เวลาในวัตถุทุกอย่างในจักรวาลนั้นเกิดจากการเคลื่อนที่ในส่วนของสิ่งที่เล็กที่สุดในวัตถุ(น่าจะไร้ นน.หรือถ้ามี นน. ก็จะน้อยมากๆๆ) และถ้าเราแยกวัตถุเล็กๆนั้นในวัตถุได้ก็จะได้พลังงานมหาศาสจากการแยก(เกิดจากการสลายของวัตถุนั้น)และมันจะไม่คงที่และจะมีความเร็วในการเคลื่อนที่เท่ากับความเร็วแสงและเนื่องจากสิ่งเล็กๆในวัตถุนั้นแยกตัวออกมาแล้วเวลาในวัตถุนั้นจะหยุดเดิน(เพราะไม่มีการเคลื่อนไหวที่เป็นระบบเหมือนตอนที่อยู่ในวัตถุ)และถ้าเรามีเครื่องที่จับมารวมกันได้ใหม่อีก มันก็จะมีสภาพเหมือนกับช่วงก่อนแยกสมมุติว่าวัตถุถูกแยกจนเหลือแต่วัตุถุที่เล็กที่สุดและสามารถนำกลับมารวมใหม่ได้อีก 20 ปีต่อมามันก็จะคงสภาพเหมือนตอน 20 ปีที่แล้ว ผมจึงสรุปได้ว่าเวลาเป็นพลังงานอย่างหนึ่ง ตัวอย่าง แสงจากดวงอาทิตย์ก็เป็นผลจากการสลายมวลที่เล็กที่สุดที่ทำให้เกิดการเคลื่อนที่ในดวงอาทิตย์ในระดับเล็กๆซึ่งทำให้เกิดความเก่าในดวงอาทิตย์และเราเรียกว่าเวลาในดวงอาทิตย์ และมันส่งวัตถุที่ถูกแยกนี้มีพลังงานและความเร็วก็คือแสงที่เราๆรู้กันและนี่เองเป็นเหตุให้ไม่กว่าจะทำอย่างก็ไม่มีอะไรเร็วกว่าแสงได้เพราะความเร็วของแสงเกิดจากพื้นฐานพลังงาน 1 หน่วย(ใส่เพิ่มมากกว่านี้ก็จะเป็นการเพิ่มหน่วยหรือเพิ่มนน.ให้วัตถุ)ที่เล็กที่สุดที่รวมตัวเป็นมวลและเคลื่อนที่ตลอดเวลาในตัววัตถุซึ่งส่งผลให้วัตถุมีอายุ ถ้าเราต้องการให้วัตถุเร็วกว่าแสงก็ต้องใส่พลังงานที่ไม่ใช่มาจากวัตถุต้องเป็นพลังงานที่ส่งเสริมกันได้แต่ไม่ได้มาจากวัตถุซึ่งอาจมีหรือไม่มีก็ได้เพราะเรายังไม่มีความรู้เกี่ยวกับพลังงานพวกนี้เลยมันต้องเป็นพลังงานที่มองไม่เห็นเพราะมันไม่ใช่พลังงานจากวัตถุ