เหตุเกิดเช้าวันเสาร์ หลังปั่นออกกำลังวันหยุดตามปกติ กำลังมุ่งหน้ากลับบ้าน
แฟนโทรมาน้ำเสียงไม่ดีว่าลูกชายลื่นล้ม หัวแตก เลือดไหล

ทำเสียงนิ่งๆปลอบใจไปว่าไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวจะรีบกลับไปดู
แต่ในใจผมเองร้อนกว่า ไม่ทันคิดอะไรปั่นสุดชีวิตกลับบ้านทันที

จนถึงถนนปัญญาแถวๆหน้าซาฟารี ถนนไม่เรียบ แถมลื่นมากเพราะฝนตก
แต่ผมยังคงปั่นไม่น้อยกว่า 40 จนข้างหน้ามีแอ่งน้ำท่วมสูงมาก ผมแตะเบรค
เพื่อชลอแรงไปหน่อย ล้อหน้าปัดแล้วไถลเข้าร่องกลางถนน ผมพุ่งท่าซุปเปอร์แมน
ทันที ไม่มีเวลาคิดอะไรทั้งสิ้น จะพุ่งม้วนตามตำราก็ไม่เทพพอ เลยลงท่าบังคับ
มือยันพื้น อกกระแทก เอวลงพื้น แล้วตามด้วยเข่า ยังเคราะห์ดีที่ถนนลื่นมาก
ผมเลยลงลักษณะไถล ไม่งั้นมือหรือแขนอาจหักได้


แต่ผลคือมีแผลเล็กๆที่ข้อนิ้ว เนื่องจากมีหินเล็กๆเข้าไปฝัง แต่มือไม่เป็นไรเลย
เพราะถุงมือเซฟไว้หมด อกชายโครงช้ำนิดหน่อย เอวสะโพกกางเกงเซฟไว้
เข่าขวาถลอกเลือดไหลแต่ไม่ลึก แต่เข่าซ้ายลึกมาก เอามือกดเลือดพุ่ง
ตามด้วยน้ำเหลือง และไขมันขาวๆแดงๆไหลเผละๆ

มีน้องขี่มอไซค์หน้าตาน่ารักมาหยุดถามว่าพี่เป็นอะไรไหม แต่ไม่มีเวลาได้ออดอ้อน
ลุกขึ้นมาได้ คว้าจักรยาน เก็บเศษไฟท้าย ฉีดน้ำล้างแผล ใส่โซ่เข้าจานแล้ว
แล้วปั่นต่อทันที

กลับมาไอ้ตัวเล็กมายืนยิ้มหน้าทะเล้น ซนหนักเหมือนเดิม แค่เป็นแผลเล็กๆ
เลือดซึมๆ แต่พ่อมันเลือดอาบ -*- ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี

เล่ายาวครับ เพราะมันยังอิน แค่อยากจะถามว่ามันมีอะไรที่ป้องกันเข่า
เวลาปั่นไหมครับ ไม่เอาสนับเข่าเพราะมันเว่อร์ไปหน่อย แต่อยากได้ที่หนา
พอรับแรงกระแทก กับป้องกันถลอกได้ เอาแบบใส่ง่ายถอดง่าย ปั่นสบาย

แล้วอยากฝากไว้เป็นอุธาหรณ์ สติ ครับสำคัญสุด ยังแค้นตัวเองทั้งๆที่ถนนลื่น
กลับเลือกปั่นเร็วๆกลับบ้าน น่าจะออกไปถนนใหญ่แล้วเหมาแท๊กซี่กลับ
ถึงจะช้ากว่า แต่ก็ยังดีกว่าเจ็บตัวแบบนี้

อุปกรณ์ป้องกันสำคัญสุด หมวกเคยเซฟผมครั้งนึงแล้ว คราวนี้ถุงมิอ
และควรรู้ข้อจำกัดของตัวเอง คนขี่จักรยานส่วนใหญ่ชอบที่จะก้าวข้าม
ลิมิตตัวเอง (ผมก็ด้วย) แต่ความปลอดภัยต้องมาก่อนเสมอครับ