การสวดมนต์....(มันตรา) มีมาแต่เดิม
ก่อนพระพุทธเจ้าโคดมเกิด
ด้วยความเชื่อว่า จะมีผู้ที่มีอำนาจจะพอใจและบันดาลอะไรที่อยากได้ให้ตามความประสงค์...นั้นหนึ่ง
ด้วยเป็นพิธีกรรมที่ต้องกระทำของ อาชีพผู้เป็นเป็นเจ้าพิธีกรรม อันต้องรักษามนตราในลัทธิของตนไว้...หนึ่ง
ด้วยความเชื่อว่า มนตราเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เมื่อได้ท่องบ่านแล้วจะเกิดพลังอำนาจ ตามที่คิดตริตรึกเอา...หนึ่ง
สามหลักใหญ่ๆนี้ เป็นมาแต่เดิมทั้งสิ้น
ในปัจจุบัน...ลัทธิสวดมนต์เพื่อให้เกิดพลังอำนาจดลบันดาลผลใดใดให้ กลับมาเป็นที่นิยมอีกครั้ง
หลังจากที่พระสมณธโคดมบรมครู ได้ทำลายให้สิ้นซากไปจากบรรดาสาวกของพระองค์
พระองค์สอนให้เชื่อ กรรมและวิบาก กรรมเป็นเหตุ วิบากเป็นผล
ทำอย่างไรได้อย่างนั้น..จะทำอย่างหนึ่งและได้ผลอีกอย่างหนึ่งย่อมมิใช่ฐานะอันพึงเป็นได้...เช่น
ท่านตรัสสอนว่า บุคคลหว่านพืชเช่นใด ย่อมได้ผลเช่นนั้น ทำดีได้ไดี ทำชั่วได้ชั่ว
การสวด บริกรรมใดใด หาใช่เหตุแห่งการพ้นจากทุกข์ไม่
หิวข้าวต้องกินข้าว หากหิวข้าวแล้วนั่งบริกรรมว่า อิ่ม อิ่ม อิ่ม..จะอิ่มได้อย่างไร
มีสาวกในยุคหลังๆ สอนนอกแนว เอาความเชื่อของลัทธิเดิมเข้ามาสอนตามความเชื่อของตน
ทำให้ผู้ไม่ศึกษา ศึกษาน้อย หรือศึกษาไม่รอบด้าน เข้าใจผิดในสาระสำคัญของปรัชญาพุทธ
คิดว่าพิธีกรรมของเดียรถีย์นอกพรหมจารรย์นั้น เป็นสิ่งที่ควรกระทำ..เป็นความวิปลาสโดยแท้
หากเริ่มต้นที่ มิจฉาทิฏฐิ คือเห็นผิดจากที่ควรเห็น ไม่รู้จักทุกข์ที่แท้ ก็ย่อมไม่รู้สมุทัย และลามไปถึง
การใช้วิธีแก้ที่ผิด ดังที่ลัทธิสวดมนต์ทำกันอยู่
ในอริยมรรคนั้น ไม่มีข้อไหนเป็นเรื่องสวดมนต์เลย...นอกแนวทั้งนั้น
สาวกผู้ใดเอามาสอน ก็สอนผิด และชี้ทางผิด.....ระวังกันบ้างหรือไม่
หากปากเป็นเครื่องมือสำคัญของชีวิตขนาดนั้น(ใช้สวด)
สิ่งที่พระศาสดาทรงตรัสสอนมากมาย ย่อมใช้ไม่ได้
ย่อมผิด และไม่เกิดผล
ลูกศิษย์เก่งกว่าศาสดาเชียวหรือ
จะสวดอะไร....ดูเจตนาเป็นตัวตั้ง รู้เรื่องไหม เข้าใจไหม แทงตลอดได้ไหม ธรรมวิจัยเกิดไหม
สวดแล้ว ราคะ โทสะ โมหะ เบาลงไหม หายไปไหม พ้นทุกขสัจจ์ไหม...ถามตัวเองดู
ไม่อย่างนั้น..ก็เป็นได้แค่นกแก้วนกขุนทอง ที่พูดจ้อยๆ แต่ไม่รู้ว่าตัวเองพูดอะไร...
จะสวดอะไร กี่จบ บวกเท่าไหร่ แล้วชีวิตดีขึ้น....ดีขึ้นอย่างไร
เกิดจากกการสวดมนต์๖แบบไร้ปัญญา) จริงไหม......
ถามตัวเองดู อย่ามามัวโกรธและตอบโต้ หรือเถียงออกไปข้างๆ คูๆ เลย
หัดศึกษาพระไตรปิฎกกบ้าง สนทนากับสมณะผู้มีปัญญาบ้าง.....จะรู้เอง
เอวัง...
ลัทธิสวดมนต์ ของใหม่หรือของเก่า
ก่อนพระพุทธเจ้าโคดมเกิด
ด้วยความเชื่อว่า จะมีผู้ที่มีอำนาจจะพอใจและบันดาลอะไรที่อยากได้ให้ตามความประสงค์...นั้นหนึ่ง
ด้วยเป็นพิธีกรรมที่ต้องกระทำของ อาชีพผู้เป็นเป็นเจ้าพิธีกรรม อันต้องรักษามนตราในลัทธิของตนไว้...หนึ่ง
ด้วยความเชื่อว่า มนตราเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เมื่อได้ท่องบ่านแล้วจะเกิดพลังอำนาจ ตามที่คิดตริตรึกเอา...หนึ่ง
สามหลักใหญ่ๆนี้ เป็นมาแต่เดิมทั้งสิ้น
ในปัจจุบัน...ลัทธิสวดมนต์เพื่อให้เกิดพลังอำนาจดลบันดาลผลใดใดให้ กลับมาเป็นที่นิยมอีกครั้ง
หลังจากที่พระสมณธโคดมบรมครู ได้ทำลายให้สิ้นซากไปจากบรรดาสาวกของพระองค์
พระองค์สอนให้เชื่อ กรรมและวิบาก กรรมเป็นเหตุ วิบากเป็นผล
ทำอย่างไรได้อย่างนั้น..จะทำอย่างหนึ่งและได้ผลอีกอย่างหนึ่งย่อมมิใช่ฐานะอันพึงเป็นได้...เช่น
ท่านตรัสสอนว่า บุคคลหว่านพืชเช่นใด ย่อมได้ผลเช่นนั้น ทำดีได้ไดี ทำชั่วได้ชั่ว
การสวด บริกรรมใดใด หาใช่เหตุแห่งการพ้นจากทุกข์ไม่
หิวข้าวต้องกินข้าว หากหิวข้าวแล้วนั่งบริกรรมว่า อิ่ม อิ่ม อิ่ม..จะอิ่มได้อย่างไร
มีสาวกในยุคหลังๆ สอนนอกแนว เอาความเชื่อของลัทธิเดิมเข้ามาสอนตามความเชื่อของตน
ทำให้ผู้ไม่ศึกษา ศึกษาน้อย หรือศึกษาไม่รอบด้าน เข้าใจผิดในสาระสำคัญของปรัชญาพุทธ
คิดว่าพิธีกรรมของเดียรถีย์นอกพรหมจารรย์นั้น เป็นสิ่งที่ควรกระทำ..เป็นความวิปลาสโดยแท้
หากเริ่มต้นที่ มิจฉาทิฏฐิ คือเห็นผิดจากที่ควรเห็น ไม่รู้จักทุกข์ที่แท้ ก็ย่อมไม่รู้สมุทัย และลามไปถึง
การใช้วิธีแก้ที่ผิด ดังที่ลัทธิสวดมนต์ทำกันอยู่
ในอริยมรรคนั้น ไม่มีข้อไหนเป็นเรื่องสวดมนต์เลย...นอกแนวทั้งนั้น
สาวกผู้ใดเอามาสอน ก็สอนผิด และชี้ทางผิด.....ระวังกันบ้างหรือไม่
หากปากเป็นเครื่องมือสำคัญของชีวิตขนาดนั้น(ใช้สวด)
สิ่งที่พระศาสดาทรงตรัสสอนมากมาย ย่อมใช้ไม่ได้
ย่อมผิด และไม่เกิดผล
ลูกศิษย์เก่งกว่าศาสดาเชียวหรือ
จะสวดอะไร....ดูเจตนาเป็นตัวตั้ง รู้เรื่องไหม เข้าใจไหม แทงตลอดได้ไหม ธรรมวิจัยเกิดไหม
สวดแล้ว ราคะ โทสะ โมหะ เบาลงไหม หายไปไหม พ้นทุกขสัจจ์ไหม...ถามตัวเองดู
ไม่อย่างนั้น..ก็เป็นได้แค่นกแก้วนกขุนทอง ที่พูดจ้อยๆ แต่ไม่รู้ว่าตัวเองพูดอะไร...
จะสวดอะไร กี่จบ บวกเท่าไหร่ แล้วชีวิตดีขึ้น....ดีขึ้นอย่างไร
เกิดจากกการสวดมนต์๖แบบไร้ปัญญา) จริงไหม......
ถามตัวเองดู อย่ามามัวโกรธและตอบโต้ หรือเถียงออกไปข้างๆ คูๆ เลย
หัดศึกษาพระไตรปิฎกกบ้าง สนทนากับสมณะผู้มีปัญญาบ้าง.....จะรู้เอง
เอวัง...