ความที่ กลับได้เกิด ในกำเนิด มนุษสา
ยากนัก แสนยากนา เปรียบดั่งเต่า จมวังวน
แลตัว เต่าตนุ สองจักษุ บ่เห็นหน
แอกน้อย ลอยล่องชล โผล่สบช่อง ปล่องหายใจ
ฉันใด เปรียบฉันนั้น ใช่รำพัน ให้เกินไป
ตรวจดู ให้รู้ใน ประเภทสัตว์ อุบัติตน
เพราะพวก เดียรัจฉาน ทั้งว่ายคลาน บนเวหน
มากมาย เอนกนนท์ สุดจะร่ำ จะพรรณา
ฟองไข่ นับด้วยหมื่น เผ่าพันธุ์พื้น สัตตวา
แม่เดียว เหลือคณนา จะนับถ้วน ประมวลมี
อนึ่งเล่า เกิดมาแล้ว ได้คลาดแคล้ว จากโรคี
อยู่ยืด ยืนชีวี โดยยากนัก จักรอดมา
อีกได้ ฟังคำพระ สัทจธรรม เทศนา
พบองค์ พระสัมมา สัมพุทธะ อรหันต์
เพราะเหตุ ว่าจอมปราชญ์ ผู้โลกนารถ ภควันต์
นานนับ ด้วยกัปป์กัลป์ จึงจะตรัส อุบัติมี
นี่แหละ ท่านทั้งหลาย ทั้งผู้ชาย แลนารี
ฟังแล้ว เร่งยินดี จงชื่นชม โสมนา
ที่เรา ได้เป็นคน แลรอดพ้น จากตายมา
ได้ฟัง ธรรมเทศนา ของพุทธะ อรหันต์
เป็นลาภ อันประเสริฐ แสนล้ำเลิศ อนันต์ครัน
อย่าหลง คิดสำคัญ ว่าเกิดง่าย หมายผิดแลฯ

การได้เกิดเป็นมนุษย์นี้แสนยาก อีกทั้งเกิดมาแล้วจะได้อยู่สุขสบาย ไม่มีโรคภัย ก็ยิ่งยากไปอีก และเกิดมาแล้วได้ฟังธรรมของสัตตบุรุษมีพระพุทธเจ้าเป็นต้น ก็ถือว่ายากยิ่ง ดังนั้นท่านทั้งหลายจงมีความยินดีในกำเนิดมนุษย์ของท่าน สั่งสมความดีไว้มากๆเพื่อการได้เกิดเป็นมนุษย์ตลอดจนถึงพระนิพพานเทอญ