มันเป็นไปไม่ได้ที่คนเราจะลืมอะไรง่ายๆโดยเฉพาะเรื่องที่"ครั้งหนึ่ง"เคยทำให้เราเศร้าและสุขไปกับมัน
หรือเป็นเรื่องที่เรารู้สึกว่าเคยมีคุณค่าทางจิตใจอย่างสูง
หลายคนมักบอกว่าเราไม่ควรลืมแต่ให้จำเพื่อเป็นบทเรียนในวันข้างหน้า
มันอาจจะไม่ต้องถึงขนาดจำ ในเมื่อบางเรื่องจำมันยิ่งเจ็บ ยิ่งตอกย้ำก็ไม่รู้จะจำทำซากอะไร..
เพราะยังไงต่อให้เราเจอเรื่องคล้ายๆทำนองเดิมในวันข้างหน้าอีก ต่อมเจ็บก็จะกระตุ้นว่า เคยโดนแบบนี้มาแล้วนะ..
แล้วเราก็จะนึกได้ว่า เอ่อออ จริงแฮะ - -

แต่...คนย้ำคิดย้ำทำแบบจขกท.ลำบากมากมาย เป็นประเภทเจ็บมาเยอะ เจ็บนานด้วย
แต่พอเจอครั้งใหม่ๆ ดันลืมง่าย เหอะะะ..
ธาตุความหวังเข้าแทรกทุกครั้งเหตุการณ์จนต้องมีน้องเขามาสวมอยู่ทุกที มาๆไปๆบ่อยกว่าเข้าห้องน้ำ

เพื่อนๆมีวิธีการ"ลืม" หรือ"จำ" กับเหตุการณ์เจ็บๆ แบบโลกความเป็นจริง (ไม่เน้นโลกสวย)
ยังไงบ้าง????????????????