สวัสดีครับเพื่อนๆพี่ ชาวพันธุ์ทิพย์ หลังจากติดตาม นั่งอ่านปัญหาเลิกกันหลายๆๆคู่ ผมได้นั่งคิดถึงอดีตกับผู้หญิงคนนึงที่ผมคบผมก้อยังคิดถึงเรื่องที่เราเลิกกันมาตลอด หาเหตุผลไม่ได้ ปัจจุบันผมมีแฟนใหม่ละครับ เค้าดีกับผมมาก ผมรักมากกว่าแฟนเก่าผมอีก เรามีแพลนที่จะแต่งปีหน้าละ ผมบอกก่อนผมไม่ได้คิดถึงคนเก่าแล้วนะครับ แต่ผมอยากมาปรึกษาชาวPantip และหาเหตุผลให้หน่อยทำไมเค้าเลิกกับผม ผมติดข้างในใจมาตลอดหาคำตอบไม่ได้ และยังคิดมาตลอดเพราะอะไร
ผมกะแฟนเก่าคบกันมา3ปี เรารู้จักกันได้เพราะเปงเพื่อนกันสมัยประถมไม่เจอกัน 10 ปี มาเจอแทบช็อค มันคนละคนกับสมัยนั้นเลย ผมก้อชอบนะน่ารักดี ก้อเลยจีบกันแล้วผลสุดท้ายเป็นแฟนกัน เราก้อดีกันทั้งคู่ แฟนเก่าติดหรูหน่อย ไม่ถึงขนาดใช้ของแพงตลอดเวลา กินก๋วยเตี๋ยวข้างทางได้ พ่อแม่เค้าก้อดีกับผมไม่มีปัญหาอะไร เธอขี้งอน เอาแต่ใจ ก้อนิสัยผู้หญิงทุกคนที่อยากอ้อนแฟนทั่วๆไป ส่วนผมก้อเปงผู้ชายติดแฟน ไปไหนมาไหนกะแฟนตลอด เพื่อนนี้แทบไม่ค่อยได้สังสรรค์เลย ใช้เวลาอยู่กะแฟนซะส่วนมาก ติดดินอะไรก้อได้ ตามใจคุณเทอมาก ผมไปรับเค้าที่ทำงานมาส่งที่บ้านทุกวัน ส่งที่บ้านผมก้อจะกินข้าวที่บ้านพร้อมกับทุกคน พ่อ แม่ และตัวเค้า เจ้าชู้ผมไม่เคย ถือคติอย่างเดียวว่าเจ้าชู้ได้ตอนไม่มีแฟน(ไม่มีแฟนผมก้อคุยไปเรื่อยๆมีเดทบาง คบแบบเพื่อนระยะดูนิสัยอะไรประมาณนี้อะคับ ที่เปงงี้เพราะผมอกหักมาเยอะครับ คบใครไม่ดูให้ดี ผมก้อให้เกียรติอีกฝ่ายเหมือนกันไม่ได้กั๊กไรถ้าเธอเจอคนที่ถูกใจก้อยินดี)พอมีแฟนควรหยุดทุกอย่างที่คนนั้นมา ตอนนั้นผมทำงานเป็นกะ แล้วแต่ช่วงเวลาแต่ผมก้อดูแลเธอมาตลอดไม่ขาดตกบกพร่องยังไง เรื่องการทำงานเธอดีมาก ผมก้อตอนนั้นยอมรับว่าการงานยังไม่ดีเท่าไร ผมจึงตัดสินใจเรียนปริญญาโทไปด้วยทำงานไปด้วย(เรียนภาคพิเศษ เรียนเสาร์-อาทิตย์) เพื่อจะมาอนาคตของผม เพื่อแม่(แม่อยากให้เรียนมาก)และเพื่อไม่ให้ใครดูถูกว่าผมไม่ดีเกาะผู้หญิงกิน เรื่องเที่ยวผมยอมรับมี แต่แค่ปีละ 1-2 ครั้ง ก่อนจะไปผมจะถามเธอตลอดให้ไปไม๊ เที่ยวมากสุดผมคือไปกินเหล้าบ้านเพื่อนเท่านั้น ผับไม่ไป อาบ อบ นวด ไม่เคยเด็ดขาด โอกาสพิเศษมีพาไปกินอะไรดีๆ มีของขวัญมาSurpriseตลอด เรื่องเงินผมจะให้เธอเป็นคนเก็บให้ เงินเดือนผมให้เธอจะแบ่งเปง3ส่วนคือ ส่วนที่1เงินเข้าบัญชีคู่(เงินเก็บด้วยกัน) ส่วนที่2เงินที่ใช้เวลาไปเที่ยวกินข้าวดูหนัง ฯลฯ จะให้เธอเอาส่วนนี้จ่าย เพราะเวลาไปกินไรหรือเที่ยวเธอเปงคนจ่าย ส่วนที่3 ผมก้อจะเหลือนิดหน่อยไว้ใช้ชีวิตประจำวัน ผมเป็นคนหาเงินเก่ง แต่เก็บไม่อยู่ ช่วงที่ผมเรียนโทกันผมก้อได้ทำธุรกิจสีเทากับเธอ คือหิ้วมือถือมาขาย บีบี ช่วงนั้นขายดีมาก เงินหมุนในบัญชีเป็นล้าน ช่วงนั้นใช้เงินกันเปรมมาก ผมสนุกกับมัน แฟนเก่าเปงคนดูแลเรื่องบัญชี ผมชนกะลูกค้าเอง หลังจากใช้เวลามาไม่กี่เดือนหยุดขาด เพราะกัวอะไรหลายอย่างเลยหยุดและคนหิ้วเริ่มปัญหาเยอะ เราก้อเอาเงินมาร่วมกันได้ประมาณ 200,000 บาทได้ ช่วงที่ผมขายบีบีผมแทบไม่ได้ใช้เงินที่ผมหามาได้เลย แฟนเก่าจะเป็นคนใช้มากกว่าผมกะไม่ว่าอะไรผมเลยจัดสรรค์งี้คือ 100,000 อยากได้อะไรเอาไปซื้อกัน(ใช้ด้วยกันทั้งคู่แต่ผมจะใช้เยอะกว่าเธอเพราะสิ่งที่อยากได้เธอซื้อมาหมดละ) ส่วนอีก100,000ที่เหลือเก็บเข้าบัญชีคู่ ถ้าเกิดมีอันต้องเลิกกัน(ตอนนั้นพูดเผื่อไว้ไม่ได้คิดว่าจะเลิกกันจิงๆ)จะหารครึ่ง ช่วงที่เลิกขายก้อประมาณผมเรียนโทปี2 เทอม2 ผมก้อไม่ค่อยมีเวลาส่วนตัวแล้วเพราะต้องรีบทำISส่งเพื่อเตรียมตัวจบ ผมก้อยังดูแลเธอดีอยู่ไปรับไปส่งเหมือนเดิม โทรหากันทุกวัน ที่เปลี่ยนไปก้อแค่เวลามาบ้านเธอเราก้อจะดูหนังคุยกันหากิจกรรมทำร่วมกัน แต่ตอนนั้นผมเอาแต่ทำวิจัย ยอมรับเครียดเธอก้อช่วยไรไม่ได้ ผมก้อลุยเองจนจบมาได้ แต่อธิบายให้เค้าเข้าใจตลอดว่าช่วงนี้ต้องทำนะอาจเที่ยวน้อยลง เค้าก้อเข้าใจไม่งี้เง้า ช่วงนั้นคบได้3ปีละ
ที่เล่ามานี้คือคราวๆที่เรากะแฟนเก่าคบกันมา ผมไม่ได้เข้าข้างตัวเองเล่าตามความเป็นจริงที่สุด ผมก้อมีข้อเสีย ผมเลิกกับใครจะมีวิธีทำให้เค้าเกลียดเราไปเลยเพราะผมไม่ชอบที่เลิกแล้วมาขอคืนดี ผมไม่ใช้เซเว่นนึกจะมาก้อมานึกจะไปก้อไป เลิกคือจบกันไปเลย
ตอนเลิกตอนนั้นผมก้อยังทำงานที่เดิมจบมาได้ประมาณ4เดือนได้ ช่วงนั้นเป็นช่วงน้ำท่วมผมจำได้ดีเพราะผมยังซื้อข้าวไปให้พ่อเค้าอยู่เลย ไปหาพ่อเค้าวันเว้นวัน ตอนนั้นผมต้องมานอนแถวที่ทำงาน เพราะไม่ได้หยุด ต้องดูแลระบบออกอากาศตลอดและจะเป็นช่วงที่จะเปลี่ยนงานเพื่อหาอะไรที่ดีกว่าเดิม ที่ผมไม่เปลี่ยนงานช่วงเรียนโทเพราะหางานได้ยากมากส่วนมากตามที่ทำงานก้อจะไม่ค่อยรับ เพื่อนๆที่เรียนด้วยกันออกจากงานเกือบทั้งห้องเพื่อมาทำวิจัยมีผมอยู่ในส่วนน้อยที่ออกจากที่ทำงาน โชคดีของผมเพราะงานผมเป็นกะช่วงเสาร์-อาทิตย์ ทำกะดึกอย่างเดียว เช้าขับรถกลับบ้าน อาบน้ำนอนชั่วโมง แล้วไปเรียน เปงงี้จนชิน แรกๆก้อมีเงิบหลับที่เรียนบาง ตอนจะเลิกกันผมมีSenseรู้สึกเธอเปลี่ยนไป ที่เปลี่ยนคือ คุยกันน้อยลง เวลาอยู่ด้วยกันดูเธอเบื่อๆ เวลาไปอยู่ที่บ้านเธอก้อจะเล่นแต่คอมจะไม่มานั่งข้างผม (ช่วงนั้นผมเช็คหมดในFacebook ในบีบี ช่วงนั้นยังใช้บีบี ไปที่ทำงานเธอประจำอยู่ละมั่นใจ100%ว่าเธอไม่มีใครแน่นอน)คืนนึง คืนนั้นเป็นวันที่ผมทำงาน ผมตัดสินใจถามเธอตรงๆเป็นอะไร เค้าก้อบอกเปล่า บอกอย่ามาโกหกคบมา3ปี ผมจะไม่รู้เลยไงเธอเป็นอะไร ถามอยู่นานเธอก้อไม่ตอบ จนผมรู้แน่ละว่าเธออยากเลิกกับผม ผมเลยพูดตรงว่าอยากเลิกกับผมเหรอ เท่านั้นเธอร้องไห้ อยากเลิกเพราะอะไรเธอให้เหตุผลไม่ได้ ผมก้องง ผมบอกแล้วจะให้ทำไง เค้าบอกไม่ต้องทำไรอยู่ไปแบบนี้ ผมโครตงง อ้าวแล้วความสัมพันธ์เราละ เค้าก้อนึกแล้วตอบว่า ก้อเป็นแบบนี้ละ ผมบอกเลิกก้อได้เราก้อเปงเพื่อนกัน เค้าก้อโอเค(จากร้องไห้ก้อเริ่มดีขึ้น) ผมก้อเลยพูดว่าโอเคงั้นเงินในบัญชีคู่ส่วนของผมโอนมาคืนด้วยแล้วผมจะผ่อนส่วนที่ผมยืมบัตรเธอมา หรือไม่ก้อเอาเงินเราไปแล้วหนี้ที่ติดเธออยู่ถือว่าหายกัน เค้าก้อรับปากว่าจะคืนให้ พอวางผมร้องไห้เปงคนซึมเศร้าตลอดเวลา น้ำหนักลงไป 10 กิโล โชคดีที่มีเพื่อนหลังจากที่ไม่ได้เจอกันเลย ผมระบายกะเพื่อน เพื่อนบอกว่าไม่เปงไรไม่มีใครก้อมีพวกกู มันเปงคำที่ผมใช้เวลาเพื่อนเสียใจ เปงครั้งแรกที่ผมหัวเราะในวันที่ผ่านมาก อยากขอบคุณพวกมันมากถ้าไม่ได้ผมคงยังไม่เลิกเสียใจ ช่วงที่คบกับเค้าพอ2-3วันผ่านไปโทรมา หยุดตรงนี้แปปนะผมลืมเล่าเรื่องเงิน เงิน100,000ที่เก็บบัญชีคู่จำได้ปะครับ ช่วงตลอดเวลาเค้าก้อจะมาบอกว่าเค้าขอถอนเงินในส่วนของเค้าก้อนแรก 20,000 กว่าให้เหตุผลว่าไปเอาทองจะญาติที่แม่เค้าเคยไปจำไว้ เราก้อแล้วแต่เงินเค้านิ ผ่านพอซักเดือนเธอก้อบอกว่าขอเงินในส่วนของเธอมาเล่นกองทุนทอง สมัยนั้นทองแตะเกือบ3หมื่นละ เธอก้อมาบอกจะถอนส่วนของเธอทั้งหมดไปเล่นทอง ก้อแล้วแต่คับนั้นคือเงินส่วนของเธอ ผมก้อแล้วแต่เธอก้อถอนไปเล่นแต่พอเธอเล่นเท่านั้นละทองลง เอาลงเอาจนเจ๋งอะคับ พอซักพักเธอบอกว่าเงินผมไม่ได้ใช้อะไรเอาไปทำไรที่ได้เป็นเงินดีกว่าโน้มน่าวผมสุด จนผมบอกก้อได้เอาไปเล่นกะได้ เธอก้อเอาไปเล่น จนเลิกกัน ตอนนั้นผมไม่มีบัตรเครดิต ผมก้อได้ยืมบัตรเธอในการผ่อน2 อย่าง อย่างแรก กล้องถ่ายรูป เราผ่อนใช้เงินเราเอง เราซื้อให้เป็นของขวัญตัวเองในวันเกิด ผ่อน0% 10เดือน มูลค่า 23,000 หาร 10 ผ่อนต่อเดือน 2,300 ผ่อนได้5เดือนละจะเหลือเงินที่ต้องผ่อนอีก 11,500 จนมาเลิกกัน ผ่อนตรงเวลาไม่ทำให้เค้าเสียเครดิต คอร์สเรียนภาษาอังกฤษ ราคา36,0000 ผ่อน0% 4เดือน เท่าที่จำได้ ผ่อนไป2งวดละ เหลือ 2 งวด ส่วนที่เหลือ 18,000 มาต่อนะคับ พอ2-3วันผ่านไปโทรมา ช่วงกำลังทำใจ โทรมาขอร้องให้ผมผ่อนในส่วนที่ผมที่ผมใช้บัตรเธอซื้อของ ผมเลยถามว่าแล้วเงินผมละ เค้าบอกเอาออกไม่ได้เพราะเค้าเล่นทองอยู่ ผมบอกถ้าเธออยากให้ผ่อน ต้องเอาเงินผมคืนก่อนผมถึงผ่อนให้ เค้าบอกเอาออกไม่ได้เอาออกตอนนี้ขาดทุนตาม ผมบอกผมไม่สนใจขาดทุนเท่าไรผมต้องการส่วนของผมคืนคือส่วนที่เค้าขายแล้วเหลือเท่าไรผมเอาแค่นั้น เค้าบอกช่วยผ่อนหน่อยเดี่ยวคืนให้แสนนึงผมบอกไม่ต้องการถึงแสน ขอแค่ส่วนของผมคืน เธอก้อไม่ยอมคืน ผมก้อไม่สนใจผมถือให้เธอเลือกแล้ว เธอบอกว่าผมเปงงี้ไงเธอถึงเลิกกับผม ผมไม่มีอนาคต ไม่เหงใจเค้าบางเลย ผมก้อให้เหตุผลว่าทำไมผมไม่เปลี่ยนงานผมกำลังหางานใหม่ คุณให้เวลาผมแค่ 4 เดือนเองนะที่ผมเรียนจบมา ช่วงนั้นน้ำท่วมจะให้ผมไปสมัครงานที่ไหนได้ เค้าก้อเงียบ คือผมก้อหาคำตอบให้ตัวเองผมทำถูกต้องแล้วหรือยัง เราไม่ใช้แฟนมันก้อแค่คนอื่น คำนี้ผมเหงหลายคนโพส ผมก้อเข้าใจละ แต่ผมก้อคิดกลับกันถ้าเค้าไม่คืนตามที่บอกผมเท่ากับผมเสียเงินไปฟรีๆ มันไม่มีหลักอะไรมาค้ำยันได้ว่างเค้ามาคืนผม หลังจากนั้นซัก 2 วันผมได้บีบีไปเปงไงทำไรอยู่ตอนนั้นเธอก้อถามคำตอบคำ เธอบอกว่าเธอกำลังไปเที่ยว เราเงียบไป ด้วยความเปงห่วงโทรหาเธอตอนดึกสิ่งที่ได้ยินคือเพื่อนรับสายบอกแฟนเราเมามากและเสียใจมาก เราเลยขอสายเค้าเค้าก้อพูดไม่รู้เรื่อง ผมก้อบอกแค่ว่าดูแลตัวเองด้วยนะ รักและเปงห่วงเสมอ หลังจากนั้นเราก้อไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย
คงเปงกระทู้แรกที่ผมพิมพ์ยาวขนาดนี้ เรื่องที่ผมเล่ามาทั้งหมดเป็นเรื่องจริง ไม่เชื่อไม่ว่ากันนะครับ ทำไมผมถึงมาตั้งกระทู้เพราะมันเปงสิ่งที่ทำให้ผมคิดถึงเสมอว่าทำไมเลิกกัน มันเปงคำถามในใจที่หาคำตอบไม่ได้ ผมต้องการรู้แล้วผมจะได้ไม่ต้องคิดอีก ผมกับแฟนใหม่รักกันมากคับ เค้าเป็นผู้หญิงที่ดี เค้าทำให้ผมรู้ว่าความรักอยู่เหนืออำนาจเงิน แฟนเก่าผมลืมไปแล้วด้วยซ้ำ แค่ต้องการความเห็นชาวพันธุ์ทิพย์ คิดว่าไงคับ หาเหตุผลให้ผมหน่อยละกันนะคับ
ขอบคุณมากสำหรับทุกท่านที่เสียเวลามานั่งอ่าน
ช่วยหาเหตุผลในการเลิกครั้งนี้หน่อยครับ
ผมกะแฟนเก่าคบกันมา3ปี เรารู้จักกันได้เพราะเปงเพื่อนกันสมัยประถมไม่เจอกัน 10 ปี มาเจอแทบช็อค มันคนละคนกับสมัยนั้นเลย ผมก้อชอบนะน่ารักดี ก้อเลยจีบกันแล้วผลสุดท้ายเป็นแฟนกัน เราก้อดีกันทั้งคู่ แฟนเก่าติดหรูหน่อย ไม่ถึงขนาดใช้ของแพงตลอดเวลา กินก๋วยเตี๋ยวข้างทางได้ พ่อแม่เค้าก้อดีกับผมไม่มีปัญหาอะไร เธอขี้งอน เอาแต่ใจ ก้อนิสัยผู้หญิงทุกคนที่อยากอ้อนแฟนทั่วๆไป ส่วนผมก้อเปงผู้ชายติดแฟน ไปไหนมาไหนกะแฟนตลอด เพื่อนนี้แทบไม่ค่อยได้สังสรรค์เลย ใช้เวลาอยู่กะแฟนซะส่วนมาก ติดดินอะไรก้อได้ ตามใจคุณเทอมาก ผมไปรับเค้าที่ทำงานมาส่งที่บ้านทุกวัน ส่งที่บ้านผมก้อจะกินข้าวที่บ้านพร้อมกับทุกคน พ่อ แม่ และตัวเค้า เจ้าชู้ผมไม่เคย ถือคติอย่างเดียวว่าเจ้าชู้ได้ตอนไม่มีแฟน(ไม่มีแฟนผมก้อคุยไปเรื่อยๆมีเดทบาง คบแบบเพื่อนระยะดูนิสัยอะไรประมาณนี้อะคับ ที่เปงงี้เพราะผมอกหักมาเยอะครับ คบใครไม่ดูให้ดี ผมก้อให้เกียรติอีกฝ่ายเหมือนกันไม่ได้กั๊กไรถ้าเธอเจอคนที่ถูกใจก้อยินดี)พอมีแฟนควรหยุดทุกอย่างที่คนนั้นมา ตอนนั้นผมทำงานเป็นกะ แล้วแต่ช่วงเวลาแต่ผมก้อดูแลเธอมาตลอดไม่ขาดตกบกพร่องยังไง เรื่องการทำงานเธอดีมาก ผมก้อตอนนั้นยอมรับว่าการงานยังไม่ดีเท่าไร ผมจึงตัดสินใจเรียนปริญญาโทไปด้วยทำงานไปด้วย(เรียนภาคพิเศษ เรียนเสาร์-อาทิตย์) เพื่อจะมาอนาคตของผม เพื่อแม่(แม่อยากให้เรียนมาก)และเพื่อไม่ให้ใครดูถูกว่าผมไม่ดีเกาะผู้หญิงกิน เรื่องเที่ยวผมยอมรับมี แต่แค่ปีละ 1-2 ครั้ง ก่อนจะไปผมจะถามเธอตลอดให้ไปไม๊ เที่ยวมากสุดผมคือไปกินเหล้าบ้านเพื่อนเท่านั้น ผับไม่ไป อาบ อบ นวด ไม่เคยเด็ดขาด โอกาสพิเศษมีพาไปกินอะไรดีๆ มีของขวัญมาSurpriseตลอด เรื่องเงินผมจะให้เธอเป็นคนเก็บให้ เงินเดือนผมให้เธอจะแบ่งเปง3ส่วนคือ ส่วนที่1เงินเข้าบัญชีคู่(เงินเก็บด้วยกัน) ส่วนที่2เงินที่ใช้เวลาไปเที่ยวกินข้าวดูหนัง ฯลฯ จะให้เธอเอาส่วนนี้จ่าย เพราะเวลาไปกินไรหรือเที่ยวเธอเปงคนจ่าย ส่วนที่3 ผมก้อจะเหลือนิดหน่อยไว้ใช้ชีวิตประจำวัน ผมเป็นคนหาเงินเก่ง แต่เก็บไม่อยู่ ช่วงที่ผมเรียนโทกันผมก้อได้ทำธุรกิจสีเทากับเธอ คือหิ้วมือถือมาขาย บีบี ช่วงนั้นขายดีมาก เงินหมุนในบัญชีเป็นล้าน ช่วงนั้นใช้เงินกันเปรมมาก ผมสนุกกับมัน แฟนเก่าเปงคนดูแลเรื่องบัญชี ผมชนกะลูกค้าเอง หลังจากใช้เวลามาไม่กี่เดือนหยุดขาด เพราะกัวอะไรหลายอย่างเลยหยุดและคนหิ้วเริ่มปัญหาเยอะ เราก้อเอาเงินมาร่วมกันได้ประมาณ 200,000 บาทได้ ช่วงที่ผมขายบีบีผมแทบไม่ได้ใช้เงินที่ผมหามาได้เลย แฟนเก่าจะเป็นคนใช้มากกว่าผมกะไม่ว่าอะไรผมเลยจัดสรรค์งี้คือ 100,000 อยากได้อะไรเอาไปซื้อกัน(ใช้ด้วยกันทั้งคู่แต่ผมจะใช้เยอะกว่าเธอเพราะสิ่งที่อยากได้เธอซื้อมาหมดละ) ส่วนอีก100,000ที่เหลือเก็บเข้าบัญชีคู่ ถ้าเกิดมีอันต้องเลิกกัน(ตอนนั้นพูดเผื่อไว้ไม่ได้คิดว่าจะเลิกกันจิงๆ)จะหารครึ่ง ช่วงที่เลิกขายก้อประมาณผมเรียนโทปี2 เทอม2 ผมก้อไม่ค่อยมีเวลาส่วนตัวแล้วเพราะต้องรีบทำISส่งเพื่อเตรียมตัวจบ ผมก้อยังดูแลเธอดีอยู่ไปรับไปส่งเหมือนเดิม โทรหากันทุกวัน ที่เปลี่ยนไปก้อแค่เวลามาบ้านเธอเราก้อจะดูหนังคุยกันหากิจกรรมทำร่วมกัน แต่ตอนนั้นผมเอาแต่ทำวิจัย ยอมรับเครียดเธอก้อช่วยไรไม่ได้ ผมก้อลุยเองจนจบมาได้ แต่อธิบายให้เค้าเข้าใจตลอดว่าช่วงนี้ต้องทำนะอาจเที่ยวน้อยลง เค้าก้อเข้าใจไม่งี้เง้า ช่วงนั้นคบได้3ปีละ
ที่เล่ามานี้คือคราวๆที่เรากะแฟนเก่าคบกันมา ผมไม่ได้เข้าข้างตัวเองเล่าตามความเป็นจริงที่สุด ผมก้อมีข้อเสีย ผมเลิกกับใครจะมีวิธีทำให้เค้าเกลียดเราไปเลยเพราะผมไม่ชอบที่เลิกแล้วมาขอคืนดี ผมไม่ใช้เซเว่นนึกจะมาก้อมานึกจะไปก้อไป เลิกคือจบกันไปเลย
ตอนเลิกตอนนั้นผมก้อยังทำงานที่เดิมจบมาได้ประมาณ4เดือนได้ ช่วงนั้นเป็นช่วงน้ำท่วมผมจำได้ดีเพราะผมยังซื้อข้าวไปให้พ่อเค้าอยู่เลย ไปหาพ่อเค้าวันเว้นวัน ตอนนั้นผมต้องมานอนแถวที่ทำงาน เพราะไม่ได้หยุด ต้องดูแลระบบออกอากาศตลอดและจะเป็นช่วงที่จะเปลี่ยนงานเพื่อหาอะไรที่ดีกว่าเดิม ที่ผมไม่เปลี่ยนงานช่วงเรียนโทเพราะหางานได้ยากมากส่วนมากตามที่ทำงานก้อจะไม่ค่อยรับ เพื่อนๆที่เรียนด้วยกันออกจากงานเกือบทั้งห้องเพื่อมาทำวิจัยมีผมอยู่ในส่วนน้อยที่ออกจากที่ทำงาน โชคดีของผมเพราะงานผมเป็นกะช่วงเสาร์-อาทิตย์ ทำกะดึกอย่างเดียว เช้าขับรถกลับบ้าน อาบน้ำนอนชั่วโมง แล้วไปเรียน เปงงี้จนชิน แรกๆก้อมีเงิบหลับที่เรียนบาง ตอนจะเลิกกันผมมีSenseรู้สึกเธอเปลี่ยนไป ที่เปลี่ยนคือ คุยกันน้อยลง เวลาอยู่ด้วยกันดูเธอเบื่อๆ เวลาไปอยู่ที่บ้านเธอก้อจะเล่นแต่คอมจะไม่มานั่งข้างผม (ช่วงนั้นผมเช็คหมดในFacebook ในบีบี ช่วงนั้นยังใช้บีบี ไปที่ทำงานเธอประจำอยู่ละมั่นใจ100%ว่าเธอไม่มีใครแน่นอน)คืนนึง คืนนั้นเป็นวันที่ผมทำงาน ผมตัดสินใจถามเธอตรงๆเป็นอะไร เค้าก้อบอกเปล่า บอกอย่ามาโกหกคบมา3ปี ผมจะไม่รู้เลยไงเธอเป็นอะไร ถามอยู่นานเธอก้อไม่ตอบ จนผมรู้แน่ละว่าเธออยากเลิกกับผม ผมเลยพูดตรงว่าอยากเลิกกับผมเหรอ เท่านั้นเธอร้องไห้ อยากเลิกเพราะอะไรเธอให้เหตุผลไม่ได้ ผมก้องง ผมบอกแล้วจะให้ทำไง เค้าบอกไม่ต้องทำไรอยู่ไปแบบนี้ ผมโครตงง อ้าวแล้วความสัมพันธ์เราละ เค้าก้อนึกแล้วตอบว่า ก้อเป็นแบบนี้ละ ผมบอกเลิกก้อได้เราก้อเปงเพื่อนกัน เค้าก้อโอเค(จากร้องไห้ก้อเริ่มดีขึ้น) ผมก้อเลยพูดว่าโอเคงั้นเงินในบัญชีคู่ส่วนของผมโอนมาคืนด้วยแล้วผมจะผ่อนส่วนที่ผมยืมบัตรเธอมา หรือไม่ก้อเอาเงินเราไปแล้วหนี้ที่ติดเธออยู่ถือว่าหายกัน เค้าก้อรับปากว่าจะคืนให้ พอวางผมร้องไห้เปงคนซึมเศร้าตลอดเวลา น้ำหนักลงไป 10 กิโล โชคดีที่มีเพื่อนหลังจากที่ไม่ได้เจอกันเลย ผมระบายกะเพื่อน เพื่อนบอกว่าไม่เปงไรไม่มีใครก้อมีพวกกู มันเปงคำที่ผมใช้เวลาเพื่อนเสียใจ เปงครั้งแรกที่ผมหัวเราะในวันที่ผ่านมาก อยากขอบคุณพวกมันมากถ้าไม่ได้ผมคงยังไม่เลิกเสียใจ ช่วงที่คบกับเค้าพอ2-3วันผ่านไปโทรมา หยุดตรงนี้แปปนะผมลืมเล่าเรื่องเงิน เงิน100,000ที่เก็บบัญชีคู่จำได้ปะครับ ช่วงตลอดเวลาเค้าก้อจะมาบอกว่าเค้าขอถอนเงินในส่วนของเค้าก้อนแรก 20,000 กว่าให้เหตุผลว่าไปเอาทองจะญาติที่แม่เค้าเคยไปจำไว้ เราก้อแล้วแต่เงินเค้านิ ผ่านพอซักเดือนเธอก้อบอกว่าขอเงินในส่วนของเธอมาเล่นกองทุนทอง สมัยนั้นทองแตะเกือบ3หมื่นละ เธอก้อมาบอกจะถอนส่วนของเธอทั้งหมดไปเล่นทอง ก้อแล้วแต่คับนั้นคือเงินส่วนของเธอ ผมก้อแล้วแต่เธอก้อถอนไปเล่นแต่พอเธอเล่นเท่านั้นละทองลง เอาลงเอาจนเจ๋งอะคับ พอซักพักเธอบอกว่าเงินผมไม่ได้ใช้อะไรเอาไปทำไรที่ได้เป็นเงินดีกว่าโน้มน่าวผมสุด จนผมบอกก้อได้เอาไปเล่นกะได้ เธอก้อเอาไปเล่น จนเลิกกัน ตอนนั้นผมไม่มีบัตรเครดิต ผมก้อได้ยืมบัตรเธอในการผ่อน2 อย่าง อย่างแรก กล้องถ่ายรูป เราผ่อนใช้เงินเราเอง เราซื้อให้เป็นของขวัญตัวเองในวันเกิด ผ่อน0% 10เดือน มูลค่า 23,000 หาร 10 ผ่อนต่อเดือน 2,300 ผ่อนได้5เดือนละจะเหลือเงินที่ต้องผ่อนอีก 11,500 จนมาเลิกกัน ผ่อนตรงเวลาไม่ทำให้เค้าเสียเครดิต คอร์สเรียนภาษาอังกฤษ ราคา36,0000 ผ่อน0% 4เดือน เท่าที่จำได้ ผ่อนไป2งวดละ เหลือ 2 งวด ส่วนที่เหลือ 18,000 มาต่อนะคับ พอ2-3วันผ่านไปโทรมา ช่วงกำลังทำใจ โทรมาขอร้องให้ผมผ่อนในส่วนที่ผมที่ผมใช้บัตรเธอซื้อของ ผมเลยถามว่าแล้วเงินผมละ เค้าบอกเอาออกไม่ได้เพราะเค้าเล่นทองอยู่ ผมบอกถ้าเธออยากให้ผ่อน ต้องเอาเงินผมคืนก่อนผมถึงผ่อนให้ เค้าบอกเอาออกไม่ได้เอาออกตอนนี้ขาดทุนตาม ผมบอกผมไม่สนใจขาดทุนเท่าไรผมต้องการส่วนของผมคืนคือส่วนที่เค้าขายแล้วเหลือเท่าไรผมเอาแค่นั้น เค้าบอกช่วยผ่อนหน่อยเดี่ยวคืนให้แสนนึงผมบอกไม่ต้องการถึงแสน ขอแค่ส่วนของผมคืน เธอก้อไม่ยอมคืน ผมก้อไม่สนใจผมถือให้เธอเลือกแล้ว เธอบอกว่าผมเปงงี้ไงเธอถึงเลิกกับผม ผมไม่มีอนาคต ไม่เหงใจเค้าบางเลย ผมก้อให้เหตุผลว่าทำไมผมไม่เปลี่ยนงานผมกำลังหางานใหม่ คุณให้เวลาผมแค่ 4 เดือนเองนะที่ผมเรียนจบมา ช่วงนั้นน้ำท่วมจะให้ผมไปสมัครงานที่ไหนได้ เค้าก้อเงียบ คือผมก้อหาคำตอบให้ตัวเองผมทำถูกต้องแล้วหรือยัง เราไม่ใช้แฟนมันก้อแค่คนอื่น คำนี้ผมเหงหลายคนโพส ผมก้อเข้าใจละ แต่ผมก้อคิดกลับกันถ้าเค้าไม่คืนตามที่บอกผมเท่ากับผมเสียเงินไปฟรีๆ มันไม่มีหลักอะไรมาค้ำยันได้ว่างเค้ามาคืนผม หลังจากนั้นซัก 2 วันผมได้บีบีไปเปงไงทำไรอยู่ตอนนั้นเธอก้อถามคำตอบคำ เธอบอกว่าเธอกำลังไปเที่ยว เราเงียบไป ด้วยความเปงห่วงโทรหาเธอตอนดึกสิ่งที่ได้ยินคือเพื่อนรับสายบอกแฟนเราเมามากและเสียใจมาก เราเลยขอสายเค้าเค้าก้อพูดไม่รู้เรื่อง ผมก้อบอกแค่ว่าดูแลตัวเองด้วยนะ รักและเปงห่วงเสมอ หลังจากนั้นเราก้อไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย
คงเปงกระทู้แรกที่ผมพิมพ์ยาวขนาดนี้ เรื่องที่ผมเล่ามาทั้งหมดเป็นเรื่องจริง ไม่เชื่อไม่ว่ากันนะครับ ทำไมผมถึงมาตั้งกระทู้เพราะมันเปงสิ่งที่ทำให้ผมคิดถึงเสมอว่าทำไมเลิกกัน มันเปงคำถามในใจที่หาคำตอบไม่ได้ ผมต้องการรู้แล้วผมจะได้ไม่ต้องคิดอีก ผมกับแฟนใหม่รักกันมากคับ เค้าเป็นผู้หญิงที่ดี เค้าทำให้ผมรู้ว่าความรักอยู่เหนืออำนาจเงิน แฟนเก่าผมลืมไปแล้วด้วยซ้ำ แค่ต้องการความเห็นชาวพันธุ์ทิพย์ คิดว่าไงคับ หาเหตุผลให้ผมหน่อยละกันนะคับ
ขอบคุณมากสำหรับทุกท่านที่เสียเวลามานั่งอ่าน