.......ขอย้อนเวลากลับไปเมื่อสมัยคุณตุ้ยเป็นนักแสดงใหม่ๆ..เริ่มคือ
อิฉันตอนนั้นกำลังแตกเนื้อสาวดังโพล๊ะ..ได้อ่านหนังสือพิมพ์บอกว่า..
ได้เจอหนุ่มรูปหล่อหน้าไทยๆเป็นลูกชายของโค้ชฟุตบอลทีมชาติไทย(ถ้าจำไม่ผิด..แฮ่)
จะได้แสดงละครกับคุณสิเรียมในละครเฉลิมพระเกียรติ(นานมากถ้าจำผิดขออภัย)
จะแสดงเป็นทหาร...ครั้งแรกที่เห็นรูปคุณตุ้ยอั้ยย่ะ เปคเลย++ หล่อคมเข้ม++
หลังจากที่ได้ติดตามอ่านข่าวไม่นาน..อิฉันกับเพื่อนไปเที่ยวน้ำตกกับเพื่อนที่จังหวัดปราจีนบุรี
ลั้ลลาเล่นน้ำตกอยู่...ได้ยินเสียงลำโพงดังๆ..อิฉันกับเพื่อนก็เดินลุยน้ำตกตามหาเสียงนั่น
และแล้วอิฉันก็เห็นมีรถคันใหญ่ๆด้านข้างเขียนว่าช่องเจ็ด เอ๊ะ อิฉันก็เกิดเอาการอยากรู้
อยากเห็น เดินตัวเปียกๆ(สภาพตอนนั้นไม่อยากคิด) เห็นคนนั่งกันตามโขดหินเยอะแยะ
เราก็คิดว่าเขามาทำอะไร++(ไม่เคยเห็นคะ) พลันสายตาอิฉันก็อ่าเจอข้างรถติดชื่อละครด้านข้าง..
อุ๊ยตายว๊ายกรี้ดดดดดดดอิอิฉันจำได้ว่านี่คือชื่อละครที่ตุ้ยได้เล่น...หัวใจเต้นตุบตับ
ดีใจจะได้เจอพระเอกใหม่สุดหล่อ! ลืมตัวพูดออกมาเสียงดัง+++ไหนตุ้ย? ไหนตุ้ย?
แหม๋แหกปากเสียงดังไปด้าย (อายย้อนหลังจริงๆให้ตายสิ)คนอื่นๆที่เค้านั่งชมการถ่ายทำอยู่ไม่เห็นมีใครพูดอะไร
เราเห็นผู้ชายคนหนึ่งใส่ชุดทหารก้มๆเงยๆอยู่โขดหินใหญ่ เล่นอยู่คนเดียว..อิฉันก็อยากเห็นหน้าว่าเป็นใคร
ก็แหกปากอีกว่าไหนตุ้ย?ไหนตุ้ย? กะว่าจะให้ใครก็ได้ช่วยบอกทีว่าคนนี้ใช่ตุ้ยไหม...เงียบ..
ไม่มีใครตอบ นายทหารคนนั้นก็ไม่เงยหน้าขึ้นมาให้ดูซะที...เฮ้อ ก้มๆอยู่เป็นชั่วโมง ไม้รู้ก้มหามิเชลในซอกหินรึเปล่า?
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นผ่านไป ไวเหมือนโกหก..วันนั้นได้ดูละครที่เฝ้ารอคอย..และก็ได้คำตอบที่ค้างคาใจว่า
ทหารที่ก้มๆอยู่คือใคร....ตุ้ยยยยยยยยยยยยท่านชารีฟของอิฉัน!! (ของมิเชลอิบร้า)หุหุ

...นี่คือสาเหตุที่ทำให้อิฉันอยากออกมาขอโทษแม้เวลาจะผ่านมานานแล้วก็ตาม
......คุณตุ้ยคะ...อิฉันไม่เคยลืมตอนที่เราเจอกันครั้งแรก(เพ้อค่ะ ขอโทษ)  พูดใหม่ทำเสียงอ้อนๆว่า
.....คุณตุ้ยคะ..อิฉันขอโทษ ที่ตอนนั้นอิฉันเสียงดังมากๆ เพราะมารู้ทีหลังว่านักแสดงต้องใช้สมาธิมากๆในการแสดง
.....ถ้าเสียงนั้นทำให้ใครและคุณรำคาญเสียงนั้น...อิฉันต้องขอโทษมากๆคะ(ถ้าอิฉันสวยเหมือนมิเชลคุณจะเหลือบตามามองสักวินาทีมั้ยเคอะ)
......ความจริงหน้าตาอิฉันไม่ได้เสี้ยวของความสวยเลยอ่ะค่ะ....