ชารีฟหัวเราะชอบใจ “ฮันนีมูนกลางทะเลทรายเอามั้ย ดีสิ...” พลางส่งสายตายั่วเย้า “ลูกกำเนิดกลางทะเลทราย”
       มิเชลล์ค้อนนิดๆ “ท่าน...”
       “อ้าว ฉันทำได้จริงๆ นะ ก็...เว้นซัก 3 วัน แล้วก็...” ชารีฟสายตาพราวขณะพูดคำต่อมา “เป็นลูกชายแน่นอน”
       มิเชลล์หยิกเบาๆ ทั้งๆ ที่มองหน้า
       “เพราะว่าพ่อเก็บความรักอัดอยู่ในอก...ตั้ง 3 วัน... โห...มันนานมาก” ว่าพลางชารีฟทำเป็นนิ้วนับ “หนึ่ง..กว่าจะสอง..โอ้ย เมื่อไหร่จะครบ 3 วันเสียทีไม่ไหวแล้ว”