ผมเรียนอยู่ที่ออสเตรเลีย ผมคบกับแฟนมาได้3ปีแล้ว ชื่อแพร
แฟนผมค่อนข้างจะเป็นลูกคุณหนู เรียนนานาชาติมาก่อน พ่อแม่ตามใจมาก ที่บ้านส่งเงินให้แพรใช้เยอะมากๆ
แพรมีข้อเสียคือเป็นคนที่ติดหรูครับ ใช้ของแพงๆ แบรนด์เนม
หลังเลิกเรียนสิ่งที่แพรจะทำคือไปเดินช็อปปิ้ง ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมไปทุกวันเหมือนกัน
ผมก็คบกับแพรมาเรื่อยๆ จนนี่ก็3ปีแล้ว

เดือนที่แล้วพ่อแพรโทรมาหาผม ทั้งๆที่ท่านไม่เคยโทรมาหาผมเลย
ท่านถามผมว่าแพรเป็นไงบ้าง ผมก็งงๆแต่ก็บอกว่าสบายดี เพราะผมก็เห็นว่าแพรปกติดี ไม่เห็นมีอะไร
ท่านเลยบอกผมว่าที่บ้านหักเงินที่ส่งมาให้แพร เพราะช่วงนี้แพรใช้เงินเยอะเกินตัว ฝากให้ผมคอยดูแพรหน่อย
ผมก็รับคำท่านไป หลังจากนั้นผมก็ไปหาแพรที่ห้องไปหากันตามปกติ แต่ก็ไม่เห็นว่าแพรจะบ่นอะไร
ยังซื้อของใช้เงินได้เหมือนที่ผ่านๆมา ผมก็ไม่ได้ถามหรือบอกแพรนะว่าพ่อโทรมา
ก็แค่สงสัยนิดหน่อยว่าพ่อตัดเงินไปเท่าไหร่ แพรยังมีเงินไปซื้อของแพงๆได้อยู่เลย - แต่ผมก็ลืมๆ มันไป ไม่ได้คิดอะไรมาก
วันนึงเพื่อนผมคนนึงเข้ามาถามผมว่าผมเลิกกับแพรแล้วหรอ เมื่อคืนเห็นแพรไปเที่ยวกับผู้ชายหลายคน
ผมก็บอกว่าเปล่ายังคบกันอยู่ เพื่อนผมมันเลยพูดขึ้นมาว่า ไม่ใช่ว่าแฟนไปเป็นนักเรียนนะเว้ย
ผมได้ยินแบบนั้นก็เลยด่ามันไป แพรไม่มีทางเป็นแบบนั้นหรอก..

ผมยังก็ไปห้องแพรเรื่อยๆ จนคราวนี้ผมก็เข้าไปอาบน้ำแล้วผมเปิดตู้หาแปรงสีฟันน่ะครับ
สิ่งที่ทำให้ผมช็อคก็คือกล่องยาคุม กล่องคอนดอม ครีมทาขาหนีบ ที่เปิดแล้วอยู่บนตู้ในห้องน้ำ ผมอึ้งไปเลย
ทำไมแพรมีอะไรแบบนี้ด้วย เพราะผมกับแพรเองก็ไม่ได้มีอะไรกันมาพักใหญ่ๆแล้ว
ตอนนั้นคำพูดของเพื่อนๆผมที่ว่าแฟนผมเป็นเด็กนักเรียน มันแว๊บเข้ามาในสมองเลย
แต่ผมก็ยังคิดในแง่ดีว่าอาจจะเตรียมไว้ฉุกเฉินรึเปล่า แต่ก็ไม่ได้ถามแพรอยู่ดี ก็ยังคบกับปกติเหมือนเดิม

พอเมื่อวานนี้ผมก็อยู่ที่ห้องตัวเอง ตอนประมาณเกือบๆเที่ยงคืนได้ เพื่อนผมคนเดิมก็โทรมาหาผม
ถามว่าผมอยู่ไหน ผมก็บอกไปว่าอยู่ที่ห้อง มันก็บอกต่ออีกว่า กูเห็นแพรกับผู้ชายอีกแล้ว ให้ผมรีบไปหา
ผมเลยรีบขับรถไปหามันพอไปถึงก็ถามมันว่าไหนแพร มันก็บอกว่าแพรออกไปกับไอ้นั่นแล้วแต่มันก็เอารูปที่มันถ่ายไว้มาให้ผมดู
ผมอึ้งไปเลย ช็อคอ่ะครับเป็นแพรจริงๆ ใจจริงผมไม่อยากจะเชื่อว่าแพรจะเป็นเด็กนักเรียนจริงๆ แต่กับอะไรหลายๆอย่างที่ผมเห็นมันก็อดคิดไม่ได้ ผมโทรหาแพรก็ปิดเครื่อง ขับรถไปหาที่ห้องก็ไม่อยู่ มันเฟลมากอะครับ ผมกลับห้องไปนอนร้องไห้เหมือนเด็ก ตลกตัวเองเหมือนกัน
จนตอนเช้าแพรก็โทรมาหาผมว่ามีอะไรรึเปล่า เมื่อคืนแบตหมด แต่ผมพูดอะไรไม่ออกเลย บอกปัดๆไปว่านอนดึกขอนอนก่อน
จนตอนนี้ หัวผมมันก็ยังตึบไปหมดเลยครับ ผมนั่งตลอดคิดจนร้องไห้ว่าทำไมแพรเป็นแบบนี้ ทำไมตัวเองโง่จัง เหมือนนิยายน้ำเน่าที่ไม่คิดว่ามันจะมีอัฃะไรแบบนี้เกิดขึ้นในชีวิตคนจริงๆ ทุกอย่างเหมือนมันเกิดขึ้นเร็วมากๆจริงๆ จนผมรับมันไม่ทัน
ตอนนี้ผมไม่รู้จะทำยังไงกับตัวเองและกับแพรดี ผมจะบอกเขายังไงว่าผมรู้เรื่องนั้นแล้ว มันจะไปเจอหน้าแพรยังไง..
ผมต้องทำไงอะครับตอนนี้เครียดมากๆ