เมื่อวานดู The Grandmaster ของหว่องกาไวจบไปแล้วรู้สึกว่า ในวงการหนังเอเชีย คนนี้กลายเป็นสุดยอดไปแล้วจริงๆ ทั้งการยอมรับจากคานส์และนานาชาติ ทั้งความลุ่มลึกในเนื้อหา และสุนทรียศาสตร์ของภาพยนตร์

เลยทำให้นึกว่า ถ้าเรานึกถึงผู้กำกับหนังที่เป็นสุดยอด เอาแบบที่มีความเป็นอาร์ตติส เป็นออเตอร์ มีเอกลักษณ์ อาร์ทฟอร์มในตัวงาน สิ่งที่สื่อสารออกมาในหนังแหลมคมเฉียบขาด หรือลุ่มลึกละเอียดอ่อนนี่จะมีใครบ้าง

ส่วนตัวเท่าที่ผมลิสต์ได้ถ้าอย่างฮ่องกง ก็น่าจะเป็นหว่องกาไว จีนก็จางอี้โหม่ว ญี่ปุ่นก็อากิระ คุโรซาว่า อินเดียก็สัตยาจิต เรย์ ที่ผมรู้สึกว่าคนส่วนใหญ่มักมองกันอย่างตายตัวอยู่แล้ว คือโดยสากลคนส่วนใหญ่ยอมรับคนเหล่านี้ว่าเป็นมาสเตอร์ในการทำหนัง แม้ว่าจะมีคนทำเก่งๆในวงการอีกหลายคน อย่างตู้ฉีฟง ปีเตอร์ชาน เฉินข่ายเกอ ชุนจิ อิวาอิ โคริเอดะ คิโยชิคุโรซาว่า ถึงจะทำหนังได้ดี แต่ก็ยังไม่ถึงขั้น ทั้งในแง่งานและบารมี

ถ้าอเมริกันฮอลลีวูด แน่นอนว่าถึงสปีลเบิร์ก ปีเตอร์แจ็คสัน จอร์จลูคัส หรือเจมส์คาเมรอน แม้แต่คริสโตเฟอร์โนแลน จะดังขนาดไหนที่คนดูหนังส่วนใหญ่มอง แต่คนที่เป็นมาสเตอร์จริงๆก็ยังเป็นคนอย่าง มาร์ตินสกอร์เซซี ฟรานซิสฟอร์ดคอปโปลา อัลเฟรดฮิตช์ค็อก แสตนลีย์คูบริค (อันนี้ยึดตามตำรามาเลย) ยุโรปนี่ผมไม่ค่อยรู้ เพราะดูน้อย ถ้าให้นึกก็น่าจะเป็น โกดาร์ด ไม่ก็ฟรองซัว ทรุฟโฟต์

ประเด็นสุดท้ายคือ บังเอิญได้ไปฟังสัมภาษณ์อาจารย์ธเนศ วงศ์ยานนาวา มีคนถามแกเรื่องหนังคลาสสิค แกให้ความเห็นที่น่าสนใจมากว่า มันคงเปลี่ยนไปตามเวลา แกว่าออร์สันเวลล์ ในยุคนี้ก็ไม่ได้แล้ว ก็ต้องมาเป็นฮิตช์ค็อก ผมเองก็ไม่ค่อยเข้าใจที่อาจารย์แกพูดซักเท่าไหร่ แต่เท่าที่เคยผ่านตาว่าเขาจัดอันดับกัน ซิติเซ่นเคน ก็ไม่ได้อันดับหนึ่งแล้ว แต่เป็นหนังฮิตช์ค็อกนั่นแหละ (น่าจะเป็นไซโคมั้ง)

แล้วคนในเฉลิมไทยมองว่าคนไหนบ้างล่ะครับ ส่วนตัวผมมองว่า พอล โธมัส แอนเดอร์สัน นี่ดูมีแววมากเลย ในอนาคต ถ้าสะสมเครดิตไปเรื่อยๆอาจจะได้รับการยอมรับพอๆกับสกอร์เซซีก็ได้