ผมเป็นโรคซึมเศร้าค่อนข้างหนัก เคยพยามฆ่าตัวตายด้วยครับรักษาตัวอยู่ประมาณปีนึง
เมื่อก่อนอยู่กับครอบครัวถึงจะห่างเหินและแอบรำคาญบางครั้งแต่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ
และก็มีเพื่อนดีสมัย ม.ปลาย ก็มีเพื่อนน่ารักๆทำให้มีชีวตน่าอยู่ขึ้นและก็มีนักจิตที่ช่วยบำบัดและลด depression ได้
ตอนนี้ก็มาเรียนมหาลัยและก็เรียนสายสังคม(!?)เพราะอยากช่วยคนที่อาจจะมีปัญหาแบบผม
แต่พอมาใช้ชีวิตมหาลัยคนเดียว(เด็กต่างจังหวัด)แล้วรู้สึกไม่ค่อยดี ส่วนหนึ่งมาจากเพื่อน
พื้นฐานผมเข้ากับคนอยากอยู่แล้ว ถ้าไม่ร็จักกันผมจะประหม่าไม่กล้าเข้าไปพูด แต่ถ้าเขามาทักผมก็คุยได้
แล้วก็มาเจอเพื่อนที่นิสัยไม่ค่อยเข้ากัน แถมบางคนขี้นินทาแล้วชอบดูถูกคนอื่น งานกลุ่มไม่ค่อยช่วยกันทำ
บวกกับบุคลิกภายนอกที่แปลกๆของผมทำให้คนไม่ค่อยสนใจมาทำความรู้จัก จนผมรู้สึกปลีกตัวจากสังคมมากขึ้น
พอเป็นอย่างนั้นก็เริ่มกลับมาหดหู่เหมือนเมื่อก่อน ตอนนี้ยังไม่มากแต่ก็เริ่มรู้สึกแบบเดียวกับก่อนจะรักษาตัว กลัวกลับมาเป็นอีกแล้วมันนจะแย่
ตอนนี้ก็ยังกินยาอยู่เรื่อยๆ แต่อยากได้คำแนะนำเพิ่มเติมว่าควรทำยังไงดี ผมเองก็อยากปรับตัวเข้ากับคนอื่น
แต่มันยากมากสำหรับคนมีปัญหาอย่างผม (คนปกติอาจจะไม่เข้าใจความรู้สึกต้องขอโทษด้วย)