คือตอนแรกพยายามมองถึงข้อดีของมันว่าหากการ์ตูนเรื่องไหนคุณภาพเนื้อหาเริ่มดร๊อปลงก็ควรจะให้การ์ตูนใหม่ๆเข้ามาแทนที่ประกอบกับจำนวนตอนในแต่ละเล่มมีจำกัด นักเขียนหน้าใหม่ๆก็มีเข้ามาเรื่อยๆจะได้เปิดโอกาสให้แสดงฝีมือบ้าง ส่วนหน้าเก่าๆก็ต้องพยายามรักษาระดับผลงานตัวเองเอาไว้ให้ดี

แต่พอลองมองข้อเสียของวิธีการแบบนี้ผมก็เห็นว่า การ์ตูนบางเรื่องหากให้ทำตามแผนของผู้วาดแล้วจะทำให้การ์ตูนเรื่องนั้นสมบุรณ์แบบ จบในช่วงเวลาที่เหมาะสม ไม่ใช่ดูความนิยมว่าคนยังชอบอยู่มากก็เลยต้องยืดตามคำสั่งสำนักพิมพ์ ยืดไปยืดมาจนแทนที่จะเป็นการ์ตูนที่เป็นตำนานจริงๆ ก็จะกลายเป็นการ์ตูนที่มีข้อบกพร่องขยายกว้างขึ้นเรื่อยๆ

ตัวอย่างที่ชัดเจนก็คงจะเป็นดรากอนบอล

ส่วนหลายๆเรื่องผมก็เห็นว่าเนื้อเรื่องน่าสนใจ ปริศนายังมีอีกเยอะแต่อาจจะไม่โดนใจคนหลายคนเลยต้องถูกสั่งตัดจบทั้งที่ยังเขียนต่อได้อีกมาก ก็ทำเอาคนที่ติดตามเรื่องนี้อยู่เซ็งไปเลย

จริงๆผมก็อยากจะรู้นะว่ามันจะมีทางออกแบบไหนที่วิน วิน ทุกฝ่าย แต่ระบบปัจจุบันนี้ผมว่ามันทำให้การ์ตูนดีๆหลายเรื่อยต้องเสียไปด้วยเหตุผลที่ว่าความนิยมลดลง และทำให้การ์ตูนหลายเรื่องเสียคุณค่าไปในฐานะวรรณกรรมชั้นเยี่ยมนะครับ

คิดว่าไงครับ