แชร์กันว่อนกับภาพของ "อั้ม เนโกะ" ขบถยูนิฟอร์ม ที่โชว์บิกินี่ไปเรียนที่ธรรมศาสตร์ ต่อต้านชุดนักศึกษาช่วงแรกๆ

วันนี้ (10 ก.ย.) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า  ได้มีการส่งต่อ (แชร์) ภาพของ "อั้ม เนโกะ" ที่กำลังเป็นแกนนำต่อต้านการใส่ชุดนักศึกษา

ของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ซึ่งเป็นกระแสในขณะนี้ เป็นภาพที่เธอเปลื้องผ้าใส่บิกินี่ ไปเรียนที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

ซึ่งถ่ายเมื่อเดือนมิถุนายน เป็นช่วงการต่อต้านการใส่ชุดนักศึกษาครั้งแรกๆ ภาพที่ออกมาทำให้ชาวเน็ตวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างกว้างขวาง

ถึงความเหมาะสม

"อั้ม เนโกะ" (Aum Neko) นักศึกษาชั้นปี 2 คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ (มธ.)

เป็นผู้ผลิตและเผยแพร่โปสเตอร์รณรงค์ยกเลิกการใส่เครื่องแบบนักศึกษา ที่นำเสนอออกมาเป็นภาพค่อนข้างแรง

ด้วยท่วงท่าที่เหมือนการมีเพศสัมพันธ์ จนเรียกเสียงฮือฮา และการถกเถียงกันเป็นวงกว้างเกี่ยวกับการสวมเครื่องแบบนักศึกษา

โดย แต่ละภาพ มีคำถาม หรือ วลีสั้นๆ ประกอบด้วย

“midterm ที่ผ่านมา คุณยังต้องใส่ชุดนักศึกษาอยู่หรือเปล่า?”

“ชุดนักศึกษามีเซ็กซ์มันส์กว่าป่ะ?”

“เมื่อชุดนักศึกษากำลังถูกท้าทาย”

“ปลดแอกความเป็นมนุษย์ของคุณออกมา”


ผู้เป็นเจ้าของผลงานสุดอื้อฉาว ที่ให้ไว้กับหนังสือพิมพ์ประชาไท เกี่ยวกับคำถามที่ว่า

“ทำไมเราต้องเป็นมหาวิทยาลัยที่บอกว่าตัวเองมีเสรีภาพ

แต่กลับมีการบังคับให้ใส่ชุดนักศึกษา ทั้งที่ไม่ได้เป็นเครื่องชี้วัดว่าเรื่องการศึกษา”

โดย อั้ม เนโกะ ได้อธิบายว่า อัตลักษณ์ของธรรมศาสตร์ก็คือการเคารพในสิทธิเสรีภาพของผู้อื่น ยืนหยัดกับประชาธิปไตย

ไม่สนับสนุนอำนาจเผด็จการทุกรูปแบบโดยเฉพาะการรัฐประหาร หรือจมปลักอยู่กับชุดนักศึกษาและกีดกันแนวคิดอื่นๆ

ทั้งที่ชุดนักศึกษาไม่ใช่สิ่งดั้งเดิม  การติดเข็ม ติดตรา เห็นได้ชัดว่าเลียนแบบเครื่องแบบทหาร

ซึ่งเราเป็นไม่กี่ประเทศในโลกที่บังคับให้ใส่ชุดนักศึกษา แม้ตัวเองไม่ได้บังคับ แต่แนวปฏิบัติการยังบังคับอยู่ดี


ทั้งนี้หลังจากข้อความ และบทสัมภาษณ์ของเธอได้ปรากฎออกไป ตามสื่อต่างๆ และสื่อส่วนตัวของเธออย่างเฟซบุ๊ก

ก็ทำให้มีคนเห็นด้วยและไม่เห็นด้วยกับแนวคิดดังกล่าว โดยเฉพาะ นายเนติวิทย์ โชติภัทร์ไพศาล

นักเรียนชั้นมัธยมปลายโรงเรียนดังแห่งหนึ่ง ผู้มีแนวคิดต้องการปรับเปลี่ยนการศึกษาไทย ด้วยการยกเลิกทรงผม

และยกเลิกการเข้าแถวหน้าเสาธง ก็ได้โพสต์ข้อความในเฟซบุ๊ก @Netiwit Ntw

สนับสนุนแนวคิดเกี่ยวกับการยกเลิกเครื่องแบบของนักศึกษา โดยระบุว่า



เครื่องแบบนักเรียนนิสิตนักศึกษาในทัศนะของผม ใครจะแต่งชุดอะไรมาก็ได้ มาตรฐานความเหมาะสมของคนนั้นต่างกัน

สถาบันศึกษาควรมุ่งไปที่พัฒนามนุษย์ให้มีความคิดสร้างสรรค์ และมีทัศนะเชิงวิพากษ์ มากกว่ามากำหนดกฎเกณฑ์

ว่าเหมาะไม่เหมาะแลสถาบันศึกษายุคสมัยใหม่  ความศักดิ์สิทธิ์ก็แทบจะปลาสนาการไปหมดแล้ว

ความรู้ก็ไม่ได้จำกัดวงจะต้องกราบกรานกันขอความรู้ อุตสาหกรรมแห่งพิธีกรรมการใส่เครื่องแบบจึงเป็นเรื่องตลกมากกว่า

และเป็นซากทัศนะเก่าอันตกค้างมา

กระนั้นก็ตามการจะยกเลิกการใส่เครื่องแบบนักเรียนนิสิตนักศึกษานั้น ยังต้องมุ่งไปที่เศษสวะตกค้างทั้งหมดในสถาบันศึกษา

ที่แปรรูปให้พิธีกรรมเหล่านี้กลายเป็นสิ่งที่วิเศษมหัศจรรย์ แลเป็นความเหมาะสมอย่างจำเป็น

อาทิการหมอบคลาน การบังคับสวดมนต์ เคารพธงชาติฯลฯ จำเป็นที่จะต้องต่อสู้ให้สู่การยกเลิกและเป็นไท

นี่ยังต้องโยงไปถึงปัญหาใหญ่คือกฎหมายเพื่อพิทักษ์การซาบซึ้งมิให้ตั้งคำถาม และความเป็นรัฐภายในรัฐของทหารที่มีอำนาจควบคุม

และแตะต้องไม่ได้สิ่งเหล่านี้จะต้องปรับเปลี่ยนแก้ไขหรือจนถึงยกเลิก