เท่าที่ดู ๆ มารู้สึกว่าตัวเองวาดให้หนูมิเชลล์ถูกดุตลอดเลย
ก็แหม...ชารีฟเค้าก็ขี้ดุ ขี้หวง ขี้หึง ขี้แกล้ง หนูมิเชลล์ตลอดเวลา
ถึงจะอยากเอาคืนบ้างบ้าง (ที่พยายามตัดผมแก้แค้น) แต่ชารีฟก็ยังชอบดุไม่หาย
เกิดเป็นผู้หญิง ไม้ตายมีอยู่ เพื่อให้เค้ารู้ว่าเราก็ความรู้สึก มิเชลล์ก็เลยงอนซะเลย ฮี่ๆๆๆๆ

ตอน...ลูกบอลข้าใครอย่าแตะ

เหตุการณ์หลังกลับจากตลาด มิเชลล์ซื้อลูกบอลมาเล่นหนึ่งลูก กระเบียดกระเสียรจากเงินที่ชารีฟให้น้อยนิดนั่นล่ะ
แล้วไงล่ะ อยากเล่นด้วยล่ะสิ เชอะ ! ไม่มีทาง ทีตอนขอเงินล่ะขี้งก ทีเวลาเล่นจะมาขอเล่น ไม่มีทางหรอกนะท่าน...



ไม่ต้องมาง้อซะให้ยาก !



แถมค่ะ
ตอน...อร่อยนะมิเชลล์

ท่านชารีฟสรรรหาวิธีมาง้อค่ะ คราวนี้มาล่อด้วยของกิน
มีรึ...ที่มิเชลล์จะยอม




เนื้ออะไร กระต่าย แกะ กีบัส หรือว่า...อูฐ (ใครบ้าที่ไหนเค้ากินอูฐล่ะคะคุณ !!!)




ขอบคุณอีกครั้งนะคะ เห็นคอมเม้นต์แล้วหายเหนื่อย หวังว่ายังคงไม่เบื่อภาพวาด(ที่ก็ไม่สวยมากเท่าไหร่)กันซะก่อน
แล้วพรุ่งนี้จะวาดมาให้อีกนะคะ
โปรดติดตามตอนต่อไป

เป็นกำลังใจให้คณะจัดละครเรื่องนี้ นักแสดง ช่องเจ็ด นะคะอีกไม่กี่ตอนก็จะเดินไปถึงปลายทางแล้ว พวกเราติ่งกระโจมรักละครเรื่องนี้มาก
ฟ้าจรดทรายคือแรงบันดาลใจให้ทำสิ่งดี ๆ หลายอย่าง ขอบคุณจากใจเลยค่ะ