ทำไม ฉีดวัคซีนป้องกันลูคีเมียแล้ว ยังเป็นได้อีก ติดจากไหน และตอนไหน ช่วยเราหาคำตอบหน่อย

กระทู้คำถาม
จาก ที่ถามไป http://ppantip.com/topic/30902237 ตอนนี้แมวเรา เหมียวเหมียว ไม่อยู่แล้ว อ่านประวัติคร่าว ๆ และบอกเราหน่อยว่ามีข้อผิดพลาดตรงไหน เราเจอเหมียวเหมียว ประมาณ ปี 55 ช่วงครึงปีหลัง เป็นลูกแมวส้มตัวเมีย อายุประมาณ เดือนกว่า 2 เดือน เราให้อาหาร และให้เล่นในบ้าน ตกเย็นน้องก็กลับไป ตอนหลังรู้ว่า เพื่อนบ้านดูแลอยู่โดยเอามาจาก ที่จอดรถ เพราะกลัวว่าจะโดนทับ ถ้าโตพอก็จะปล่อยไป ระหว่างนั้นจะมีแมวโตค่อยรังแกอยู่  3 ตัว มี ดำ สามสี ส้ม เราก็ค่อยช่วยอยู่ แต่ก็มีโดนข่วน โดนตบ บ้าง เพราะเราไม่ได้อยู่บ้านตลอด จนวันนึงไปเจออยู่ข้างที่จอดรถ เลยคุยกับที่บ้านว่า บ้านนั้นคงไม่ดูแลแล้ว ที่บ้านเลยรับให้อยู่บ้านประมาณปลายปี 55 ตอนนั้นมีข้อสงสัยว่า ท้องไหม เพราะพออยู่กับเรา ก็ไม่ได้ออกไปเล่นข้างนอกเท่าไร แต่ก่อนอยู่กับเราไม่แน่ใจว่า ไปโดนตอนไหน วันที่ 18 มค 56 ได้คำตอบ น้องจะคลอด กอดขาเราร้อง มีน้ำไหลจากบริเวณก้น เอาใส่กล่องที่เตรียมไว้ กลับจากทำงาน แม่บอกว่า หายไปไหนไม่รู้ เพิ่งจะกลับมา  มีแต่เลือดแต่ไม่เจอลูกแมว เราช่วยเช็คตัวให้ ดูอาการก็ปกติ คิดว่าน่าจะแท้งเพราะยังเด็กอยู่ก็ได้
วันที่ 3 กพ 56 พาไปทำหมัน แล้วฝากไว้ ไปเยี่ยมทุกวันดูอาการปกติดี นน 3.1 กิโล
วันที่ 11 กพ 56 รับกลับ ถ่ายพยาธิ หยดยาฆ่าหมัด ฉีดวัคซีนรวม และวัคซีนป้องกันพิษสุนัขบ้า
วันที่ 1 มีค 56 เป็นหวัด ไม่มีเสียง หาหมอให้ยา นน 3.2 กิโล กินยาครบก็หายเป็นปกติ นน 3.2 กิโล
วันที่ 17 มีค 56 ฉีดวัคซีนรวม เข็มที่ 2  ตรวจเลือดเช็คลูคีเมีย ผลว่าไม่เป็น นน 3.8 กิโล
วันที่ 7 เมย 56 ฉีดวัคซีนป้องกันลูคีเมีย ตรวจราที่หน้าผาก แต่ไม่เป็น นน 3.9 กิโล
วันที่ 6 พค 56 ฉีดวัคซีนป้องกันลูคีเมีย เข็ม 2 หยดยาฆ่าไรหู นน 4.2 กิโล
ครบโปรแกรมการฉีดวัคซีนแล้ว fip กับเอดส์แมว ถามหมอแล้ว บอกว่าไม่ค่อยได้ผล เลยไม่จำเป็นต้องฉีด
ตลอดเวลาตั้งแต่อยู่กับเรา เราทำกล่องเป็นห้องน้ำใส่กระบะทรายให้ เหมียวเหมียว ขับถ่ายปกติ อึเป็นก้อน ไม่เคยท้องเสีย ให้อาหารเม็ดเกือบตลอด มีตอนเป็นหวัดที่กินอาหารเปียก มีต้นไผ่เงินให้กิน ไม่เคยอาเจียน หรือมีปัญหาอะไร ให้กินเพียวริน่าวัน อยู่แต่ในบ้านมีหลุดออกไปบ้าง เราก็จะรีบไปจับกลับมา เจ้า 3 ตัว ที่เล่าไปแล้ว แทบจะไม่เคยได้เข้าใกล้อีกเลย ไม่เคยถูกกัดอีก เหมียวเหมียวเป็นเด็กดี ซน และแข็งแรงดี เล่นและนอนกับเราที่ห้องนอน แต่ว่าทั้งบ้านเป็นของเธอจะอยู่ตรงไหนเล่นได้ ตามใจตลอด ถ้าไม่เป็นอันตรายจะไม่ห้าม
จนประมาณวันที่ 24 สค 56 ตอนเช้ายังเล่นได้แต่กินน้อย ไม่กินอาหารเม็ด ตกเย็นกินอาหารเปียกนิดหน่อยซึม ไม่เล่น
วันที่ 25 สค 56 ช่วงเช้ายังเหมือนเดิม ตกบ่ายเราพาไปหาหมอ หมอบอกว่า น่าจะปากเจ็บ ไม่มีไข้ นน 4.1 กิโล หมอให้ยาแก้อักเสบมากิน หยดยาฆ่าหมัดให้ และถ่ายพยาธิ ให้อาหารแมวป่วย ad (กท.ก่อนจำผิด) กลับกินอาหาร ad นิดหน่อย ไม่ได้ป้อนยาเพราะกลับเครียด เพราะเหมียวเหมียวไม่ชอบอยู่ในตะกร้าทุกครั้งที่ไปหาหมอจับใส่ตะกร้าจะร้องตลอดจนออกจากตะกร้าถึงเงียบ ถูกฉีดยายังไม่ร้อง แต่อยู่ในตะกร้าจะร้องตลอด
วันที่ 26 สค 56 ป้อนยาไม่สำเร็จ กินได้นิดหน่อย
วันที่ 27 สค 56 เอายาผสมอาหารให้กินได้นิดหน่อย
วันที่ 28 สค 56 กินอาหารผสมยาได้นิดหน่อย มีอาการหายใจทางปาก เป็นพัก ๆ โทร.หาหมอ หมอว่าถ้าไม่เป็นมาก อาจไม่เป็นไร ถ้ายังไม่หายพรุ่งนี้ค่อยไปหาหมอ แต่ว่าตกกลางคืน มีอาการน่าจะเกือบตลอด เพราะเรามาดูก็เจอมีอาการแบบนี้ ตั้งแต่วันที่ 25 เหมียวเหมียวเอาแต่นอนหลบอยู่แถวห้องครัวตลอด นอนในท่าที่เหมือนกอดอก จับนอนราบจะรีบลุกขี้นมา
วันที่ 29 สค 56 รีบพาไปหาหมอ นน 3.8 กิโล หมอดูมีปัญหาที่ปอด ให้ยาขยายหลอดลม ให้ทิ้งไว้ตอนเย็นมารับ เพราะถ้าฝากไว้ตอนกลางคืนไม่คนดู เกิดมีอาการจะแย่ ตอนเย็นมารับมีอาการดีขึ้น พากลับบ้าน กินนิดหน่อย หายใจเกือบปกติ แต่มีอาการนิดหน่อยตอนฝนตก
วันที่ 30 สค 56 พาไปหาหมอ เหมือนเดิม ตอนเย็นมารับ หมอบอกว่าคงต้องทำแบบนี้ไปก่อนจนกว่าอาการที่ปอดจะดีขึ้น ตอนกลางคืนมีเข้าไปถ่ายในกระบะทราย แต่ตลอดเวลาที่ไปหาหมอมี ฉี่ทุกวัน
วันที่ 31 สค 56 ไปหาหมอบอกว่ามีถ่าย ตอนเย็นไปรับ หมอให้น้ำเกลือ ดูดีขึ้น แต่แนะนำให้ไปตรวจอัลตราซาวน์ดูที่ท้องเหมือนมีก้อน อาจตับหรือม้ามโต กลับบ้าน เผลอเปิดประตูไว้ยังแอบออกมานั่งหน้าบ้าน ไปอุ้มกลับมา ยังคิดว่าดีขึ้นจนอยากออกไปข้างนอก
วันที่ 1 กย 56 พาไปหาหมอที่ รพส. อีกที่ ระยะทางไกลจากบ้านพอสมควร เหมียวเหมียว เริ่มเครียดมีน้ำลายไหล เราต้องคอยปลอบว่าอีกเดี๋ยวก็ถึงแล้ว อดทนหน่อยไป หาหมอหายแล้วจะได้ไปเล่นกัน พอถึง ชั่ง นน 3.5 กิโล จากวันอาทิตย์ที่ 25 สค นน 4.1  วันอาทิตย์ 1 กย เหลือ 3.5 กิโล พบหมออัลตราซาวน์ ช่วงท้องเริ่มเครียดน้ำลายยืด หมอเลยยังไม่ได้โกนขนที่ท้อง แต่ส่องดูที่ปอดมีน้ำเยอะมาก เลยให้เข้าฉุกเฉินเพื่อเจาะน้ำในปอด หมอพาไปอีกห้อง ให้เรารอข้างนอก หมออีกคนมาคุยด้วย อธิบายว่าถ้าทำการเจาะน้ำออก มีความเสี่ยงที่จะเสียชีวิต ถามว่าเลี้ยงยังไง มีกีตัว เราบอกว่ามีตัวเดียว เลี้ยงอยู่ในบ้าน มีหลุดออกไปบ้างแต่รีบจับกลับมา เรารู้สึกใจเสีย ตอนได้ยินแบบนั้น แต่ก็ให้ทำเพราะคิดว่าที่ดีสุด เราขอหมอไปดูเหมียวเหมียวก่อนกลับ หมอพาไปในห้องมีตู้กระจกสี่เหลี่ยมเหมียวเหมียวอยู่ในนั้น หมอบอกว่าให้ออกซิเจนเพื่อเตรียมเจาะปอด เราเคาะกระจกบอกว่า เด็กดีแล้วเจอกันนะ เรากลับบ้านตอนเย็นหมอโทร.มาบอกว่า เจาะน้ำออกแล้ว ส่วนในท้องที่คิดว่า ตับโต ม้ามโต สุดท้ายไม่ใช่เป็นต่อมน้ำเหลืองโตทุกจุดเจาะออกแล้ว เหมียวเหมียวมีการตอบสนองที่ดีขึ้น มีเสียงอะไรก็หันไปดู แต่จะตรวจเพิ่มว่าเป็นอะไรแน่ แต่ไม่ใช่ fip และเอดส์ เราใจชื้นขึ้น (โทร.มาที่เบอร์น้องสาวเราแล้วน้องมาบอกต่อ) น้องบอกว่าจะไปเยี่ยมวันพรุ่งนี้ ที่นี่ให้เยี่ยมได้เวลา 17.30 น. ซึ่งที่ทำงานน้องไปสะดวกกว่า แต่เราบอกว่ามีอะไรถ้าต้องจ่ายค่าใช้จ่ายเพิ่มให้บอกมา เราจะได้ไปด้วย
วันที่ 2 กย 56 เวลา 17.00 น้องสาวโทร.มา เรารับได้ยินเสียงน้องสาวร้องไห้ เราถามว่ามีอะไรเหรอ น้องบอกว่า เหมียวเหมียวไม่อยู่แล้ว เราเก็บของรีบไป รพส. ระหว่างทางนั่งแท๊กซี่ก็ร้องไห้ไปตลอดทาง ตอนบอกแท๊กซี่ เราก็นามบัตร รพส ให้ดูว่าไปที่นี่ เพราะพูดอะไรไม่ออกแล้ว
ระหว่างนั้นน้องโทร.เข้าคุยคร่าว ๆ ว่า ให้ใจเย็น ๆ เพราะรู้ว่า เหมียวเหมียวจะติดเรามากที่สุดในบ้าน เราเลยถามว่า เอามาฝั่งที่บ้านได้ไหม
น้องบอกว่า เดี๋ยวค่อยคุยกัน พอถึง รพส เราไปหาน้องสาวที่ร้องไห้ น้องถามว่า ทางหมอ ว่าอยากดู เหมียวเหมียวไหม เราบอกว่าจะดู และน้องได้คุยกับหมอเบื้องต้นแล้วว่า สรุปแล้วเหมียวเหมียวเป็นลูคีเมีย เราสงสัยว่าเป็นได้ยัง พอเขาให้ไปดูเหมียวเหมียวได้ เรากับน้องก็ปล่อยโฮตอนเห็นเหมียวเหมียวในสภาพนั้น คุณหมอมาคุยด้วย เราก็บอกว่า ได้ฉีดวัคซีนครบและเทสต์ก่อนด้วยว่าไม่ได้ ทำไมยังเป็นได้ ทางบอกว่า วัคซีนไม่ได้คุม 100 %  เราฝากเหมียวเหมียวไว้ก่อน  วันรุ่งถึงจะมารับ เพราะถ้าฝังไม่ได้เราต้องหาที่เผา กลับมาบ้าน แม่ถามว่า รับเหมียวเหมียวกลับมาหรือเปล่า เราจุกมาก เพราะคุยกับน้องแล้วว่าจะยังไม่บอก เลยตอบว่ายังไม่ดีขึ้นเลยกลับไม่ได้ แม่ก็ถามอีกว่า กินได้ไหม มีเพื่อนเล่นไหม ตอนที่เรากับน้องจะกลับร้องตามจะกลับด้วยไหม เราได้แต่นิ่ง น้องเลยตอบแทน คืนนั้นเราร้องไห้ทั้งคืน
วันที่ 3 กย 56 เช้าเราไม่ไปทำงาน แม่เห็นถามว่า ทำไม เราบอกว่าไม่สบาย พอสายหน่อย แม่ เรา น้อง กินข้าวเสร็จ ก็เริ่มคุยกับแม่ว่าถ้าเหมียวเหมียวไม่อยู่แล้วจะยังไงไหม เพราะทุกวันแม่จะอยู่กับเหมียวเหมียว เป็นเพื่อนกัน เคยตอนที่ยังไม่ได้อยู่ที่บ้านถาวร แล้วเหมียวเหมียวไม่มา แม่ยังบ่นว่า วันนี้ไม่มาแม่ไม่มีเพื่อนต้องดูทีวีคนเดียว  พอเกริ่นไปแล้วว่า อยู่ได้ เลยบอกไป แม่อึ้งไป น้องเลยบอกว่าอยากเจอไหม วันนี้จะรับเหมียวเหมียวจาก รพส ไปเผา แม่บอกว่าไม่ไปกลัวร้องไห้ เรากับน้องเลยไปกัน 2 คน จัดการรับมาจาก รพส เอาเสื้อผ้าของเล่นของเหมียวเหมียวไปด้วย พาไปที่รับเผาศพสัตว์เลี้ยงที่หาข้อมูลไว้ ตอนเอาเหมียวเหมียวออกมาจากกล่อง เพื่อทำพิธีเรากับน้องก็ปล่อยโฮกันอีก รอจนเสร็จ เอาเถ้ากระดูกใส่ตะกร้าที่พาเค้าไป รพส กลับมา มันเบาโหวง ผิดกับตอนไป เราใจหายมาก ทุกที่เวลาไปหาหมอ เรากับน้องจะผลัดกันถือตะกร้าเพราะเขาตัวหนักพอสมควร ตอนนี้เหลือแค่นี้แล้ว ก็ร้องไห้อีก กลับบ้านแม่ถามว่าเรียกกลับมาด้วยไหม เราบอกว่า เรียกตั้งแต่ที่ รพส แล้ว ว่า ให้กลับบ้านด้วยกัน พอบ่ายจัดการเคลียร์ของใช้อื่นทิ้งให้หมด ทำความสะอาด แล้วก็ได้ยินเสียงเจ้าส้มร้อง แม่ยังบ่นว่า คิดถึงเหมียวเหมียวจัง ไม่อยู่แล้วบ้านดูโล่ง ๆ เพราะเค้าจะเดินเล่น นอนเล่นไปทั่วบ้าน
มาถึงคำถามว่า ทำไมเหมียวเหมียวถึงเป็นลูคีเมียได้ ทั้ง ๆ ที่ฉีดวัคซีนครบ และตรวจก่อนด้วยว่าไม่มีเชื้อ
ถ้าติดเชื้อจริง จะติดได้จากไหนกัน เพราะเค้าไม่ออกนอกบ้านไปไกลเลย มีอีกอย่างคือ เจ้าดำ หายหน้าไปนานพอสมควร ได้ยินว่าตายแล้ว ไม่รู้สาเหตุ แต่ครั้งสุดท้ายที่เราเห็นนั่งอยู่หน้าบ้านฝั่งตรงข้ามบ้านเราดูโทรมและผอมมาก หรือเจ้าจะเป็นกัน แล้วเหมียวเหมียวไม่เคยไปเล่น หรือถูกกัด ติดได้ยังไง แค่เดินผ่านที่เจ้าดำเคยนั่ง ๆ นอน ๆ ก็ติดได้เหรอ งั้นเจ้าส้ม กับ สามสี ที่เดินไปทั่วซอย พอ ๆ กับเจ้าดำ ที่เดินร่อนไปทั่วทำไมยังปกติ ดีอยู่อีก
รบกวนเพื่อน ๆ ช่วยหาคำตอบให้เราหน่อย ขอบคุณที่อ่านกันจนจบ ยาวมาก
ปล ถ้าแม่เรายังบ่นคิดถึงเหมียวเหมียวอยู่อีก เราจะทำยังไงดี เอามาเลี้ยงใหม่ก็กลัวจะเป็นแบบนี้อีก ตอนนี้เรากับน้องสลับกันหยุดงานมาอยู่เป็นเพื่อนแม่ เราเองยังทำใจไม่ได้เลย เพราะเค้าแข็งแรงดีมาตลอด สรุปแล้วเราเจอกันได้ประมาณ 1 ปี เหมียวเหมียวอายุ ประมาณ 1 ปีเศษ ยังไม่ถึงปีครึ่งแน่ ๆ เป็นเหตุทำใจไม่ได้ เพราะคิดว่าเค้าจะอยู่กับเราไปจนแก่ ไม่ใช่จากไปก่อนวัยอันควร
หมายเหตุ เมื่อสักครู่ คุณหมอที่ รพส เดิม ที่แนะนำไปอัลตราซาวน์ โทร มาถามเรา เพราะในวันนั้นคือให้เอาผลตรวจกลับมารักษาที่เดิม แต่ไม่มีประวัติว่าได้มาในวันจันทร์ อังคาร หมอเลยโทรมา เราบอกหมอไปตามนั้น แต่หมอยืนยันว่า ไม่น่าจะเป็นลูคีเมีย จากอาการที่เป็นมา แต่คุณหมอมีเพื่อนที่ รพส ที่ให้ไปอัลตราซาวน์ จะลองสอบถามให้ และจะมาบอกอีกทีว่า ไช่ลูคีเมียจริงหรือเปล่า
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่