ดิฉันเป็นสาววัยทำงานอยู่ในป่าปูน ล้อมรอบไปด้วยตึก และ ตึก
ที่เต็มความโดดเดี่ยว และอ้างว้าง แก่งแย่งชิงดี ชิงเด่นกัน
ไฟต์กันทุกอย่าง แม้กระทั่งเสื้อผ้า หน้าผม พื้นฐานการศึกษา โปรไฟล์ ทุกอย่าง

ดิฉันไม่ได้ว่า ตัวเองเป็นคนดีนะ แต่ก็ไม่ใช่คนเลว
ที่ผ่านมา ไม่เคยทำใครก่อนเลย  และก็ไม่คิดจะทำด้วย ถูกกระทำฝ่ายเดียว (นางเอกน้ำเน่าเน๊อะ)

พื้นฐานแล้วดิฉันเป็นคนนิสัย ยอมคนคะ คือ ไม่อยากเอาเรื่อง ไม่อยากสานต่อ
ไม่ชอบมีความกับใคร ไม่อยากให้เรื่องมันยาว  ถือคติว่า "รักยาวให้บั่น รักสั้นให้ต่อ"

ประสบการณ์ทำงาน 5 ปี (น้อยเนอะ) มักจะต้องพบเจอ ผู้ร่วมงาน
สภาพหัวหน้างาน ที่คอยจิกกัด เหน็บแนม
นั่นทำให้ดิฉัน สร้างกรอบความคิดขึ้นมาอย่างอดสงสัย มิได้ว่า

คนเราจะพูด หรือ อยู่กันด้วยความเป็นมิตร แยกแยะ
เรื่องส่วนตัวของตัวเองออกนอกเหนือเรื่องสังคมการทำงานมิได้หรือ  
หรือ รู้จักถนอมน้ำใจ ค่อยๆชี้แนะ
หรือค่อยๆพูด ค่อยจา เมื่อเคลียร์กันแล้ว ก็ให้แล้วกัน  
ไม่เก็บเอามาเป็น ตะกอนในใจ คอยวันที่จะขุดเอามาทำร้ายกันในเรื่องนี้
จำเป็นจะต้องฆ่ากันให้ตายไปข้างนึง ทำร้ายคน ที่ไม่ได้รู้จักกันได้เชียวหรือ
...
ที่ผ่านมา สิ่งที่ดิฉันพบเจอ ก็คือ การเอาเรื่องส่วนตัว ของคนอื่นมาเปิดเผยในที่ทำงาน
การจิกกัดกันเรื่องผลงาน แม้กระทั่ง

เจ้านายเจ้าอารมณ์  เช่น  เอาเดี่ยวนั้น ต้องหาเครื่องบินให้ได้ภายใน 4 ชั่วโมง
เจ้านายที่ไร้ความเป็นกลาง อวยคนที่ประจบประแจง เลียแข็งขา
เจ้านายประเภท ฆ่าน้อง ฟ้องนาย กลัวลูกน้องเลื่อยขา เห็นน้องมีแวว ก็กันซีน เหน็บแนม ให้รู้สึกท้อใจ
เพื่อนร่วมงาน หรือ เจ้านาย ประเภท จับผิด หรือ ตั้งป้อม ด้วยอารมณ์
หรือประเภท "น้องนก"  ต่อหน้าดี ลับหลังอีกอย่าง เรื่องที่ปรึกษาอยากขอความช่วยเหลือ กลายเป็นเรื่องที่เราปรึกษาทั้งบริษัท
..
นี่คือสิ่งที่ดิฉันพบเจอมากับตัวเอง รวมถึง คนรอบข้าง ซึ่ง บางคนก็ไม่ทนที่จะอยู่ต่อไป
แต่สำหรับดิฉัน มันมีเหตุที่จำเป็นจะต้องทนอยู่ต่อไป
ดิฉันพยายามทำใจ คิดเสียว่า แล้วมันก็จะผ่านไป  คิดเสียว่า มันก็จะผ่านไป ให้อภัย
แต่บางครั้ง มันก็รู้สึกท้อแท้ และหมดหวังเหมือนกัน  รู้สึกมองไม่เห็นอนาคตเลย

เพื่อนก็เคยบอกดิฉันว่า อย่าแคร์  แต่ตอนนี้ก็ใช่อยู่ที่เราไม่แคร์  แต่คนเรา ในสังคมการทำงาน

มันไม่สามารถที่จะอยู่คนเดียว ทำคนเดียวได้เลย
เพราะถ้าทำแบบนั้น นับวันก็จะรู้สึกเหงา และ ว้าเหว่ รู้สึกโดดเดี่ยว เหมือนที่ดิฉันเป็นอยู่ทุกวันนี้

แค่แชร์ให้ฟังนะคะ

คุณหละคะ เคยเจอแบบไหนกันมาบ้าง
แล้วหาทางออกกันอย่างไรบ้างคะ

**แก้ไขคำผิดค่ะ**