สวัสดีครับ
เนื่องจากวันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดผมเองครับ ก็เลยถือโอกาศวันนี้ มาเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับจักรยานในชีวิตผมบ้างครับ 555
เผื่อสร้างแรงงบันดาลใจให้พี่น้องที่กำลังตัดสินใจเลือกวิธีการออกกำลังกายด้วยจักรยานอยู่นะครับ

เอาแบบเท่าที่จำได้แล้วกันครับ

ประถม
ผมเริ่มปั่นจักรยานเป็นจริงเป็นจังเมื่อสมัยยังเรียนอยู่ชั้นประถม จำได้ว่าราว ๆ ป 5
สมัยนั้น BMX ดังมาก และเด็กรุ่นผมส่วนใหญ่ก็น่าจะเคยต้องสัมผัส มาแล้ว จำพวก Haro Araya
แต่ผมไม่มี !!!!
ผมมีแต่จักรยานเด็ก Pheasant ที่ได้รับมรดกมาจากพี่ชาย ซึ่งตอนนั้น มันคือ รถจักรยานที่มีล้อพ่วงด้วย 555
แต่ด้วยความอยากปั่นเหมือนเพื่อน ๆ บวกกับท่านพ่อยังพอมีความชำนาญด้านการแคะแกะเกา การพื้นฐานการซ่อมรถยนต์อยู่บ้าง
เลยถือโอกาสที่จะสนองความอยากของลูก อัพน้องเฟสสันคันเก่าซะหน่อย ไม่มีรูปคันนี้นะครับพยายามหาแล้ว
มีแต่ภาพตัวอย่างคันที่เอามา โมดิฟาย
ด้วยรายการดังนี้ครับ
- หลักอาน เอาของ BMX มาใส่ เนื่องจากปรับความสูงขึ้นมากพอควร
- เบาะ จากเดิม นิ่ม ขาด ฟองน้ำเปียก เวลาฝนตก เปลี่ยนเป็นเบาะแข็ง ๆ
- จากปั่น สำหรับขาแรงแล้ว จานเดิม ซอยยิก ๆ เลย ต้องเอาจาน BMX มาใส่แทน ใหญ่ขึ้น แต่ต้องระวังขาจานเวลาเลี้ยว
แสดงด้วรูป(ตัวอย่าง) นะครับ ขออนุญาตเจ้าของรูปด้วยนะครับ
ก่อนทำ


ทำไปแล้ว (ตัวอย่างเช่นกันครับ ก๊อปมาไม่ค่อยชัดเท่าไร) ขออนุญาตเจ้าของรูปด้วยนะครับ


ยกล้ออย่างมันส์ครับพี่น้อง ไม่น่าเชื่อว่ามันจะปั่นได้มันส์ขนาดนี้
ผมใช้เจ้าคันนี้ปั่นไปเรียนทุกวัน ระยะทางไปกลับประมาณ 10 Km พร้อม ๆ กับ แก็งค์แฟนฉัน ที่เรียนด้วยกันและบ้านอยู่ใกล้ ๆ กัน
ปั่นอย่างนี้ไปจนถึง ป6 ก็เริ่มออกทริป ตามประสาเด็กบ้านนอกครับ
ย่าม 1 ใบ ในนั้นก็ไม่มีอะไรมากครับ น้ำใส่กระป๋องตราหมี หนังสะติ๊ก
ระยะทางไปกลับประมาณ 30 Km ดำเป็นเหนียง ตลอดเวลา
และแล้วก็ถึงเวลาลาจากเจ้าเฟสสัน เนื่องด้วย ยกล้อบ่อย (มาก) บวกกับภาระความเครียดของคานกลางที่ไม่ได้ออกแบบมาเพื่อเอ็นดูโร่ขนาดนั้น ทำให้คานกลางหักกลางลำ ในระหว่างยกล้อครั้งสุดท้ายนั่นเอง 5555 พอดีครับ จบ ป6