มันยากเหมือนกันนะครับที่การที่เรามีแฟนอยู่ห่างกันแล้วจะไม่มีปัญหาเลย.....
แฟนผมเธอยังเรียนอยู่ ผมทำงาน
เธออยู่เชียงราย
ผมอยู่ชลบุรี
เราเจอกันใน FACBOOK เมื่อ 3 ปีก่อน ใช่ครับ เราคบกันได้สามปีแล้ว
เธอบอกผมเปลี่ยนไป ผมยอมรับครับว่าความหวานมันน้อยลงกว่าตอนที่จีบเค้า แต่เรื่องความรักผมยืนยันว่ามีให้ไม่น้อยลงแน่ๆ
ช่วงปีแรกผมยังพอมีโอกาสขึ้นไปหาเธอบ้างปีละครั้ง สองครั้ง ด้วยความที่ เวลาและเงินในกระเป๋าไม่ค่อยอำนวยเท่าไหร่
เธอเคยบอกว่าความห่างไม่ใช่ปัญหาของเธอ....
แต่.....ช่วงหลังเราทะเลาะกันบ่อยขึ้น ผมไม่ได้ขึ้นไปหาเธอ เพราะผมเปลี่ยนที่ทำงานใหม่ การลางานจึงลำบากกว่าเดิม และภาระค่าใช้จ่ายที่มากกว่าเดิม
...ความตึงเครียดเลยมากขึ้น เธอบอกเธอไม่ไว้ใจผม ไม่ร็ผมไปไหนอะไรยังไง ทั้งๆ ที่ ผมก็แทบไม่ได้ไปไหนเลย เช้าตื่นทำงานเย็นตีแบด ดึกๆทำงานนอก สี่ทุ่มโทรหา มีช่วงอาทิตย์ก่อนยายผมเสีย ผมกลับไปช่วยงานที่บ้านเลยไม่ค่อยได้คุยกับเธอ... อาทิตย์นี้มีออกไปเจอเพื่อนสองครั้ง
เธอเลยบอกผมว่าไม่มีเวลาให้เธอ..
วันนี้พูดถึงแฟนเก่าของผม เธอบอกว่าแฟนเก่ายังมีเยื่อใยกับผม ซึ่งผมกับเขาก็ไม่เคยติดต่อกันเป็นปีแล้ว ผมเลยถามว่าแล้วรู้ได้ไงว่าเค้ายังมีเยื่อใย แฟนผมบอกรู้สึกได้ ....เอ้า คิดไปเองรึเปล่า เพื่อนในเฟสบุ๊คก็ลบแล้ว เบอร์ในเครื่องก็ไม่มี (เลิกกันไปประมาณ 5-6 ปีแล้ว) แเล้วผมควรทำยังไง ทุกครั้งที่ผมเจอเพื่อนเก่าสมัยมหาลัย เธอบอกเธอไม่ชอบ (ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย หรือแม้แต่อาจารย์) แล้วเราก็ต้องทะเลาะกันมุกครั้ง
เธอบอกผมไม่เข้าใจความรู้สึกเธอ....
ในมุมของเธอ ผมเข้าใจนะ ว่าหึง ระแวง กลัวโดนหลอก แต่ผมไม่เคยเถลไถล ถึงเวลาไม่ติดงานผมก็โทรหา เธอบอกเธอไม่มีความสุข เธอเกลียดผม ผมไม่มีอะไรอธิบายกับเธอ... เพราะสิ่งเดียวที่เธอต้องการคือให้ผมเลิกคบเพื่อน ห้ามออกไปไหน โดยเฉพาะโซนที่แฟนเก่าอยู่ (แต่ผมยืนยันว่าผมไม่เคยติดต่อเธอเลย)
ผมควรทำยังไง...
ระยะห่างของคน 2 คน
แฟนผมเธอยังเรียนอยู่ ผมทำงาน
เธออยู่เชียงราย
ผมอยู่ชลบุรี
เราเจอกันใน FACBOOK เมื่อ 3 ปีก่อน ใช่ครับ เราคบกันได้สามปีแล้ว
เธอบอกผมเปลี่ยนไป ผมยอมรับครับว่าความหวานมันน้อยลงกว่าตอนที่จีบเค้า แต่เรื่องความรักผมยืนยันว่ามีให้ไม่น้อยลงแน่ๆ
ช่วงปีแรกผมยังพอมีโอกาสขึ้นไปหาเธอบ้างปีละครั้ง สองครั้ง ด้วยความที่ เวลาและเงินในกระเป๋าไม่ค่อยอำนวยเท่าไหร่
เธอเคยบอกว่าความห่างไม่ใช่ปัญหาของเธอ....
แต่.....ช่วงหลังเราทะเลาะกันบ่อยขึ้น ผมไม่ได้ขึ้นไปหาเธอ เพราะผมเปลี่ยนที่ทำงานใหม่ การลางานจึงลำบากกว่าเดิม และภาระค่าใช้จ่ายที่มากกว่าเดิม
...ความตึงเครียดเลยมากขึ้น เธอบอกเธอไม่ไว้ใจผม ไม่ร็ผมไปไหนอะไรยังไง ทั้งๆ ที่ ผมก็แทบไม่ได้ไปไหนเลย เช้าตื่นทำงานเย็นตีแบด ดึกๆทำงานนอก สี่ทุ่มโทรหา มีช่วงอาทิตย์ก่อนยายผมเสีย ผมกลับไปช่วยงานที่บ้านเลยไม่ค่อยได้คุยกับเธอ... อาทิตย์นี้มีออกไปเจอเพื่อนสองครั้ง
เธอเลยบอกผมว่าไม่มีเวลาให้เธอ..
วันนี้พูดถึงแฟนเก่าของผม เธอบอกว่าแฟนเก่ายังมีเยื่อใยกับผม ซึ่งผมกับเขาก็ไม่เคยติดต่อกันเป็นปีแล้ว ผมเลยถามว่าแล้วรู้ได้ไงว่าเค้ายังมีเยื่อใย แฟนผมบอกรู้สึกได้ ....เอ้า คิดไปเองรึเปล่า เพื่อนในเฟสบุ๊คก็ลบแล้ว เบอร์ในเครื่องก็ไม่มี (เลิกกันไปประมาณ 5-6 ปีแล้ว) แเล้วผมควรทำยังไง ทุกครั้งที่ผมเจอเพื่อนเก่าสมัยมหาลัย เธอบอกเธอไม่ชอบ (ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย หรือแม้แต่อาจารย์) แล้วเราก็ต้องทะเลาะกันมุกครั้ง
เธอบอกผมไม่เข้าใจความรู้สึกเธอ....
ในมุมของเธอ ผมเข้าใจนะ ว่าหึง ระแวง กลัวโดนหลอก แต่ผมไม่เคยเถลไถล ถึงเวลาไม่ติดงานผมก็โทรหา เธอบอกเธอไม่มีความสุข เธอเกลียดผม ผมไม่มีอะไรอธิบายกับเธอ... เพราะสิ่งเดียวที่เธอต้องการคือให้ผมเลิกคบเพื่อน ห้ามออกไปไหน โดยเฉพาะโซนที่แฟนเก่าอยู่ (แต่ผมยืนยันว่าผมไม่เคยติดต่อเธอเลย)
ผมควรทำยังไง...