ขออนุญาติแบ่งออกเป็นหัวข้อนะครับ...
หัวข้อที่ 1 สาเหตุ...
เรื่องมีอยู่ว่า...ผมคบกับแฟนมาเกือบจะ 5 ปีแล้วครับ สถานะตอนนี้คือ ไม่ได้อยู่ด้วยกัน..ต่างคนต่างอยู่กับครอบครัวที่บ้าน...ต่างคนต่างทำงาน ซึ่งสถานที่ทำงานก็ค่อนข้างจะไกลกัน..เมื่อเริ่มทำงานใหม่ๆตัวผมก็ได้เข้าไปทำงานในแผนกหนึ่งซึ่งก่อตั้งใหม่ก็คือทีมงานทุกคนใหม่หมด..ในตอนแรกก็จะมีผมและพี่ที่เป็นผู้หญิงทุกคนอายุมากกว่าผมหลายปี(ตอนเริ่มทำงานผมเพิ่งจบใหม่)..ด้วยความที่ผมจบใหม่..มีความรู้ใหม่ๆ..ก็ทำให้งานผ่านฉลุย..มีอยู่วันหนึ่งที่ลาป่วย(แต่จริงๆแล้วไปหาแฟน)ตอนนั้นแฟนยังเรียนอยู่มหาลัยปี 4 ...ตอนเย็นก็มีพี่ในทีมโทรมาถามว่าเป็นไงมั่ง..หายยังซึ่งตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ 20.00น. และตอนนั้นผมก็อยู่กับแฟน..ทำให้แฟนผมเริ่มมีประเด็นว่า "คนนี้เป็นใคร" ทำไมต้องโทรมา..เป็นห่วงอะไรกันเกินไปรึเปล่า?...ซึ่งผมไม่เคยคิดอะไรเลย..ผมไม่ชอบคนที่อายุมากกว่าอยู่แล้ว...แล้วหลังจากวันนั้นเหตุการณ์ผ่านมา 2 เกือบจะ 3 ปีแล้ว ..ผมก็ยังทำงานอยู่ที่เดิม..ทีมงานก็มีสลับสับเปลี่ยนกันเข้าๆออกๆแต่มีแค่ผมกับพี่คนที่เป็นประเด็นยังอยู่ที่เดิม..จนทุกวันนี้แฟนผมก็ยังไม่เชื่อใจผมเหมือนเดิม
หัวข้อที่ 2 เหตุการณ์ที่ทำให้แฟนไม่เชื่อใจผม(เท่าที่ผมคิดได้)
- จากเหตุการณ์ข้างบนโทรมาถามว่าหายยัง
- ตอนดูหนังกับแฟน..โทรมาจะถามเรื่องซื้อกล้องให้แฟนพี่เค้า(ขอคำปรึกษา)
- มีโทรมาถามเรื่องงานแต่จำรายละเอียดไม่ได่(ในวันเสาร์อาทิตย์ที่ไม่ทำงาน)
- ช่วงทำงานแรกๆผมค่อนข้างจะบ้างาน..เอางานกลับมาทำบ้านแล้วเผลอหลับ..แฟนผมโทรมา ด้วยความง่วงทำให้คุยไม่รู้เรื่อง ในตอนนั้นนึก ว่าเป็นตอนเช้าแล้วพี่เค้าโทรมาทวงงาน..เลยพูดไปว่า..อ้าวนี่เบอร์(ชื่อแฟนผม)เหรอ?...เป็นประเด็นเลยครับทีนี้ แฟนผมบอกว่านึกว่าใครโทรมาล่ะ..คนนั้นล่ะสิ..ผมก็บอกไม่ใช่ๆทำงานแล้วหลับไปเลยเบลอๆ(อันนี้ผิดเต็มๆ)
- เหตุกาณ์สำคัญ**เนื่องจากแฟนผมไม่พอใจพี่คนนี้อยู่แล้ว..มีอยู่วันหนึ่งผมไปทำงานอีกที่ซึ่งก็นั่งไปในรถส่วนตัวของพี่เค้า..พร้อมกับน้องๆทีมงานอีก 2 คน ซึ่งกำลังจะกลับหลังจากเสร็จงานแล้ว..แฟนผมได้โทรเข้ามา..ถามว่าอยู่ไหนซึ่งผมก็บอกไปแล้วว่าวันนี้ไปทำงานข้างนอกกับทีมงาน..หลังจากนั้นก็ถามว่าไปยังไง..ก็บอกไปว่าไปรถพี่เค้า...หลังจากนั้นแฟนผมก็ไม่พอใจ พูดเชิงกดดันว่า ทำไมไม่ไปแท็กซี่ ทำไมต้องไปรถคนนี้ ซึ่งผมก็บอกไปว่าจำเป็นต้องไปเพราะต้องขนอุปกรณ์ขาตั้งกล้อง บลาๆๆ...หลังจากนั้นบรรยากาศในรถก็อึมครึมผมก็เครียด..พี่เค้าเลยบอกว่า..เอาอย่างงี้นี่มันก็ผ่านมานานแล้วไม่เข้าใจว่าทำไมน้องเค้า(แฟนผม)ยังคิดอยู่อีกทั้ๆที่ชั้นกับแกก็ไม่เคยคิดอะไรเลย..ไปหาน้องเค้าเลยดีมั้ย..เดี๋ยวชั้นไปอธิบายให้น้องเค้าฟังเอง...ในภาวะกดดันผมก็ไม่รู้จะทำยังไงเลยคิดว่า..เอาวะ!! ในเมื่อพูดอธิบายไปหลายครั้งไม่เคยเชื่อลองวิธีนี้ดู..เลยยกกับไปพร้อมกับน้องในทีมกับพี่ผู้ชายในแผนกอีกคน(ไปเป็นเพื่อนเผื่อเคลียร์กันไม่ลงตัว)..ซึ่งผมของการกระทำก็อย่างที่คาดเดา...เคลียร์ไม่ลงตัวจริงๆ..แฟนผมรู้สึกว่าโดนหยามหน้า พามาหาถึงนี่ อะไรประมาณนี้ครับ ซึ่งพี่เค้าก็ใจเย็นพูดอธิบายดีๆว่าเค้ากับผมไม่ได้มีอะไรกันจริงๆ อยู่ในถานะเพื่อนร่วมงาน หัวหน้ากับลูกน้องด้วยซ้ำ เราทำงานกันเป็นทีม...อยากให้แฟนผมเข้าใจ จะได้ไม่ต้องคิดมาก จะได้ไม่ต้องทะเลาะกัน เพราะเห็นทะเลาะกันหลายทีแล้ว แล้วทาง(ผม)ก็เครียด..(ผม)เค้าตั้งใจทำงานเพื่อน้องนะ..อะไรประมาณนี้ครับ
- หลังจากเหตุการณ์ต่างๆผ่านไป ทำให้ผมรู้สึกกลัวครับ..และเริ่มคิดแทนแฟนผมว่า"ไม่ควรรู้เรื่องเกี่ยวกับที่ทำงานผมเลยจะดีกว่า" ทำให้ผมเริ่มปิดบังทั้งการลบ Line Chat (Groupทีมงาน) ขอความต่างๆที่คุยกัน ...เมมชื่อพี่คนนั้นเป้นชื่อผู้ชาย(เพราะสุดท้ายอยู่ทีมเดียวกันก็ต้องติดต่อกันอยู่ดี) **แต่ทั้งหมดทั้งมวลผมกล้าสาบานเลยว่าไม่เคยคิดอะไรกันจริงๆเป็นแค่เพื่อนร่วมงานกันจริงๆ..เมื่อแฟนผมมาเช็คโทรศัพท์และจับพิรุธได้ก็มีปากเสียงแก้ตัวกันไปบ้าง..แต่สุดท้ายก็ยอมรับว่าที่ต้องปิดเพราะไม่อยากมีปัญหา...แต่ผลคือเหมือนเรามีพิรุธ
หัวข้อที่ 3 ความคิด+การกระทำที่ผมทำให้แฟน
- ผมไม่เคยคิดนอกใจแฟนเลยตั้งแต่คบกันมาเกือบจะ 5 ปี
- ผมตั้งใจทำงานเพื่ออนาคตของผมและเค้า
- ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับพี่เค้าแค่เพื่อมร่วมงานในทีม
- เลิกงานรีบกลับบ้าน..ไม่เที่ยว..ไม่กินเหล้า-สูบบุหรี่(ประมาณ2-3%ที่ไปบ้างบางโอกาสกับเพื่อน)
- จะทำอะไรรายงานตลอด เช้าถึงที่ทำงาน,เที่ยงโทรหา,เย็น(แฟนผมเลิกงาน),เย็นอีกที(ผมกลับถึงบ้าน+ถามว่าแฟนผมถึงรึยัง),มีต้องไปธุระที่ไหนก็จะบอก
- เสาร์อาทิตย์ไปหาทุกวัน พาไปเที่ยวนู่นนี่นั่น บางทีทำกับข้าวไปให้กิน บางครั้งวันธรรมดาเลิกงานก็ไปหา
- ทะเลาะกันบ้างเรื่องเล็กๆน้อยๆตามปกติ
หัวข้อที่ 4 ปัญหา
- แฟนไม่เคยเชื่อใจ (อาจจะด้วยเหตุการณ์และการกระทำทั้งหมดข้างต้น)
- ทางเดียวที่จะจบปัญหาได้คือ..ไม่ผมก็พี่เค้าต้องออกจากงาน(แฟนยื่นคำขาด)
- แฟนผมคิดว่าผมไม่รักเค้าเท่าเดิม(ใส่ใจน้อยลง = อันนี้ยอมรับเพราะเมื่อก่อนสมัยเรียนมหาลัยก้เช้าเจอ เย็นเจอ อยู่ด้วยกันตลอด พอทำงานต่างคนต่างยุ่งบางทีโทรไปก็ไม่รู้จะพูดอะไรถามแต่คำถามเดิมๆแฟนผมก็รำคาญ)
- สถานะของผมในการทำงานผ่านมาเกือบ 3 ปีแล้ว ถือว่าได้โอกาสกว่าคนอื่น เพราะเป็นองค์กรใหญ่กว่าจะได้เลื่อนขั้นเลื่อนตำแหน่งกันก็นานพอสมควร แต่ของผมค่อนข้างจะไว เพราะในทีมสนับสนุนและด้วยคนในทีมสลับกันออกมีผมเหลืออยู่ตั้งแต่ตอนก่อตั้งทีมใหม่ๆ เลยได้รับโอกาสการปรับตำแหน่งบ่อยมาก (ในความคิดของผมนะ) เงินเดือนจาก 12,000 ปรับกันไปๆมาตอนนี้เกือบๆ 20,000 ซึ่ง...ผมกลัวว่าถ้าผมออกไปที่อื่น(เลือกที่จะตามใจแฟน) ความสามารถที่ที่นี่เค้าเห็นคุณค่าของผม...ไปที่อื่นผมอาจจะไม่ได้ขนาดนี้ก็ได้..ในเมื่อที่นี่ให้โอากาสผมขนาดนี้ผมก็ไม่อยากออก+ใกล้บ้านเดินทางสะดวก+เพื่อนที่ทำงาน สังคมที่ทำงาน ดี-ดีมาก การที่จะตัดสินใจลาออกเลยค่อนข้างจะหนักใจ และการที่จะอยู่ต่อไปแบบนี้เรื่อยๆก็ไม่สบายใจครับ
จึงอยากขอคำปรึกษาพี่ๆเพื่อนๆครับ...จะวิเคราะห์ยังไง ว่ากล่าว ตักเตือน รับฟังทุกความคิดเห็นครับ อยากได้ความเห็นที่รอบด้านครับ เพราะผมก็เข้าใจในมุมมองของแฟนผมครับว่า เค้าเจอเหตุการณ์เหล่านี้มาก็ยากที่จะทำใจ เพราะไม่เชื่อใจผมกับพี่เค้าอยู่แล้วแล้วก็ยังต้องไปเจอกันที่ทำงานทุกวันๆ...มากกว่าเวลาที่ผมมีให้แฟน..ก็ไม่ปลกใจที่เค้าจะคิดครับ(แต่ผมก็ได้บอกเค้าไปทุกๆครั้งว่าผมมีแต่เค้า..ทำเพื่อเค้าคนเดียว..ให้ตัดประเด็นเรื่องนี้ไปแล้วเราจะมีความสุขไม่ต้องมานั่งคิดอะไรกับเรื่องที่มันไม่เป็นจริง) แต่ก็รู้อีกล่ะครับว่ามันยากขนาดไหน ถ้ามองกลับกันเป็นตัวเราก็คงมีแอบคิดบ้างแหล่ะ!!
กรณีการไม่เชื่อใจ-ขอคำปรึกษาครับ...
หัวข้อที่ 1 สาเหตุ...
เรื่องมีอยู่ว่า...ผมคบกับแฟนมาเกือบจะ 5 ปีแล้วครับ สถานะตอนนี้คือ ไม่ได้อยู่ด้วยกัน..ต่างคนต่างอยู่กับครอบครัวที่บ้าน...ต่างคนต่างทำงาน ซึ่งสถานที่ทำงานก็ค่อนข้างจะไกลกัน..เมื่อเริ่มทำงานใหม่ๆตัวผมก็ได้เข้าไปทำงานในแผนกหนึ่งซึ่งก่อตั้งใหม่ก็คือทีมงานทุกคนใหม่หมด..ในตอนแรกก็จะมีผมและพี่ที่เป็นผู้หญิงทุกคนอายุมากกว่าผมหลายปี(ตอนเริ่มทำงานผมเพิ่งจบใหม่)..ด้วยความที่ผมจบใหม่..มีความรู้ใหม่ๆ..ก็ทำให้งานผ่านฉลุย..มีอยู่วันหนึ่งที่ลาป่วย(แต่จริงๆแล้วไปหาแฟน)ตอนนั้นแฟนยังเรียนอยู่มหาลัยปี 4 ...ตอนเย็นก็มีพี่ในทีมโทรมาถามว่าเป็นไงมั่ง..หายยังซึ่งตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ 20.00น. และตอนนั้นผมก็อยู่กับแฟน..ทำให้แฟนผมเริ่มมีประเด็นว่า "คนนี้เป็นใคร" ทำไมต้องโทรมา..เป็นห่วงอะไรกันเกินไปรึเปล่า?...ซึ่งผมไม่เคยคิดอะไรเลย..ผมไม่ชอบคนที่อายุมากกว่าอยู่แล้ว...แล้วหลังจากวันนั้นเหตุการณ์ผ่านมา 2 เกือบจะ 3 ปีแล้ว ..ผมก็ยังทำงานอยู่ที่เดิม..ทีมงานก็มีสลับสับเปลี่ยนกันเข้าๆออกๆแต่มีแค่ผมกับพี่คนที่เป็นประเด็นยังอยู่ที่เดิม..จนทุกวันนี้แฟนผมก็ยังไม่เชื่อใจผมเหมือนเดิม
หัวข้อที่ 2 เหตุการณ์ที่ทำให้แฟนไม่เชื่อใจผม(เท่าที่ผมคิดได้)
- จากเหตุการณ์ข้างบนโทรมาถามว่าหายยัง
- ตอนดูหนังกับแฟน..โทรมาจะถามเรื่องซื้อกล้องให้แฟนพี่เค้า(ขอคำปรึกษา)
- มีโทรมาถามเรื่องงานแต่จำรายละเอียดไม่ได่(ในวันเสาร์อาทิตย์ที่ไม่ทำงาน)
- ช่วงทำงานแรกๆผมค่อนข้างจะบ้างาน..เอางานกลับมาทำบ้านแล้วเผลอหลับ..แฟนผมโทรมา ด้วยความง่วงทำให้คุยไม่รู้เรื่อง ในตอนนั้นนึก ว่าเป็นตอนเช้าแล้วพี่เค้าโทรมาทวงงาน..เลยพูดไปว่า..อ้าวนี่เบอร์(ชื่อแฟนผม)เหรอ?...เป็นประเด็นเลยครับทีนี้ แฟนผมบอกว่านึกว่าใครโทรมาล่ะ..คนนั้นล่ะสิ..ผมก็บอกไม่ใช่ๆทำงานแล้วหลับไปเลยเบลอๆ(อันนี้ผิดเต็มๆ)
- เหตุกาณ์สำคัญ**เนื่องจากแฟนผมไม่พอใจพี่คนนี้อยู่แล้ว..มีอยู่วันหนึ่งผมไปทำงานอีกที่ซึ่งก็นั่งไปในรถส่วนตัวของพี่เค้า..พร้อมกับน้องๆทีมงานอีก 2 คน ซึ่งกำลังจะกลับหลังจากเสร็จงานแล้ว..แฟนผมได้โทรเข้ามา..ถามว่าอยู่ไหนซึ่งผมก็บอกไปแล้วว่าวันนี้ไปทำงานข้างนอกกับทีมงาน..หลังจากนั้นก็ถามว่าไปยังไง..ก็บอกไปว่าไปรถพี่เค้า...หลังจากนั้นแฟนผมก็ไม่พอใจ พูดเชิงกดดันว่า ทำไมไม่ไปแท็กซี่ ทำไมต้องไปรถคนนี้ ซึ่งผมก็บอกไปว่าจำเป็นต้องไปเพราะต้องขนอุปกรณ์ขาตั้งกล้อง บลาๆๆ...หลังจากนั้นบรรยากาศในรถก็อึมครึมผมก็เครียด..พี่เค้าเลยบอกว่า..เอาอย่างงี้นี่มันก็ผ่านมานานแล้วไม่เข้าใจว่าทำไมน้องเค้า(แฟนผม)ยังคิดอยู่อีกทั้ๆที่ชั้นกับแกก็ไม่เคยคิดอะไรเลย..ไปหาน้องเค้าเลยดีมั้ย..เดี๋ยวชั้นไปอธิบายให้น้องเค้าฟังเอง...ในภาวะกดดันผมก็ไม่รู้จะทำยังไงเลยคิดว่า..เอาวะ!! ในเมื่อพูดอธิบายไปหลายครั้งไม่เคยเชื่อลองวิธีนี้ดู..เลยยกกับไปพร้อมกับน้องในทีมกับพี่ผู้ชายในแผนกอีกคน(ไปเป็นเพื่อนเผื่อเคลียร์กันไม่ลงตัว)..ซึ่งผมของการกระทำก็อย่างที่คาดเดา...เคลียร์ไม่ลงตัวจริงๆ..แฟนผมรู้สึกว่าโดนหยามหน้า พามาหาถึงนี่ อะไรประมาณนี้ครับ ซึ่งพี่เค้าก็ใจเย็นพูดอธิบายดีๆว่าเค้ากับผมไม่ได้มีอะไรกันจริงๆ อยู่ในถานะเพื่อนร่วมงาน หัวหน้ากับลูกน้องด้วยซ้ำ เราทำงานกันเป็นทีม...อยากให้แฟนผมเข้าใจ จะได้ไม่ต้องคิดมาก จะได้ไม่ต้องทะเลาะกัน เพราะเห็นทะเลาะกันหลายทีแล้ว แล้วทาง(ผม)ก็เครียด..(ผม)เค้าตั้งใจทำงานเพื่อน้องนะ..อะไรประมาณนี้ครับ
- หลังจากเหตุการณ์ต่างๆผ่านไป ทำให้ผมรู้สึกกลัวครับ..และเริ่มคิดแทนแฟนผมว่า"ไม่ควรรู้เรื่องเกี่ยวกับที่ทำงานผมเลยจะดีกว่า" ทำให้ผมเริ่มปิดบังทั้งการลบ Line Chat (Groupทีมงาน) ขอความต่างๆที่คุยกัน ...เมมชื่อพี่คนนั้นเป้นชื่อผู้ชาย(เพราะสุดท้ายอยู่ทีมเดียวกันก็ต้องติดต่อกันอยู่ดี) **แต่ทั้งหมดทั้งมวลผมกล้าสาบานเลยว่าไม่เคยคิดอะไรกันจริงๆเป็นแค่เพื่อนร่วมงานกันจริงๆ..เมื่อแฟนผมมาเช็คโทรศัพท์และจับพิรุธได้ก็มีปากเสียงแก้ตัวกันไปบ้าง..แต่สุดท้ายก็ยอมรับว่าที่ต้องปิดเพราะไม่อยากมีปัญหา...แต่ผลคือเหมือนเรามีพิรุธ
หัวข้อที่ 3 ความคิด+การกระทำที่ผมทำให้แฟน
- ผมไม่เคยคิดนอกใจแฟนเลยตั้งแต่คบกันมาเกือบจะ 5 ปี
- ผมตั้งใจทำงานเพื่ออนาคตของผมและเค้า
- ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับพี่เค้าแค่เพื่อมร่วมงานในทีม
- เลิกงานรีบกลับบ้าน..ไม่เที่ยว..ไม่กินเหล้า-สูบบุหรี่(ประมาณ2-3%ที่ไปบ้างบางโอกาสกับเพื่อน)
- จะทำอะไรรายงานตลอด เช้าถึงที่ทำงาน,เที่ยงโทรหา,เย็น(แฟนผมเลิกงาน),เย็นอีกที(ผมกลับถึงบ้าน+ถามว่าแฟนผมถึงรึยัง),มีต้องไปธุระที่ไหนก็จะบอก
- เสาร์อาทิตย์ไปหาทุกวัน พาไปเที่ยวนู่นนี่นั่น บางทีทำกับข้าวไปให้กิน บางครั้งวันธรรมดาเลิกงานก็ไปหา
- ทะเลาะกันบ้างเรื่องเล็กๆน้อยๆตามปกติ
หัวข้อที่ 4 ปัญหา
- แฟนไม่เคยเชื่อใจ (อาจจะด้วยเหตุการณ์และการกระทำทั้งหมดข้างต้น)
- ทางเดียวที่จะจบปัญหาได้คือ..ไม่ผมก็พี่เค้าต้องออกจากงาน(แฟนยื่นคำขาด)
- แฟนผมคิดว่าผมไม่รักเค้าเท่าเดิม(ใส่ใจน้อยลง = อันนี้ยอมรับเพราะเมื่อก่อนสมัยเรียนมหาลัยก้เช้าเจอ เย็นเจอ อยู่ด้วยกันตลอด พอทำงานต่างคนต่างยุ่งบางทีโทรไปก็ไม่รู้จะพูดอะไรถามแต่คำถามเดิมๆแฟนผมก็รำคาญ)
- สถานะของผมในการทำงานผ่านมาเกือบ 3 ปีแล้ว ถือว่าได้โอกาสกว่าคนอื่น เพราะเป็นองค์กรใหญ่กว่าจะได้เลื่อนขั้นเลื่อนตำแหน่งกันก็นานพอสมควร แต่ของผมค่อนข้างจะไว เพราะในทีมสนับสนุนและด้วยคนในทีมสลับกันออกมีผมเหลืออยู่ตั้งแต่ตอนก่อตั้งทีมใหม่ๆ เลยได้รับโอกาสการปรับตำแหน่งบ่อยมาก (ในความคิดของผมนะ) เงินเดือนจาก 12,000 ปรับกันไปๆมาตอนนี้เกือบๆ 20,000 ซึ่ง...ผมกลัวว่าถ้าผมออกไปที่อื่น(เลือกที่จะตามใจแฟน) ความสามารถที่ที่นี่เค้าเห็นคุณค่าของผม...ไปที่อื่นผมอาจจะไม่ได้ขนาดนี้ก็ได้..ในเมื่อที่นี่ให้โอากาสผมขนาดนี้ผมก็ไม่อยากออก+ใกล้บ้านเดินทางสะดวก+เพื่อนที่ทำงาน สังคมที่ทำงาน ดี-ดีมาก การที่จะตัดสินใจลาออกเลยค่อนข้างจะหนักใจ และการที่จะอยู่ต่อไปแบบนี้เรื่อยๆก็ไม่สบายใจครับ
จึงอยากขอคำปรึกษาพี่ๆเพื่อนๆครับ...จะวิเคราะห์ยังไง ว่ากล่าว ตักเตือน รับฟังทุกความคิดเห็นครับ อยากได้ความเห็นที่รอบด้านครับ เพราะผมก็เข้าใจในมุมมองของแฟนผมครับว่า เค้าเจอเหตุการณ์เหล่านี้มาก็ยากที่จะทำใจ เพราะไม่เชื่อใจผมกับพี่เค้าอยู่แล้วแล้วก็ยังต้องไปเจอกันที่ทำงานทุกวันๆ...มากกว่าเวลาที่ผมมีให้แฟน..ก็ไม่ปลกใจที่เค้าจะคิดครับ(แต่ผมก็ได้บอกเค้าไปทุกๆครั้งว่าผมมีแต่เค้า..ทำเพื่อเค้าคนเดียว..ให้ตัดประเด็นเรื่องนี้ไปแล้วเราจะมีความสุขไม่ต้องมานั่งคิดอะไรกับเรื่องที่มันไม่เป็นจริง) แต่ก็รู้อีกล่ะครับว่ามันยากขนาดไหน ถ้ามองกลับกันเป็นตัวเราก็คงมีแอบคิดบ้างแหล่ะ!!