พอดีได้อ่าน กระทู้ผ่านๆ  2 - 3 วันแล้วเห็นมีการพูดเรื่องนี้  พอดีช่วงนั้นไม่ว่างเข้ามาถกด้วย เลยมาตั้งกระทู้ชวนคุยอีกที
( แต่จะเข้ามาคุยเย็นๆนะ )

เห็น  หว้ากอ บอกว่า  ให้พิสูจณ์ เรื่อง จิต  ว่า จิตคืออะไร  จับต้องได้ไหม  และ มีทางศาสนาท้ากลับให้  จับ  พลังงานมาให้ดู  ซึ่งทางหว้ากอเขาก็พิสูจณ์ได้  ทดลองให้ดูได้  

             ผมเลยอยากจะเสนอ ความเห็นแบบนี้  จิต นั้นมันพิสูจณ์ได้มีอยู่จริง  เป็นของที่มีอยู่จริง  ทดลองได้  ศึกษาได้  ค้นขว้าได้   ยก ตัวอย่างเรื่องเสียง  หว้ากอสามารถพิสูจณ์  การมีอยู่ของเสียงได้ว่า  เสียงมีความยาวคลื่นมีความถี่  เท่าไร  มีคุณสมบัติอย่างไร   แต่  ถ้าไม่มีจิต  จะไม่มีทางรู้ได้เลยว่า เสียงนั้น  เพราะ หรือ ไม่เพราะ   ฉะนั้นจะมาบอกว่า  จิตเป็นเรื่องที่  คิดเอาเอง  นึกเอาเอง ไม่มีอยู่จริง มันจึงไม่ถูกต้อง  เพราะ           จิตมันพิสูจณ์ได้  มันมีอยู่ จริง  และมันมีความเกี่ยวพันธ์   กับ  ชีวิตอย่างมาก  
        ( ถ้า หว้ากอจะเถียงไปว่า  จิต มันแค่กระแสไฟในสมอง  สั่งงาน เวลามีคลื่นมากระทบหู   อย่างนั้น  หว้ากอ  ต้องพิสูจณ์  ด้วยการ  สร้างกระแสไฟฟ้า   แล้วเอามาส่งเข้าสมอง  ให้รู้สึก  เพราะให้ได้   แต่ถึงแม้ทำได้   ก็ยังมีเรื่องในฝันอีก  ว่า  เราได้ยินเสียงได้อย่างไรแม้หูเราไม่ได้กระทบกับคลื่นอากาศเลย  อันนั้นก็เป็นเรื่องที่ว่ากันต่อไป   แต่สรุปได้ว่า   จิต  มันมีอยู่จริง  แต่  มันจะเป็นดวงๆ  หรือ เป็น เส้นๆ  ก็หาคำตอบกันเอาเอง  )
             แต่  ศาสนาพุทธ  ศึกษา จิต ในแง่ที่เกี่ยวข้องกับ  สุข  ทุกข์  ว่าทำงานยังไง  และ  เกิดทุกข์ได้อย่างไร   ดับทุกข์ได้อย่างไร   ตามความเป็นจริง   ( แต่ถ้ามีนักวิทยาศาสตร์  สร้างเครื่อง ที่ใช้ดับทุกข์ได้  ประมาณว่า  ยิง คลื่นไฟฟ้า ใส่หัวแล้ว ไม่ทุกข์อีกเลย   บนโลกที่ไม่เที่ยงและแน่นอนใบนี้   แบบนั้น  พุทธศาสนา ก็ คงไม่จำเป็น )


   สำหรับผม   หว้ากอ  จะเป็น  กบในกะลา    ทันทีที่จะเอาแต่สนใจ  กับสิ่งที่พิสูจณ์ได้  ทางกายภาพ  และ ปฎิเสธสิ่งที่พิสูจณ์ไม่ได้ทางกายภาพ   ว่าไม่มีอยู่จริง  ทั้งที่สิ่งนั้นสามารถ  พิสูจณ์ได้ตามความเป็นจริง   เช่น  เรื่องของ  จิต  สุข  ทุกข์   ซึ่ง นักวิทยาศาสตร์  แท้ๆ  มุมมองต้องกว้าง   เปิดรับ ความเป็นจริงทุกด้าน  ไม่มีกรอบมีกะลา   มาขวางกั้น  ที่ พุทธศาสนา  เห็นและเข้าใจกะลาใบนั้น  ว่ามันคือ   อีโก้ ( ตัวตน )  

         ส่วน  ศาสนา  ก็จะเป็น  กบในกะลา   เหมือนกัน  ถ้าเอาแต่ใช้ความเชื่อ  ไม่สนใจ  ความเป็น จริงที่อยู่ตรงหน้า  หมกหมุ่นแต่ในตำรา   นึกเอาอย่างเดียว  ใช้แต่ความเชื่อ  ไม่มีความเข้าใจ  ถ้าเป็นแบบนี้  ให้ชาวหว้ากอว่าเป็น  กบ ใน กะลา  ก็สมควรอยู่

    ทั้งที่  พุทธ  แปลว่า ความรู้  คือ ศาสนาแห่งความรู้  จะเรียก  พุทธศาสนา  เป็น  วิทยาศาสตร์  สาขาหนึ่งก็ได้  ที่สนใจศึกษา  ในเรื่องของความสุข  ความทุกข์  ของชีวิต    ซึ่งในความเห็นผม  ถือว่า  สำคัญที่สุดในชีวิต  มากกว่าเครื่องบิน  ยานอวกาศ