เพราะเชื่อว่า การเมืองในวันนั้น มีแต่ต้องให้ทหารเข้ามาแทรกแซงเท่านั้นจึงจะดีขึ้น
เพราะเชื่อว่า มีแต่การยึดอำนาจเท่านั้น จึงจะทำให้ประเทศเดินหน้าต่อได้
เพราะเชื่อว่า มีแต่การใช้อำนาจทางตุลาการจากทหารเท่านั้น จึงจะสามารถแก้ไขปัญหาของประเทศได้
เพราะเชื่อว่า มีแต่การทำรัฐประหารเท่านั้น จึงจะทำให้ประเทศหยุดการแตกแยก
ดังนั้นจึงเชื่อกันจริงๆจังๆว่า ทหารที่เข้ามายึดอำนาจคุณทักษิณในวันนั้น เป็นวีรบุรุษที่สมควรได้รับการชื่นชม
แล้วเราก็ได้รัฐธรรมนูญฉบับบังคับให้รับ จากคณะรัฐประหาร
แล้วเราก็ได้รัฐบาลคนดีที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้งของประชาชนอย่างรัฐบาลคุณสุรยุทธ ที่คัดสรรค์รัฐมนตรีคนดีทั้งคณะมาบริหารประเทศ ปราศจากนักการเมืองชั่วร้ายทั้งหลายเข้ามาเจือปน
แต่ผลปรากฏว่า นอกจากได้คืนพื้นที่ป่าสงวนที่ถูกยึดครองอย่างไม่เจตนาแล้ว ก็มีความพยายามจะปูผ้ากราบ ขอความเมตตาจากผู้ก่อความไม่สงบทางภาคใต้แล้ว ผลงานอื่นก็ไม่เป็นชิ้นเป็นอันสักเรื่อง ทำให้ประเทศต้องหยุดชะงักอยู่กับที่ เพราะนานาประเทศไม่มีใครอยากคบค้ากับรัฐบาลที่มาจากการยึดอำนาจ นี่คือทางเลือกของคนที่ไม่เคยศรัทธาระบอบประชาธิปไตย
จากนั้นเราก็ยอมให้ใช้กฎหมายย้อนหลังเอาผิดกับนักการเมืองที่อยู่ฝ่ายเดียวกับคุณทักษิณ
จากนั้นเราก็ยอมให้มีการตั้งคู่ปฏิปักษ์ เพื่อจัดการกับคุณทักษิณให้ได้
จากนั้นเราก็ยอมให้ใช้กฎหมายเอาผิดกับคุณทักษิณเรื่องเซ็นชื่อให้เมียซื้อที่ให้ติดคุกโดยไม่รอลงอาญา
จากนั้นเราก็ยอมให้ยึดทรัพย์คุณทักษิณสี่หมื่นกว่าล้าน ด้วยข้อหาทุจริตเชิงนโยบาย
ทั้งหมดนี้เราหวังเพียงให้ล้มเครือข่ายคุณทักษิณ เพื่อให้บ้านเมืองสู่ความเป็นศิวิไลซ์
แต่เมื่อล้มเครือข่ายทักษิณไม่สำเร็จ
เรายังยอมให้มีการถอดถอนนายกฯจากการทำอาหารออกทีวี
เรายังยอมให้มีการยุบพรรคอย่างรุกลี้รุกลน
แล้วเรายังยอมให้มีการฟอร์มรัฐบาลในค่ายทหาร เพื่อกดดันให้มีกลุ่มงูเห่าเกิดขึ้น
จนได้รัฐบาลอภิสิทธิ์ ที่มีคนบอกว่าเป็นความโชคดีของประเทศไทยที่ได้คุณอภิสิทธิ์เป็นนายกฯ
เป็นความโชคดีที่ต้องแลกมาซึ่งการทุจริตมากมาย
เป็นความโชคดีที่ต้องแลกมาซึ่งชีวิตประชาชนมากมายที่ต้องสูญเสียจากเจ้าหน้าที่รัฐ
เป็นความโชคดีที่ต้องแลกมากับความเป็นสองมาตรฐานของยุติธรรมไทย
เป็นความโชคดีที่ต้องแลกมากับความเสื่อมศรัทธาขององค์กรอิสระต่างๆที่ควรผดุงไว้ซึงความเป็นธรรม
และเป็นความโชคดีที่ต้องแลกมากับความแตกแยกอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
และเมื่อความโชคดีผ่านไป เราก็ได้รัฐบาลยิ่งลักษณ์ที่มาจากมติมหาชน เพื่อเข้ามาแก้ไขไม่แก้แค้น
แต่กลับมีหลายกลุ่มพยายามขัดขวางนโยบายต่างๆของรัฐบาล
แต่กลับมีหลายกลุ่มพยายามดีสเครดิตไม่ให้รัฐบาลบริหารประเทศได้อย่างราบรื่น
แต่กลับมีหลายกลุ่มพยายามหวังพึ่งองค์กรอิสระ เพื่อหยุดประเทศให้ก้าวหน้า
แต่กลับมีหลายกลุ่มพยายามจะปิดประเทศ แช่แข็งนักการเมือง
แต่กลับมีหลายกลุ่มเพียรพยายามจะล้มรัฐบาล เพราะกลัวระบอบทักษิณ
สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่เป็นผลพวงจากการทำรัฐประหาร
สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่เป็นผลพวงจากแผนบันไดสี่ขั้นของคณะรัฐประหาร
สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่เป็นผลพวงจากรัฐธรรมนูญที่มาจากเผด็จการ
ดังนั้น 7 ปีที่สูญเปล่า
7ปีที่ทำให้บ้านเมืองหยุดชะงัก
7ปีที่ทำให้รัฐสภาไทยวุ่นวาย
7ปีที่ทำให้ความยุติธรรมเสื่อมศรัทธา
7ปีที่ทำให้ประเทศไทยต้องจมอยู่กับวังวนแห่งความขัดแย้ง จนไม่รู้เมื่อไหร่จะจบจะสิ้นเสียที
ทั้งหมดนี้ล้วนเกิดจากวีรบุรุษเมื่อ 7 ปีกระทำขึ้นมาทั้งสิ้น
ไม่น่าเชื่อ ผ่านมาแล้ว 7 ปี ก็ยังมีคนโหยหาการทำรัฐประหารอีก
ไม่น่าเชื่อ ผ่านมาแล้ว 7 ปี ก็ยังมีคนคิดว่าการยึดอำนาจเป็นทางออกของประเทศ
ไม่น่าเชื่อ ผ่านมาแล้ว 7 ปี ก็ยังมีคนคิดว่ามีแต่เผด็จการเท่านั้นที่จะปกครองประเทศได้ดีกว่านักการเมือง
และไม่น่าเชื่อ ผ่านมาแล้ว 7 ปี ก็ยังมีคนคิดว่า มีแต่คนดีเท่านั้นจึงจะสามารถคัดสรรค์คนดีมาบริหารประเทศได้ดีกว่าประชาชน
ทั้งๆที่ข้อดีของการยึดอำนาจเมื่อ 7 ปีก่อน มีเพียงอย่างเดียว นั่นคือทำให้ประชาชนส่วนใหญ่ตื่นตัวทางการเมืองมากขึ้น รู้จักสิทธิของตัวเองมากขึ้น และรู้ด้วยว่า มีแต่เปลี่ยนแปลงประชาธิปไตยแบบไทยๆให้เป็นประชาธิปไตยแบบสากลเท่านั้น จึงจะนำพาประเทศไปสู่สิ่งที่ดีกว่า
ดังนั้น 7ปีแห่งการรัฐประหาร
จึงเป็นการพ่ายแพ้ต่อการตื่นตัวทางการเมือง
จึงเป็นการพ่ายแพ้ต่อคนรักความเท่าเทียม
จึงเป็นการพ่ายแพ้ต่อคนรักความยุติธรรม
จึงเป็นการพ่ายแพ้ต่อคนที่ต้องการปลดแอก
จึงเป็นการพ่ายแพ้ต่อคนที่รักประชาธิปไตยอย่างแท้จริง
และเป็นการพ่ายแพ้ต่อมวลมหาประชาชนต่างหากเล่า ไม่ใช่พ่ายแพ้ต่อระบอบทักษิณอย่างที่เข้าใจ
อย่างนี้แล้ว เรายังอยากปิดประเทศ เรายังอยากให้มีรัฐประหารมากกว่า การเคารพกติกากันอีกหรือครับ
หรือคนไทยเป็นพวกเจ็บไม่จำจริงๆอย่างนั้นหรือ
หรือคนไทยเป็นพวกลืมง่ายจริงๆอย่างนั้นหรือ
หรือคนไทยเป็นพวกไม่ชอบใช้ความคิดจริงๆอย่างนั้นหรือ
หรือคนไทยจะมีมาตรฐานการศึกษาต่ำเกือบสุดในอาเชี่ยนจริงอย่างที่เขาว่าอย่างนั้นหรือ
หรือว่า คนไทยบางส่วนยังไม่อยากเป็น ไท เพราะแบกแอกจนชินแล้วอย่างนั้นหรือครับ
เมื่อ 7 ปีก่อน มีคนมากมายดีใจที่ทหารออกมาทำรัฐประหาร
เพราะเชื่อว่า มีแต่การยึดอำนาจเท่านั้น จึงจะทำให้ประเทศเดินหน้าต่อได้
เพราะเชื่อว่า มีแต่การใช้อำนาจทางตุลาการจากทหารเท่านั้น จึงจะสามารถแก้ไขปัญหาของประเทศได้
เพราะเชื่อว่า มีแต่การทำรัฐประหารเท่านั้น จึงจะทำให้ประเทศหยุดการแตกแยก
ดังนั้นจึงเชื่อกันจริงๆจังๆว่า ทหารที่เข้ามายึดอำนาจคุณทักษิณในวันนั้น เป็นวีรบุรุษที่สมควรได้รับการชื่นชม
แล้วเราก็ได้รัฐธรรมนูญฉบับบังคับให้รับ จากคณะรัฐประหาร
แล้วเราก็ได้รัฐบาลคนดีที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้งของประชาชนอย่างรัฐบาลคุณสุรยุทธ ที่คัดสรรค์รัฐมนตรีคนดีทั้งคณะมาบริหารประเทศ ปราศจากนักการเมืองชั่วร้ายทั้งหลายเข้ามาเจือปน
แต่ผลปรากฏว่า นอกจากได้คืนพื้นที่ป่าสงวนที่ถูกยึดครองอย่างไม่เจตนาแล้ว ก็มีความพยายามจะปูผ้ากราบ ขอความเมตตาจากผู้ก่อความไม่สงบทางภาคใต้แล้ว ผลงานอื่นก็ไม่เป็นชิ้นเป็นอันสักเรื่อง ทำให้ประเทศต้องหยุดชะงักอยู่กับที่ เพราะนานาประเทศไม่มีใครอยากคบค้ากับรัฐบาลที่มาจากการยึดอำนาจ นี่คือทางเลือกของคนที่ไม่เคยศรัทธาระบอบประชาธิปไตย
จากนั้นเราก็ยอมให้ใช้กฎหมายย้อนหลังเอาผิดกับนักการเมืองที่อยู่ฝ่ายเดียวกับคุณทักษิณ
จากนั้นเราก็ยอมให้มีการตั้งคู่ปฏิปักษ์ เพื่อจัดการกับคุณทักษิณให้ได้
จากนั้นเราก็ยอมให้ใช้กฎหมายเอาผิดกับคุณทักษิณเรื่องเซ็นชื่อให้เมียซื้อที่ให้ติดคุกโดยไม่รอลงอาญา
จากนั้นเราก็ยอมให้ยึดทรัพย์คุณทักษิณสี่หมื่นกว่าล้าน ด้วยข้อหาทุจริตเชิงนโยบาย
ทั้งหมดนี้เราหวังเพียงให้ล้มเครือข่ายคุณทักษิณ เพื่อให้บ้านเมืองสู่ความเป็นศิวิไลซ์
แต่เมื่อล้มเครือข่ายทักษิณไม่สำเร็จ
เรายังยอมให้มีการถอดถอนนายกฯจากการทำอาหารออกทีวี
เรายังยอมให้มีการยุบพรรคอย่างรุกลี้รุกลน
แล้วเรายังยอมให้มีการฟอร์มรัฐบาลในค่ายทหาร เพื่อกดดันให้มีกลุ่มงูเห่าเกิดขึ้น
จนได้รัฐบาลอภิสิทธิ์ ที่มีคนบอกว่าเป็นความโชคดีของประเทศไทยที่ได้คุณอภิสิทธิ์เป็นนายกฯ
เป็นความโชคดีที่ต้องแลกมาซึ่งการทุจริตมากมาย
เป็นความโชคดีที่ต้องแลกมาซึ่งชีวิตประชาชนมากมายที่ต้องสูญเสียจากเจ้าหน้าที่รัฐ
เป็นความโชคดีที่ต้องแลกมากับความเป็นสองมาตรฐานของยุติธรรมไทย
เป็นความโชคดีที่ต้องแลกมากับความเสื่อมศรัทธาขององค์กรอิสระต่างๆที่ควรผดุงไว้ซึงความเป็นธรรม
และเป็นความโชคดีที่ต้องแลกมากับความแตกแยกอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
และเมื่อความโชคดีผ่านไป เราก็ได้รัฐบาลยิ่งลักษณ์ที่มาจากมติมหาชน เพื่อเข้ามาแก้ไขไม่แก้แค้น
แต่กลับมีหลายกลุ่มพยายามขัดขวางนโยบายต่างๆของรัฐบาล
แต่กลับมีหลายกลุ่มพยายามดีสเครดิตไม่ให้รัฐบาลบริหารประเทศได้อย่างราบรื่น
แต่กลับมีหลายกลุ่มพยายามหวังพึ่งองค์กรอิสระ เพื่อหยุดประเทศให้ก้าวหน้า
แต่กลับมีหลายกลุ่มพยายามจะปิดประเทศ แช่แข็งนักการเมือง
แต่กลับมีหลายกลุ่มเพียรพยายามจะล้มรัฐบาล เพราะกลัวระบอบทักษิณ
สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่เป็นผลพวงจากการทำรัฐประหาร
สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่เป็นผลพวงจากแผนบันไดสี่ขั้นของคณะรัฐประหาร
สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่เป็นผลพวงจากรัฐธรรมนูญที่มาจากเผด็จการ
ดังนั้น 7 ปีที่สูญเปล่า
7ปีที่ทำให้บ้านเมืองหยุดชะงัก
7ปีที่ทำให้รัฐสภาไทยวุ่นวาย
7ปีที่ทำให้ความยุติธรรมเสื่อมศรัทธา
7ปีที่ทำให้ประเทศไทยต้องจมอยู่กับวังวนแห่งความขัดแย้ง จนไม่รู้เมื่อไหร่จะจบจะสิ้นเสียที
ทั้งหมดนี้ล้วนเกิดจากวีรบุรุษเมื่อ 7 ปีกระทำขึ้นมาทั้งสิ้น
ไม่น่าเชื่อ ผ่านมาแล้ว 7 ปี ก็ยังมีคนโหยหาการทำรัฐประหารอีก
ไม่น่าเชื่อ ผ่านมาแล้ว 7 ปี ก็ยังมีคนคิดว่าการยึดอำนาจเป็นทางออกของประเทศ
ไม่น่าเชื่อ ผ่านมาแล้ว 7 ปี ก็ยังมีคนคิดว่ามีแต่เผด็จการเท่านั้นที่จะปกครองประเทศได้ดีกว่านักการเมือง
และไม่น่าเชื่อ ผ่านมาแล้ว 7 ปี ก็ยังมีคนคิดว่า มีแต่คนดีเท่านั้นจึงจะสามารถคัดสรรค์คนดีมาบริหารประเทศได้ดีกว่าประชาชน
ทั้งๆที่ข้อดีของการยึดอำนาจเมื่อ 7 ปีก่อน มีเพียงอย่างเดียว นั่นคือทำให้ประชาชนส่วนใหญ่ตื่นตัวทางการเมืองมากขึ้น รู้จักสิทธิของตัวเองมากขึ้น และรู้ด้วยว่า มีแต่เปลี่ยนแปลงประชาธิปไตยแบบไทยๆให้เป็นประชาธิปไตยแบบสากลเท่านั้น จึงจะนำพาประเทศไปสู่สิ่งที่ดีกว่า
ดังนั้น 7ปีแห่งการรัฐประหาร
จึงเป็นการพ่ายแพ้ต่อการตื่นตัวทางการเมือง
จึงเป็นการพ่ายแพ้ต่อคนรักความเท่าเทียม
จึงเป็นการพ่ายแพ้ต่อคนรักความยุติธรรม
จึงเป็นการพ่ายแพ้ต่อคนที่ต้องการปลดแอก
จึงเป็นการพ่ายแพ้ต่อคนที่รักประชาธิปไตยอย่างแท้จริง
และเป็นการพ่ายแพ้ต่อมวลมหาประชาชนต่างหากเล่า ไม่ใช่พ่ายแพ้ต่อระบอบทักษิณอย่างที่เข้าใจ
อย่างนี้แล้ว เรายังอยากปิดประเทศ เรายังอยากให้มีรัฐประหารมากกว่า การเคารพกติกากันอีกหรือครับ
หรือคนไทยเป็นพวกเจ็บไม่จำจริงๆอย่างนั้นหรือ
หรือคนไทยเป็นพวกลืมง่ายจริงๆอย่างนั้นหรือ
หรือคนไทยเป็นพวกไม่ชอบใช้ความคิดจริงๆอย่างนั้นหรือ
หรือคนไทยจะมีมาตรฐานการศึกษาต่ำเกือบสุดในอาเชี่ยนจริงอย่างที่เขาว่าอย่างนั้นหรือ
หรือว่า คนไทยบางส่วนยังไม่อยากเป็น ไท เพราะแบกแอกจนชินแล้วอย่างนั้นหรือครับ