<Spoil> ยอดนักปิงปองเมงุมิ (Takkyūgeki no Megumi) 39 -ผู้ที่ถูกเลือก- (กระทู้โซมะนั้นแหละ)



-เปิดตอนมา เมงุมิกำลังยืนยิ้มหน้าบานอยู่ จนโซมะต้องเข้ามาถามว่าเมงุมิดีใจเรื่องอะไรเหรอ ซึ่งเมงุมิก็ยิ้มๆให้โซมะก่อนจะก้มลงไปมองแผ่นกระดาษอะไรสักอย่างแล้วเงยหน้าขึ้นมายิ้มต่ออีก ทำให้โซมะถึงกับแปลกใจ

-ก่อนที่เมงุมิจะเริ่มเล่าว่าเมื่อวานในชั่วโมงทิศทางการทำอาหารเธอได้เกรดAมา ซึ่งนั้นก็ทำให้โซมะตกใจ เมงุมินั้นบอกกับโซมะว่านี้เป็นAตัวแรกเลยที่เธอได้มาจากฝีมือของตัวเอง (ก่อนหน้านี้ที่ได้เกรดAเพราะโซมะเรียนร่วมกับเธอในชั่วโมงเรียน) ทำให้โซมะชมว่าเธอพัฒนาขึ้นเยอะเลยนะ ส่วนเรียวโกะที่นั่งคุยอยู่ด้วยก็เอ่ยออกมาว่า ไม่ใช่แค่นั้นหรอก เมงุมิในชั่วโมงเรียนตอนนี้ก็เลิกประหม่าไปตั้งเยอะเหมือนกัน ซึ่งเมงุมิก็บอกว่าเป็นผลมาจากค่ายฝึกนั้นแหละ แต่เรียวโกะแอบคิดในใจว่าน่าจะเป็นเพราะไปดวลโชคุเงคิกับศิษย์เก่ามากกว่า รุ่นพี่อิชิกิ(ที่อยู่ในสภาพใส่เตี่ยวตัวเดียว)ก็เข้ามาบอกว่า เวลาดีๆแบบนี้พวกเราไปทำ"สิ่งนั้น"กันไหม?



-หน้าเปิด



-สิ่งนั้นที่ว่าก็คือการตีปิงปองนั้นเอง ซึ่งคู่แรกโซมะกับเรียวโกะนั้น โซมะก็เอาชนะไปได้อย่างงดงาม ซึ่งเรียวโกะก็เอ่ยออกมาว่าเธอนี้สู้โซมะไม่ได้จริงๆ แพ้แล้วละ แต่คนที่รู้สึกแพ้ที่สุดในตอนนี้น่าจะเป็นยูกิมากกว่า เพราะขนาดอก แพ้ขาดกระจุย



-ว่าแล้วโซมะก็หันมาชวนเมงุมิคุย ก่อนจะเอ่ยว่าไม่นึกเลยว่าในหอพักจะมีโต๊ะปิงปองให้เล่นด้วย จะว่าไปแล้วตอนค่ายฝึกเมงุมิก็ไม่ได้เล่นปิงปองให้ดูเลยนิน่า เมงุมิเล่นปิงปองเก่งรึเปล่าละ? แต่พอโซมะหันไปก็พบเมงุมิในชุดนักแข่งเตรียมพร้อม แถมกำลังเช็ดไม้ปิงปองเตรียมแข่งเต็มที่ด้วยสีหน้าเอาจริงเอาจังแบบที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนอยู่ ซึ่งเมงุมิก็บอกโซมะว่า ตอนค่ายฝึกเธอไม่ได้เล่นปิงปองเพราะใส่ชุดยูกาตะอยู่แบบนั้น ไม่สามารถที่จะเล่นปิงปองแบบ"จริงๆ"ได้หรอกนะ ซึ่งก็ทำให้โซมะสงสัย



-และเมื่อเริ่มต้นการแข่งของเมงุมิกับรุ่นพี่อิชิกิก็ทำให้โซมะต้องตกตะลึงออกมา เพราะเล่นตีโต้กันดุเดือดเอฟเฟ็ควิ้งวับ ราวกับเป็นมืออาชีพยังไงยังงั้น โซมะรีบหันมาถามเรียวโกะซึ่งเธอก็เริ่มต้นเล่าขึ้นมาว่า เมงุมิเริ่มเล่นปิงปองตั้งแต่เรียนอยู่ประถม เป็นเวลาถึงครึ่งปีที่ไม่มีเด็กอายุรุ่นเดียวกับเธอเอาชนะเธอได้ และหลังจากเอาชนะในการแข่งทัวร์นาเมนทร์หลายนัด เธอได้รับการทาบทามเข้าโรงเรียนม.ต้นที่ผลิตนักกีฬาชื่อดังอย่าง อาโอโมริหรือทามาดะ แถมยังได้รับฉายาว่า"กระต่ายน้อยความหวังแห่งโทโฮคุ" และไม่มีใครในบ้านเกิดของเธอไม่รู้จักฉายานี้ ว่ากันอีกว่า ถ้าเมงุมิไม่ได้มาเข้าที่โทสึกิ ความสามารถด้านปิงปองของเธออาจจะเฉิดฉายกว่านี้อีกก็เป็นได้ โซมะที่ได้รับรู้ความจริงที่น่าตกใจนั้นก็ถึงกับอึ้งไปจนพูดอะไรไม่ออกเลยทีเดียว และแล้ว เมงุมิก็ตีนำทำคะแนนไปได้4-0

-ยูกิที่ดูอยู่ด้วยก็พูดเสริมออกมาอีกว่า ถ้าจะมีใครในโทสึกิพอจะพอฟัดเหวี่ยงกับเมงุมิได้ ก็เห็นจะมีแต่รุ่นพี่อิชิกิคนเดียวเท่านั้นแหละ ซึ่งรุ่นพี่อิชิกิที่เป็นฝ่ายเสียเปรียบอยู่นานก็โชว์รับลูกตีอ้อมด้านของเมงุมิอย่างง่ายดายและทำแต้มกลับไปได้ทันที ทำให้เมงุมิถึงกับตื่นตะลึง

ป้ายคำเตือนในหน้านี้เขียนบอกเอาไว้ว่า - ยอดนักปรุงโซมะเป็นการ์ตูนทำอาหารนะครับ

-ซึ่งโซมะก็ถึงที่รุ่นพี่อิชิกิเริ่มลดระยะการตีออกขอบของเมงุมิให้แคบลง แคบลงเรื่อยๆได้อย่างรวดเร็ว ก่อนที่เรียวโกะจะวิเคราะห์ว่า เมงุมิเป็นสายตีลูกไปตรงๆแต่ทรงพลัง ส่วนรุ่นพี่อิชิกินั้นเป็นสายตัดระยะของลูก ด้วยความสามารถนี้ทำให้เมงุมิตบลูกตอบโต้กับเขาได้อย่างลำบาก ซึ่งตอนนี้เมงุมิก็กำลังกู้สถานการณ์คืนมาแต่รุ่นพี่อิชิกิก็ไม่ยอมให้ทำแบบนั้นได้ง่ายๆ ด้านโซมะก็ถึงกับตกใจที่แต่ละคนพูดแต่คำศัพท์แปลกๆยากต่อการอธิบายออกมากันหมด เมงุมิเลยชมรุ่นพี่อิชิกิไปว่า สมแล้วที่สามารถกู้สถานการณ์คืนมาได้อย่างรวดเร็ว รุ่นพี่อิชิกิเนี่ยเป็นศัตรูที่ต่อกรได้ยากที่สุดจริงๆด้วย ส่วนอิชิกิเองก็บอกว่าไม่นึกเหมือนกันว่าเมงุมิจะชมเขาด้วย แต่ใจจริงนั้น อิชิกิกลับคิดว่า เขาต้องตกเป็นฝ่ายป้องกันอยู่ตลอด ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปต้องแย่แน่ๆ

-ในที่สุด สกอร์ก็มาเป็น11ต่อ10 เมงุมิได้แต้มแมชท์พ็อยส์มาจนได้ ทำให้อิชิกิต้องเริ่มตั้งสมาธิหาอะไรก็ได้ที่จะผลิกสถานการณ์ตอนนี้ให้ดีขึ้น ว่าแล้วเขาก็นึกอะไรขึ้นมาได้ และตัดสินใช้อาวุธลับออกไป ซึ่งเมงุมิเองก็รู้ แล้วจับสัมผัสบรรยากาศรอบตัวเขาที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างถนัดตาได้ ก่อนที่รุ่นพี่อิชิกิจะพูดขึ้นมาว่า"ขอเปลี่ยนหัวข้อหน่อยนะ..."

ป้ายคำเตือนในหน้านี้เขียนบอกเอาไว้ว่า - ยอดนักปรุงโซมะเป็นการ์ตูนทำอาหารนะครับ



-ว่าแล้วอิชิกิก็พูดออกไปว่า "ยินดีด้วย เธอผ่านการคัดเลือกฤดูใบไม้ร่วง" ประโยคนี้ทำให้เมงุมิถึงกับสมาธิแตก ลืมเรื่องปิงปองตรงหน้า ปล่อยให้รุ่นพี่อิชิกิทำแต้มไปทันที ส่วนคนอื่นก็แน่นอนว่าต้องอึ้งกันเป็นแถวๆ

-ยูกิถึงกับตกใจที่เมงุมิได้รับเลือก แต่อิชิกิก็บอกว่า นี้เป็นเรื่องจริง จากทั้งหมด628คนของนักเรียนปี1 ได้ถูกคัดออกมารวมๆแล้วเกิน100กว่าคนนิดๆ จากคณะกรรมการที่มาดูตอนค่ายฝึกฝน หลังจากนั้นพวกเขาที่เป็นสิบสุดยอด จะนำมาคัดเลือกจนเหลือแค่40คนอีกที ซึ่งนอกจากเมงุมิแล้วก็ยังมีอิบุซากิ มารุอิ แล้วก็โซมะที่ได้รับเลือกเข้าไปอีกด้วย ซึ่งพอพูดชื่อมารุอิ ยูกิก็ถึงกับตกใจ เพราะพอเธอนึกถึงสภาพของมารุอิตอนค่ายฝึกแล้ว ดูยังไงก็ไม่น่าจะผ่านมาได้เลยนะ ส่วนเรียวโกะเองก็ทึ่งที่หอพักนี้มีคนได้รับเลือกไปตั้ง4คน ส่วนโซมะเข้าไปแสดงความยินดีกับเมงุมิ แล้วบอกว่าให้มาพยามด้วยกันนะ แต่เมงุมิที่รู้ว่าตัวเองผ่านการคัดเลือกแล้วจะต้องไปทำอาหารต่อหน้าผู้คนและแขกVIPของโทสึกิแล้วก็กลับมาเป็นเมงุมิที่ประหม่า+สั่นงกๆตามเดิม ซึ่งโซมะเองก็เอ่ยออกมาว่า เหมือนเมงุมิที่เขารู้จักคนเดิมจะกลับมาแล้วแฮะ

-ยูกิน้อยใจบ่นออกมาว่า ตัวเธอไม่ผ่านการคัดเลือกสินะ แต่รุ่นพี่อิชิกิก็ปลอบว่า ยังไม่แน่ซะหน่อย เพราะการคัดเลือกฤดูใบไม้ร่วงจะเอาทั้งหมด60คน ตอนนี้ได้ไปแล้ว40คน อีก20คนที่เหลือเหล่าสิบสุดยอดจะประชุมกันคราวหน้า เพราะงั้นพวกยูกิกับเรียวโกะเองก็ยังมีหวังอยู่ พอได้ยินแบบนั้น ยูกิก็ร้องไห้ออกมาด้วยความยินดีจนเรียวโกะแซวว่า อย่าร้องไห้สิ ทำให้ยูกิต้องตอบแก้เขินไปว่า เธอไม่ได้ร้องไห้ซะหน่อย ว่าแล้วก็เดินมาบอกกับโซมะว่า ให้รอพวกเธอด้วยนะ พวกเธอจะตามพวกโซมะไปการคัดเลือกฤดูใบไม้ร่วงแน่ๆ

-ส่วนรุ่นพี่อิชิกิก็เดินเข้ามาคุยกับโซมะ แล้วพูดแนะนำไปว่า การตัดเลือกฤดูใบไม้ร่วงเป็นเทวีโชว์ฝีมือด่านแรกของคนที่คิดจะขึ้นไปเป็นอันดับหนึ่งของโทสึกิ แต่ถ้าเกิดทำพลาดหรือทำไม่ดีละก็ โอกาสขึ้นไปเป็นอันดับ1ของโทสึกิก็จะยิ่งลอยห่างไกลออกไปมากขึ้นอีก รู้แบบนี้แล้วโซมะยังคิดเรื่องที่จะขึ้นไปถึงจุดสูงสุดของโทสึกิอยู่อีกรึเปล่าละ? ซึ่งโซมะก็ตอบว่าแน่นอน(แต่เอาจริงๆโซมะก็ลืมนึกถึงเรื่องที่ตัวเองพูดแบบนี้ออกไปซะสนิทเชียว) โซมะขอตัวออกมาจากห้องปิงปอง เดินออกมาข้างนอก พร้อมกับคิดเรื่องการคัดเลือกฤดูใบไม้ร่วงไปด้วย ก่อนจะนึกได้ว่าเขายังไม่รู้ว่าต้องทำอาหารแบบไหนแล้วต้องทำมากเท่าไรใน งานคัดเลือก แต่ถึงยังไง วันนี้กลับไปลองทำอาหารจานใหม่ดูดีกว่า

-แต่ก่อนที่จะได้ไป โซมะก็โดนเด็กกลุ่มหนึ่งยืนล้อมไว้ พร้อมกับถามว่านายคือ ยูกิฮิระ โซมะสินะ ช่วยตามมาด้วยกันหน่อยได้ไหม? ตัดกลับมาทางด้านของรุ่นพี่อิชิกิกับเมงุมิ เมงุมิเข้ามาถามเรื่องธีมหรือแนวทางอาหารที่ต้องทำในงานคัดเลือก ซึ่งรุ่นพี่อิชิกิก็ขอโทษออกไปแล้วบอกว่า เรื่องนี้คงบอกไม่ได้ เพราะจะไม่ยุติธรรมต่อตัวคนอื่นๆ อีกทั้งธีมของงานเองก็ยังประชุมตกลงกันไม่ลงตัวอีกด้วย แต่ตอนนี้"หมอนั่น"น่าจะร่างแผนธีมเอามาแล้วละนะ ซึ่งเมงุมิก็สงสัยว่าหมอนั่นที่รุ่นพี่อิชิกิพูดถึงคือใคร ซึ่งตัดกลับมาทางด้านโซมะ ก็ถูกพามาพบกับใครคนหนึ่งในห้องทำงาน

-มาถึงแล้วโซมะก็โดนทักเลยว่า สุมิเระคาราอาเกะ เป็นอาหารที่น่าสนใจนะ ก่อนที่ชายหนุ่มคนนั้นจะเอ่ยแนะนำว่า เขาเป็นคนที่นำเอาร้านโมสึยะเข้ามาที่โตเกียวเอง เขาได้ยินมาว่าโซมะฟื้นฟูย่านการค้าให้กลับมาอีกครั้งได้ และนี้ก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เขาเรียกโซมะมาที่นี้ เพราะเขาต้องการให้โซมะมาทำงานเป็นลูกน้องของเขา ถ้าโซมะตกลงละก็โซมะต้องได้รับผลตอบแทนอย่างงาม อย่างเช่นโซมะจะไม่อดอยากปากแห้งแน่ๆ(หมายถึงถ้ามาทำงานกับเขาจะได้ผลตอบแทนดี) แต่โซมะก็ปฏิเสธไป เพราะเขาคิดจะสืบทอดร้านอาหารของเขา เพราะงั้นโซมะเลยไม่คิดจะไปเป็นลูกน้องใครทั้งนั้น ซึ่งชายหนุ่มคนนั้นก็เอ่ยตอบออกไปว่า เขาก็ไม่คิดว่าโซมะจะยอมตกลงหรอก แต่โซมะเองก็เป็นพวกพูดเรื่องแบบนั้นเหมือนกันเองเหรอเนี่ย ซึ่งก็ทำให้โซมะสงสัยว่า ไอ้เรื่องแบบนั้นที่เขาพูดถึงมันคืออะไร ซึ่งชายหนุ่มก็บอกว่า โซมะน่ะ ยึดติดกับกล่องใบเล็กๆเกินไป การทำอาหารแบบที่ตัวคนทำมีความสุข แล้วก็ทำไปตามใจอยากเหมือนพวกศิลปินน่ะ...

-มันมีแต่ร้านระดับล่างๆแล้วก็พวกจนๆ น่าเบื่อเท่านั้นไม่ใช่รึไง? ที่นายมีความคิดต่ำๆแบบนี้เพราะเกิดมาจากสังคมรากหญ้าสามัญชนสินะ ได้ยินแบบนั้นโซมะก็ขมวดคิ้วก่อนจะเอ่ยว่า จากคอมเมนทร์ที่นายพูดมา...นายเองก็เป็นคนทำอาหารเหมือนกันไม่ใช่เหรอ? แต่ชายหนุ่มตอบว่าไม่ เขาน่ะต่างออกไป เพราะเขาควบคุมแล้วก็จัดการดูแลการทำอาหารต่างหาก ดูเหมือนเราจะมองจุดนี้ต่างกันนะ ซึ่งภาพก็ตัดไปที่รุ่นพี่อิชิกิ ที่กำลังเล่าประวัติ"หมอนั่น"ให้เมงุมิฟัง ชายหนุ่มที่ซึ่งตอนอยู่ม.ต้นได้เป็นที่ปรึกษาด้านอาหาร เคยผลิกฟื้นเรียวกัง(โรงแรมญี่ปุ่น)ที่ประสบปัญหาทางการเงินด้วยครัว แถมยังได้รับคำไหว้วานจากร้านอาหารทั่วญี่ปุ่นให้คิดค้นเมนูให้ เป็นคนทำให้ร้านคาราอาเกะในเกียวโตได้รับรางวัลเหรียญทองติดต่อกัน และอื่นๆอีกเยอะแยะ ว่ากันว่าหมอนี้มีงานแบบนี้ให้ทำอยู่กว่า500อย่าง

-กลับมาที่โซมะ ชายหนุ่มก็ลุกขึ้นแล้วบอกให้โซมะกลับไปได้ เขาหมดเรื่องจะคุยแล้ว เพราะเขาได้ตัดสินใจไว้แล้ว โซมะก็เลยสงสัยว่าตัดสินใจอะไร ชายหนุ่มคนนั้นเลยประกาศว่า งานคัดเลือกฤดูใบไม้ร่วงที่กำลังจะมาถึงนี้ จะเป็นจุดจบของแก! ซึ่งเขาก็พูดต่อว่า เขาไม่ยกโทษให้กับคนที่ทำให้งานของเขาต้องมีมลทินหรอกนะ (หมายถึงเรื่องที่โซมะไปชนะร้านคาราอาเกะโมสึยะมาได้)

อิชิกิ - พูดคนเรียกขานเขาว่า....



อิชิกิ - นักเล่นแร่แปรธาตุ! (錬金術士)

สิบสุดยอดอันดับที่9 "เอย์ซัน เอ็ตสึยะ"

เอย์ซัน - ฉันจะทำให้แกแพ้บนเวทีที่มีโอกาสเป็นไปได้มากที่สุด!

จบตอน




ในตอนนี้เราก็ได้เห็นสิบสุดยอดอันดับที่9กันแล้ว ซึ่งตอนนี้ขอสารภาพอย่างหนึ่งว่า จริงๆควรจะเสร็จตั้งแต่เมื่อวาน แต่ดันเผลอกดปิดกระทู้ตอนกำลังพิมม์อยู่ไปถึงสองรอบ (ทำให้ต้องมานั่งพิมม์ใหม่ เพราะไม่ได้ก็อปเซฟไว้ Orz)

คำพูดของตาอันดับที่9นี้ ทำความเข้าใจลำบากพอดู ใครจะเสริมอะไรก็ได้เลยนะครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่