ฟ้าดูมืดมน มองทางไหน อ้างว้างเหน็บหนาวใจ
แทบไม่เห็นหนทางจะก้าวไป แต่ต้องจำฝืนทน..เผชิญ

ฟ้าดูหมองมัว แหละภูผาแกร่งขวางทางก้าวเดิน
หากจะไปต้องบินให้สูงเกิน ฝ่าพายุ เบื้องบน
สู่ปลายขอบฟ้า

หมื่นทางยาวไกลแค่ไหน หมื่นพันภัยพาลใดๆ
หนึ่งใจยืนยันจะไปไม่มีวันยอมเลิกรา

ตราบใดใจยังไม่ท้อ
ขอบินไปบนเวิ้งฟ้า ฝ่าฟันโพยภัยนานา
ให้ถึงปลายทางสักวัน

หวังเพียงไม่นาน
จะพานพบกับฟ้าที่สวยงาม
ได้แต่หวังไว้ตรงปลายเส้นทาง
จะได้พักหัวใจกับฝันที่รอคอย