คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 17
โดนมาหมดเลยคับ ทั้งวางยาสลบ ฉีดยาชา ชีดยาแก้ปวด ฉีดมอร์ฟีน ผ่าสดเย็บสด
ผ่าแบบวางยาสลบ สบายสุด หลับแบบไม่ให้ตั้งตัว ตืนอีกทีก็ถ้าเจอหน้าหมอแสดงว่า ว่างยานานหรือวาง2รอบ เจอหน้าแม่แสดงว่าผ่านมาได้ด้วยดี
ผ่าแบบฉีดยาชา ก็รู้เจ็บนิดๆแล้วแต่ผ่าตรงไหน ยังพอมีความรู้สึกอยู่..แต่ถ้ามีดไปโดนจุดที่ไม่ชาก็เจ็บเอาเรื่องอยู่
ผ่าสด รู้สึกหมดทั้งตอนลงมีด ตัดเนื้อทิ้ง เย็บแผล ทําให้เรารู้ว่าทนผิดบาดแผลไม่ไหว มันเป็นยังไง เจ็บผมว่ามันไม่เท่าไร พอทนได้
แต่เหมือนรางกายเราเองที่มันไม่ทนกับเรา เหมือนมันจะช็อค เหมือนหัวใจทํางานหนัก หายใจเริ่มติดๆขัดหายใจไม่เต็มปอด
เริ่มหายใจเร็วขึ้นเรื่อยๆ ตัวเริ่มเกร็งเพราะความเจ็บ เหมือนจะชัก เหมือนจะขาดใจ คนผ่าตัดจะเรียกชื่อเราอยู่ตลอดเวลา..
ประทับใจ(มอร์ฟีน)สุด ผมฉีดเข้าเส้นเลือดใหญ่ทีแขน พอเริ่มฉีดเหมือนเอานํ้าเย็นจัดมาฉีดเข้าเส้นเลือด วิ่งขึ้นมาตามเส้นเลือด วิ่งแยกไปตามอวัยวะต่างๆจากแขนวิ่งมาไหล่ ลงขา แยก ขึ้นหัว เรารู้สึกได้เลยว่ามันวิ่งไปตามเส้นเลือด แรกๆจะยังรู้สึกเจ็บอยู่ สักพักจะเริ่มรู้สึกเจ็บน้อยลงเรื่อยๆ จนแทบจะไม่รู้สึกอะไรเลย ถ้าไม่ไปโดนแผล เราแทบจะไม่รู้เลยว่าเราบาดเจ็บอยู่ เลือดออกก็รู้สึกเหมือนเราเปียกนํ้าแบบนั้น
หลังจากนั้น จะรู้สึกเหมือนตัวลอย ภาพที่ตาเรามอง จะเริ่มเห็นสีน้อยลง เหมือนภาพซีเปีย ใจจะค่อยๆสงบ หายใจช้าลง หัวใจเริ่มเต้นปกติจนเหมือนจะช้าลง ความตื่นกลัวลดลง เหมือนไม่มีอะไรให้เราคิดในสมอง เหมือนลมเย็นๆพัดมาเบาๆ ต้นไม้ใบหญ้าโบกสบัด โลกดูเงียบ สวยงาม (ถ้าเสียเลือดมากน่าจะตายแบบช้าๆไม่เจ็บปวด)
ผมผ่าตัดมาทั้งหมด น่าจะ 26-27 ครั้ง ผ่าตัดใหญ่ สิบกว่าครั้ง (ผมไม่รู้น่ะคนอื่นจะมีอาการแบบผมไหม) ผ่านมาหกเจ็ดปีแล้วที่ไม่ได้เข้าโรงบาลอีกเลย คิดถึงเหมือนกัน เพราะแต่ก่อนนอนโรงบาลจนเหมือนบ้าน...พยาบาลก็น่ารัก ^^
ผ่าแบบวางยาสลบ สบายสุด หลับแบบไม่ให้ตั้งตัว ตืนอีกทีก็ถ้าเจอหน้าหมอแสดงว่า ว่างยานานหรือวาง2รอบ เจอหน้าแม่แสดงว่าผ่านมาได้ด้วยดี
ผ่าแบบฉีดยาชา ก็รู้เจ็บนิดๆแล้วแต่ผ่าตรงไหน ยังพอมีความรู้สึกอยู่..แต่ถ้ามีดไปโดนจุดที่ไม่ชาก็เจ็บเอาเรื่องอยู่
ผ่าสด รู้สึกหมดทั้งตอนลงมีด ตัดเนื้อทิ้ง เย็บแผล ทําให้เรารู้ว่าทนผิดบาดแผลไม่ไหว มันเป็นยังไง เจ็บผมว่ามันไม่เท่าไร พอทนได้
แต่เหมือนรางกายเราเองที่มันไม่ทนกับเรา เหมือนมันจะช็อค เหมือนหัวใจทํางานหนัก หายใจเริ่มติดๆขัดหายใจไม่เต็มปอด
เริ่มหายใจเร็วขึ้นเรื่อยๆ ตัวเริ่มเกร็งเพราะความเจ็บ เหมือนจะชัก เหมือนจะขาดใจ คนผ่าตัดจะเรียกชื่อเราอยู่ตลอดเวลา..
ประทับใจ(มอร์ฟีน)สุด ผมฉีดเข้าเส้นเลือดใหญ่ทีแขน พอเริ่มฉีดเหมือนเอานํ้าเย็นจัดมาฉีดเข้าเส้นเลือด วิ่งขึ้นมาตามเส้นเลือด วิ่งแยกไปตามอวัยวะต่างๆจากแขนวิ่งมาไหล่ ลงขา แยก ขึ้นหัว เรารู้สึกได้เลยว่ามันวิ่งไปตามเส้นเลือด แรกๆจะยังรู้สึกเจ็บอยู่ สักพักจะเริ่มรู้สึกเจ็บน้อยลงเรื่อยๆ จนแทบจะไม่รู้สึกอะไรเลย ถ้าไม่ไปโดนแผล เราแทบจะไม่รู้เลยว่าเราบาดเจ็บอยู่ เลือดออกก็รู้สึกเหมือนเราเปียกนํ้าแบบนั้น
หลังจากนั้น จะรู้สึกเหมือนตัวลอย ภาพที่ตาเรามอง จะเริ่มเห็นสีน้อยลง เหมือนภาพซีเปีย ใจจะค่อยๆสงบ หายใจช้าลง หัวใจเริ่มเต้นปกติจนเหมือนจะช้าลง ความตื่นกลัวลดลง เหมือนไม่มีอะไรให้เราคิดในสมอง เหมือนลมเย็นๆพัดมาเบาๆ ต้นไม้ใบหญ้าโบกสบัด โลกดูเงียบ สวยงาม (ถ้าเสียเลือดมากน่าจะตายแบบช้าๆไม่เจ็บปวด)
ผมผ่าตัดมาทั้งหมด น่าจะ 26-27 ครั้ง ผ่าตัดใหญ่ สิบกว่าครั้ง (ผมไม่รู้น่ะคนอื่นจะมีอาการแบบผมไหม) ผ่านมาหกเจ็ดปีแล้วที่ไม่ได้เข้าโรงบาลอีกเลย คิดถึงเหมือนกัน เพราะแต่ก่อนนอนโรงบาลจนเหมือนบ้าน...พยาบาลก็น่ารัก ^^
สมาชิกหมายเลข 5670442 ถูกใจ, มายาพระจันทร์ ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 1156871 สยอง, สมาชิกหมายเลข 2812073 ถูกใจ, linp ทึ่ง, laimai ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 833192 ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 1831678 ถูกใจ, ไม่ว่าใครก็ทำอาหารได้ ทึ่ง, pen_ปากกา ถูกใจรวมถึงอีก 28 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
ไครมีประสบการณ์โดนยาสลบต่อผ่าตัดมั่ง สงสัยครับ