"สะใภ้จ้าว"
บทประพันธ์ :รจนา
บทโทรทัศน์ :วิสุทธิชัย บุณยะกาญจน
กำกับการแสดง : โชติรัตน์ รักษ์เริ่มวงษ์
ผลิตโดย :บรอดคาซท์ ไทย เทเลวิชั่น
นักแสดงนำ :
สหรัถ สังคปรีชา รับบท ม.ร.ว.กิตติราชนรินทร์ (ชายรอง)
สุนิสา เจทส์ รับบท สาลิน
สราวุฒิ มาตรทอง รับบท ม.ร.ว. บดินทราชทรงพล (ชายเล็ก)
อินทิรา แดงจำรูญ รับบท ศรีจิตรา
ร่วมด้วย : พิสมัย วิไลศักดิ์, นันทวัน เมฆใหญ่, วาสนา สิทธิเวช, พิราวรรณ ประสพศาสตร์, นวลปรางค์ ตรีชิต, อัจฉราพรรณ ไพบูลย์สุวรรณ, พิชญ์นาฏ สาขากร และ ฯลฯ
เรื่องย่อ
เรื่องราวของสองสาวพี่น้องตระกูล “บ้านราชดำริ” ที่นิสัยแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง คนโตคือ “ศรีจิตรา” ที่เรียบร้อยเหมือนมารดา แต่ “สาลิน” คนน้องนิสัยดื้อดึงเหมือนกับบิดา เมื่อบิดาเสียชีวิตพี่น้อง ทั้งสองต้องแยกทางกัน ศรีจิตราผู้พี่ต้องอยู่ที่บ้านราชดำริและอยู่ในโอวาทของป้าทุกอริยาบท แต่สาลิน ต้องไปอยู่กับตา ยายที่บ้านสวน มีอิสระในการดำเนินชีวิตเป็นของตัวเอง สาลินทำงานเป็นบรรณารักษ์ที่ห้องสมุด วันหนี่งเธอจึงพบกับ “พล” ทำงานอยู่ที่บริษัทน้ำมัน ต้องมาตรวจตลาดจากปั๊มแถวนี้ และมาเดินเล่นในสวนโดยพลการ ทั้งสองคุยกันถูกปาก สาลินจึงพามารู้จักกับตาและยาย ตาชอบพลแต่ยายแสดงออกทันทีว่าหวงหลานสาว
สาลินไปเยี่ยมแม่และพี่ที่บ้านราชดำริจึงรู้ว่าพี่สาวของตนถูกคลุมถุงชนให้เป็นสะใภ้จ้าว และโดนส่งตัวไปอบรมมารยาทที่วังวุฒิเวศน์ของ”มรว.กิตติราชนรินทร์” หรือ “ชายรอง” ศรีจิตราต้องก้มหน้ารับชะตากรรมโดยไม่มีปากเสียง สาลินคิดว่าพี่สาวพอ ใจ กับงานแต่งงานครั้งนี้เพราะว่าศรีจิตราไม่แสดงท่าทีใด ๆ ด้านชายรองก็ไม่ยินดีกับการ แต่ง งานครั้งนี้เพราะมีคนรักอยู่แล้วคือ “หญิงก้อย” แต่ชายรองปฏิเสธไม่ได้เป็นพระประสงค์ ของ เสด็จฯ เพราะว่า “มรว.ดิเรกราชวิทย์” หรือ “ชายโต” ก็ไปคว้าคนใช้ “จรวย” มาเป็น เมีย ส่วน “มรว.บดินทรราชทรงพล” หรือ “ชายเล็ก” ใช้ชีวิตอิสระไม่อยู่ ในโอวาทของใคร
แต่เหตุผลสำคัญของการแต่งงานของชายรอง และศรีจิตราเป็นเพราะเสด็จไม่พอพระทัยคนรักของชายรองคือ “มรว.หญิงเทวีแสงเพ็ญ” หรือ “หญิงก้อย” ที่เคยผ่านการสมรสมาแล้ว แต่หญิงก้อยคือคนรักคนแรกของชายรองเมื่อชายรองและศรีจิตราต้อง เผชิญ หน้า กันความเย็นชาก็เกิดขึ้น สร้างความปวดร้าวแก่ศรีจิตรายิ่งนัก เพราะชาย รองไม่ แม้แต่จะ เอ่ยทักศรีจิตราสักคำ แต่ชายเล็กทำให้ศรีจิตราไม่เงียบเหงา เพราะ เขาเป็นคนร่าเริง ไม่ นานนักศรีจิตราก็ต้องทุกข์ใจ เมื่อจรวยบอกว่าชายรองมีคนรักแล้ว ต่อมา สาลินนำผลไม้ ไปให้พี่สาวที่บ้านชายรอง ก็พบชายหญิงกำลังพรอดรักกันอยู่ และโดนดู ถูกว่าเป็นบ้านนอก จึงบอกไปว่าเป็นน้องของเจ้าสาวชายรอง เธอจึงรู้ทันทีว่า เขาทั้งสอง เป็นใคร เพราะผู้หญิงผู้นั้นกรี๊ดออกมา นั่นคือ ว่าที่เจ้าบ่าวของพี่สาวกับคนรักเก่า
สาลินเห็นใจพี่สาวจึงคิดหาแผนการที่จะล่มวิวาห์ครั้งนี้เธอจึงปรึกษาพล ได้คำแนะนำ ว่าควรหาวิธีให้ชายรองเลิกรักคนรักเก่า แต่สาลินหารู้ไม่ว่าพลนั้นแท้จริงเขาคือชายเล็ก น้องชายของว่าที่เจ้าบ่าวของพี่สาวตนนั่นเอง หญิงก้อยโกธรที่ชายรองปิดบังเรื่องแต่งงาน ชายรองตามไปง้อถึงบ้านแต่ไม่ยอมลงมา พบหญิงก้อยอยากจะเอาชนะจึงทำเป็นควง “อัศนีย์” อดีตสามี เพื่อประชดชายรอง แต่ชายรอง ถือทิฐิตอบไม่คิดจะง้ออีก ชายรองไปหา สาลินเพื่อบอกว่าจะแต่งงานกับศรีจิตราและเลิกกับ หญิงก้อยแล้ว สาลินกลับเห็นใจชาย รองรับปากจะช่วยเรื่องหญิงก้อย ด้านหญิงก้อยทราบเรื่อง จากอัศนีย์ว่าชายรองไปหา สาลินบ่อย ๆ จึงไปต่อว่าสาลินถึงที่ทำงาน ชายรองทราบ เรื่องที่ หญิงก้อยระแวงตนจึงคิด จะแกล้งทำดังที่หญิงก้อยระแวงเพื่อแก้แค้นบ้าง
อัศนีย์ตามจีบสาลิน ชวนสาลินไปทำงานที่ไนท์คลับเปิดใหม่ของเขา แต่สาลินยื่นข้อเสนอว่าให้ชายรองและ หญิงก้อย คืนดีกันเสียก่อน หญิงก้อยแค้นสาลินที่เป็นหญิงสาวธรรมดาแต่ใครต่อใครก็อยากจะเข้าใกล้จึงให้ข่าว กับหนังสือพิมพ์ เรื่องอัศนีย์และสาลิน ทำให้ชายรองไม่พอใจ แสดงท่าทีหึงหวงขึ้นมา สร้างความแปลกใจแก่สาลิน มาก อัศนีย์คิดหาแผนการ เพื่อให้ชายรองไปจากชีวิตสาลินโดยส่งช่อกล้วยไม้ช้างเผือกผูกช่อด้วย สายสร้อย ประดับมุกไปหญิงก้อยในนาม ของ ชายรองแล้วนัดทานข้าว ภายหลังความแตกจึงรู้ว่าชายรองไม่ได้เป็นคนส่งให้ หญิงก้อยกระชากสร้อยขว้างใส่ชายรอง ทำให้เห็นความเอาแต่ใจจนเกินหญิง สัมพันธ์ทางใจจึงสลายลงอย่าง สิ้นเชิง ชายรองพกความไม่สบายใจไปหาสาลิน จึงรู้ตัวว่าตนเองหึง และเผลอจูบสาลินก่อนที่เธอจะจากไป สาลิน สบสนมากว่าเธอมีใจให้ชายรอง ด้านชายรองก็ไปปฏิเสธ การแต่งงานกับเสด็จฯ เพราะว่าตนนั้นมีใจกับสาลิน เสด็จไม่พอพระทัย และเหตุการณ์นี้สร้างความอับอายให้ศรีจิตรา มากเธอจึงหนีออกจากบ้านเกือบถูกรถชนแต่ ชายเล็กช่วยไว้ทัน
สาลินลางานเพื่อหนีชายรอง เพราะชายรองคือว่าว่าที่คู่หมั้นพี่สาวของตนเธอไม่อยากให้พี่สาวต้องเสียใจ แต่ ปัญหาก็จบ ลงด้วยว่า ชายเล็กนั่นรู้ว่าใจของตนต้องการศรีจิตรา และศรีจิตรานั้นก็มีใจให้ชายเล็กเช่นกัน ทำให้ ชายเล็กไปบอก เสด็จฯ ว่าตนรักศรีจิตราต้องการจะแต่งงานด้วย เรื่องวุ่น ๆ จึงคลี่คลายลง ชายรองนั่นขอให้เสด็จ จัดงานแต่งของตนอย่าง รวดเร็วเพราะกลัวว่าสาลินจะเปลี่ยนใจ และชายเล็กกับศรีจิตราจะแต่งกันในไม่ช้านี้…
*** เพลงประกอบละครที่เพราะมากที่สุดเพลงหนึ่ง...
ใจเอย...ขับร้องโดย มาช่า วัฒนพานิช ***
ขอขอบคุณเจ้าของภาพ และคลิปประกอบในกระทู้ด้วยนะคะ
"สะใภ้จ้าว" จำต้องซ่อนรักในใจ เพราะไม่อยากให้ผิดฝาผิดตัว (พ.ศ.2545 : ก้อง สหรัถ-วิกกี้ สุนิสา-อ้น สราวุฒิ-ตุ๊กตา อินทิรา
"สะใภ้จ้าว"
บทประพันธ์ :รจนา
บทโทรทัศน์ :วิสุทธิชัย บุณยะกาญจน
กำกับการแสดง : โชติรัตน์ รักษ์เริ่มวงษ์
ผลิตโดย :บรอดคาซท์ ไทย เทเลวิชั่น
นักแสดงนำ :
สหรัถ สังคปรีชา รับบท ม.ร.ว.กิตติราชนรินทร์ (ชายรอง)
สุนิสา เจทส์ รับบท สาลิน
สราวุฒิ มาตรทอง รับบท ม.ร.ว. บดินทราชทรงพล (ชายเล็ก)
อินทิรา แดงจำรูญ รับบท ศรีจิตรา
ร่วมด้วย : พิสมัย วิไลศักดิ์, นันทวัน เมฆใหญ่, วาสนา สิทธิเวช, พิราวรรณ ประสพศาสตร์, นวลปรางค์ ตรีชิต, อัจฉราพรรณ ไพบูลย์สุวรรณ, พิชญ์นาฏ สาขากร และ ฯลฯ
เรื่องย่อ
เรื่องราวของสองสาวพี่น้องตระกูล “บ้านราชดำริ” ที่นิสัยแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง คนโตคือ “ศรีจิตรา” ที่เรียบร้อยเหมือนมารดา แต่ “สาลิน” คนน้องนิสัยดื้อดึงเหมือนกับบิดา เมื่อบิดาเสียชีวิตพี่น้อง ทั้งสองต้องแยกทางกัน ศรีจิตราผู้พี่ต้องอยู่ที่บ้านราชดำริและอยู่ในโอวาทของป้าทุกอริยาบท แต่สาลิน ต้องไปอยู่กับตา ยายที่บ้านสวน มีอิสระในการดำเนินชีวิตเป็นของตัวเอง สาลินทำงานเป็นบรรณารักษ์ที่ห้องสมุด วันหนี่งเธอจึงพบกับ “พล” ทำงานอยู่ที่บริษัทน้ำมัน ต้องมาตรวจตลาดจากปั๊มแถวนี้ และมาเดินเล่นในสวนโดยพลการ ทั้งสองคุยกันถูกปาก สาลินจึงพามารู้จักกับตาและยาย ตาชอบพลแต่ยายแสดงออกทันทีว่าหวงหลานสาว
สาลินไปเยี่ยมแม่และพี่ที่บ้านราชดำริจึงรู้ว่าพี่สาวของตนถูกคลุมถุงชนให้เป็นสะใภ้จ้าว และโดนส่งตัวไปอบรมมารยาทที่วังวุฒิเวศน์ของ”มรว.กิตติราชนรินทร์” หรือ “ชายรอง” ศรีจิตราต้องก้มหน้ารับชะตากรรมโดยไม่มีปากเสียง สาลินคิดว่าพี่สาวพอ ใจ กับงานแต่งงานครั้งนี้เพราะว่าศรีจิตราไม่แสดงท่าทีใด ๆ ด้านชายรองก็ไม่ยินดีกับการ แต่ง งานครั้งนี้เพราะมีคนรักอยู่แล้วคือ “หญิงก้อย” แต่ชายรองปฏิเสธไม่ได้เป็นพระประสงค์ ของ เสด็จฯ เพราะว่า “มรว.ดิเรกราชวิทย์” หรือ “ชายโต” ก็ไปคว้าคนใช้ “จรวย” มาเป็น เมีย ส่วน “มรว.บดินทรราชทรงพล” หรือ “ชายเล็ก” ใช้ชีวิตอิสระไม่อยู่ ในโอวาทของใคร
แต่เหตุผลสำคัญของการแต่งงานของชายรอง และศรีจิตราเป็นเพราะเสด็จไม่พอพระทัยคนรักของชายรองคือ “มรว.หญิงเทวีแสงเพ็ญ” หรือ “หญิงก้อย” ที่เคยผ่านการสมรสมาแล้ว แต่หญิงก้อยคือคนรักคนแรกของชายรองเมื่อชายรองและศรีจิตราต้อง เผชิญ หน้า กันความเย็นชาก็เกิดขึ้น สร้างความปวดร้าวแก่ศรีจิตรายิ่งนัก เพราะชาย รองไม่ แม้แต่จะ เอ่ยทักศรีจิตราสักคำ แต่ชายเล็กทำให้ศรีจิตราไม่เงียบเหงา เพราะ เขาเป็นคนร่าเริง ไม่ นานนักศรีจิตราก็ต้องทุกข์ใจ เมื่อจรวยบอกว่าชายรองมีคนรักแล้ว ต่อมา สาลินนำผลไม้ ไปให้พี่สาวที่บ้านชายรอง ก็พบชายหญิงกำลังพรอดรักกันอยู่ และโดนดู ถูกว่าเป็นบ้านนอก จึงบอกไปว่าเป็นน้องของเจ้าสาวชายรอง เธอจึงรู้ทันทีว่า เขาทั้งสอง เป็นใคร เพราะผู้หญิงผู้นั้นกรี๊ดออกมา นั่นคือ ว่าที่เจ้าบ่าวของพี่สาวกับคนรักเก่า
สาลินเห็นใจพี่สาวจึงคิดหาแผนการที่จะล่มวิวาห์ครั้งนี้เธอจึงปรึกษาพล ได้คำแนะนำ ว่าควรหาวิธีให้ชายรองเลิกรักคนรักเก่า แต่สาลินหารู้ไม่ว่าพลนั้นแท้จริงเขาคือชายเล็ก น้องชายของว่าที่เจ้าบ่าวของพี่สาวตนนั่นเอง หญิงก้อยโกธรที่ชายรองปิดบังเรื่องแต่งงาน ชายรองตามไปง้อถึงบ้านแต่ไม่ยอมลงมา พบหญิงก้อยอยากจะเอาชนะจึงทำเป็นควง “อัศนีย์” อดีตสามี เพื่อประชดชายรอง แต่ชายรอง ถือทิฐิตอบไม่คิดจะง้ออีก ชายรองไปหา สาลินเพื่อบอกว่าจะแต่งงานกับศรีจิตราและเลิกกับ หญิงก้อยแล้ว สาลินกลับเห็นใจชาย รองรับปากจะช่วยเรื่องหญิงก้อย ด้านหญิงก้อยทราบเรื่อง จากอัศนีย์ว่าชายรองไปหา สาลินบ่อย ๆ จึงไปต่อว่าสาลินถึงที่ทำงาน ชายรองทราบ เรื่องที่ หญิงก้อยระแวงตนจึงคิด จะแกล้งทำดังที่หญิงก้อยระแวงเพื่อแก้แค้นบ้าง
อัศนีย์ตามจีบสาลิน ชวนสาลินไปทำงานที่ไนท์คลับเปิดใหม่ของเขา แต่สาลินยื่นข้อเสนอว่าให้ชายรองและ หญิงก้อย คืนดีกันเสียก่อน หญิงก้อยแค้นสาลินที่เป็นหญิงสาวธรรมดาแต่ใครต่อใครก็อยากจะเข้าใกล้จึงให้ข่าว กับหนังสือพิมพ์ เรื่องอัศนีย์และสาลิน ทำให้ชายรองไม่พอใจ แสดงท่าทีหึงหวงขึ้นมา สร้างความแปลกใจแก่สาลิน มาก อัศนีย์คิดหาแผนการ เพื่อให้ชายรองไปจากชีวิตสาลินโดยส่งช่อกล้วยไม้ช้างเผือกผูกช่อด้วย สายสร้อย ประดับมุกไปหญิงก้อยในนาม ของ ชายรองแล้วนัดทานข้าว ภายหลังความแตกจึงรู้ว่าชายรองไม่ได้เป็นคนส่งให้ หญิงก้อยกระชากสร้อยขว้างใส่ชายรอง ทำให้เห็นความเอาแต่ใจจนเกินหญิง สัมพันธ์ทางใจจึงสลายลงอย่าง สิ้นเชิง ชายรองพกความไม่สบายใจไปหาสาลิน จึงรู้ตัวว่าตนเองหึง และเผลอจูบสาลินก่อนที่เธอจะจากไป สาลิน สบสนมากว่าเธอมีใจให้ชายรอง ด้านชายรองก็ไปปฏิเสธ การแต่งงานกับเสด็จฯ เพราะว่าตนนั้นมีใจกับสาลิน เสด็จไม่พอพระทัย และเหตุการณ์นี้สร้างความอับอายให้ศรีจิตรา มากเธอจึงหนีออกจากบ้านเกือบถูกรถชนแต่ ชายเล็กช่วยไว้ทัน
สาลินลางานเพื่อหนีชายรอง เพราะชายรองคือว่าว่าที่คู่หมั้นพี่สาวของตนเธอไม่อยากให้พี่สาวต้องเสียใจ แต่ ปัญหาก็จบ ลงด้วยว่า ชายเล็กนั่นรู้ว่าใจของตนต้องการศรีจิตรา และศรีจิตรานั้นก็มีใจให้ชายเล็กเช่นกัน ทำให้ ชายเล็กไปบอก เสด็จฯ ว่าตนรักศรีจิตราต้องการจะแต่งงานด้วย เรื่องวุ่น ๆ จึงคลี่คลายลง ชายรองนั่นขอให้เสด็จ จัดงานแต่งของตนอย่าง รวดเร็วเพราะกลัวว่าสาลินจะเปลี่ยนใจ และชายเล็กกับศรีจิตราจะแต่งกันในไม่ช้านี้…
*** เพลงประกอบละครที่เพราะมากที่สุดเพลงหนึ่ง...ใจเอย...ขับร้องโดย มาช่า วัฒนพานิช ***
ขอขอบคุณเจ้าของภาพ และคลิปประกอบในกระทู้ด้วยนะคะ