เเม่บีเปิดจันทร์พันดาวดูน้องนาทัชชา(ลูกครึ่งเยอรมัน)นั่งอยู่ด้วยกำลังถึงช่วงที่คุณเเม่ท่านนึงกำลังจะออกมาร้องเพลงเเต่ก่อนจะร้องเพลงคุณเเม่ท่านนี้คุยเรื่องลูกเเต่เเม่บีได้ยินเเค่นี้แล้วก็เดินไปทำกับข้าวที่ทำค้างเอาใว้ต่อเเต่น้องนาทัชชายังนั่งดูอยู่พอซักพักแม่บีเดินกลับมาเเล้วน้องนาทัชชาก็เอ่ยขึ้นว่า
นาทัชชา>>>หนูรักแม่นะ
แม่บี>>>แม่ก็รักนาทัชชา
นาทัชชา>>>เเม่รักหนูเยอะใหม
เเม่บี>>>เยอะซิรักมากที่สุดเลย
นาทัชชา>>>เออดี!!!
แม่บี>>>เฮ้ย!!!พูดเออดีได้ยังไงหละลูกพูดว่า"ดีจัง"ซิหรือไม่ต้องพูดก็ได้ไม่ไช่มาพูดว่า"เออดี"แหมกำลังพูดหวานๆกันอยู่ดีๆต้องมานั่งอธิบายกันเเล้วมันไม่จบเเค่นี้น้องนาทัชชาเธอซักโน่นนี่นั่นต่ออีกยาวเลย)