เรื่องมีอยุ่ว่า
ผมคบกับแฟนคนนี้มา 4 ปีแล้ว ช่วง 2 เธอยังเรียนแหละทำงานอยุ่ที่ กทม ก็อาศัยอยู่ด้วยกันที่บ้านผม ที่กทม
แต่เมื่อ 2 ปีที่แล้วเธออยากกลับมาทำงานที่บ้านเธอ ที่มีครอบครัวเธออยู่ ผมก็บอกว่า ไม่มีปัญหาที่จะย้ายไป
ขอแค่ อย่าให้ครอบครัวเข้า มาก้าวกาย เรื่องของเราสองคน(การอยุ่กินด้วยกันผมกับแฟน ที่บ้านแฟนรับรู้ตั้งแต่ต้น)
เธอก็บอกไม่มีปัญหา หรอก(แต่ตอนที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันกับที่บ้านเค้า ที่บ้านเค้าก็ดีพอสมควร)
แต่พอมาอยุ่ด้วยกัน จริงๆ ปัญหาก็เริ่มเกิด คนแรก คือ ยายของเธอ ที่ค่อยบ่นคอยด่า ผมตลอด
ผมเป้นคนทำกับข้าวให้คนในบ้านกิน แก ก็จะบ่น ไม่อร่อย กินนั่นไม่ได้ กินนี่ไม่ได้ หรือทำกับข้าวช้า
ก็จะโดนด่าประจำ เวลานั่งกินก็จะค่อยแหนบแหนมเรื่องน่าตาผม(อาจจะขี้เหร่ แล้วแก่กว่าหลานเค้าพอสมควร)
ผมก็เลยบอกแฟนไปว่าไม่ทำแล้วนะหากินกันเองดีกว่า จะได้ไม่โดนบ่น แต่ยายแก ก็จะด่าเปรยๆ ว่าผมหยิ่ง ไม่อยากมากิน
ข้าวร่วมกับเค้า คนถัดมาที่มีปัญหาคือ พี่สาวคนโต(อายุน้อยกว่าผม) ตอนพี่สาวแฟน ไปอยู่กับแฟนแล้วโดนแฟนทิ้ง
ก็มาอาศัยที่บ้านผมที่ กทม เกือบสองปี ตลอดเวลาที่อาศัย ทำตัวดี ไม่พูดไม่จา ให้ความเคารพผมตลอดเวลา
แต่พอกลับมาที่บ้านนี่ เปลี่ยนไปหน้ามือเป็นหลังเท้าเลย เพราะที่บ้านนี้เค้าคือหลานสุดโปรดของ ตายาย ลูกสุดรักของพ่อแม่
เรียกผมว่ามัน ลับหลังตลอด ที่โมโหสุดคือ แนะนำผู้ชายให้ น้องสาว(แฟนผม)บอกว่าให้มาช่วยดูแลแฟนผม(ผู้ชายคนนี้ทำงานที่เดียวกับแฟนผมแล้วก็เป็นเพื่อนแฟนพี่สาวเค้า)
เวลาไปบ้านพ่อแม่เค้า แม่เค้ากับถามลูกสาวว่า เป็นไง ที่ทำงาน มีคนมาจีบหรือเปล่า(งงแล้วผมเป็นตัวอะไรกันแน่)
พอเริ่มอึดอัด ผมก็ทะเลาะกับแฟนบ่อยมากขึ้น แรกๆเธอก็พอเข้าใจ แต่หลังๆ เธอกลับด่าผมตลอด ด่าทุกเรื่องที่เป้นเรื่องครอบครัวเธอ
แถมยังเจอรูปที่เค้าไปเที่ยวกับที่ทำงานถ่ายรูปผู้ชายคนที่พี่สาวเค้าแนะนำมาโอบกอดอยู่ พอผมเห้น ก็บอกไม่มีอะไร พอซักไซร้มากก็ด่า
ไล่ผม บอกเลิกผม ผมก็ได้แต่เงียบ เพราะเค้ารู้ว่าผมรักเค้ามาก และไม่ไปไหน บางครั้งก็บอก ว่าอยากเลิกกันสักที
แต่ตัวเค้าเองก็หาความเลวของผมจนเป็นของอ้างไม่ได้ บอกอุตส่าด่าก็แล้ว ไล่ก็แล้วยั่วให้โมโหก็แล้ว ไม่ยอมทำร้ายเค้าสักที
เค้าจะได้มีข้ออ้างเลิกได้ง่ายๆหน่อย(น้ำตาซึมเลยผม) แล้วเมื่อไม่นาน ก็ทะเลาะกันอีก(จากเรื่องคนในครอบครัวเธอเหมือนเดิม)
เธอก็ไล่ผมเหมือนเดิม ผมก็เงียบๆ แล้วเธอก็บอกว่า รักเธอไหม ผมบอกรัก เธอก็พูดต่อ แล้วไม่คิดจะปล่อยคนที่รักไปให้มีความสุขบ้างหรอ
ผมก็ได้แต่สะกดอารมไว้ คิดสะว่าพอเราเงียบเธออารมดี ก็จะไม่พูดแบบนี้อีก
ถ้าจะถามว่า ทำไม ยังทนอยู่ ก็คงเพราะไม่มีที่ไปและรักเธอมาก เพราะก่อนที่จะคบกับเธอ ผมผ่านเรื่องราวร้ายๆมามากแล้วเกี่ยวกับผู้หญิง
จนพยายาม ฆ่าตัวตายมาหลายครั้ง เพราะหมดตัว และโดนหลอก จนต้องไปอาศัยอยู่ที่วัด หลังจากทำใจได้ จนได้พบกับเธอก็คิดว่า
คนนี้คือคนสุดท้ายในชีวิตแล้ว(อายุเยอะแล้วด้วย) แต่ก็มาเจอแบบนี้อีก มันท้อเหมือนกัน
ปล.ผมไม่มีเพื่อนสักคนที่ไว้คุยไว้ระบาย (ชีวิตที่แสนจะแย่ ไม่มีทั้งเพื่อนในชีวิตจริง หรือแม้กระทั่ง ในโลกออนไลน์)
ผู้ชายที่ต้อง แต่งงานเข้าไปอยู่บ้าน ภรรยา รู้สึกอึดอัดบ้างไหม
ผมคบกับแฟนคนนี้มา 4 ปีแล้ว ช่วง 2 เธอยังเรียนแหละทำงานอยุ่ที่ กทม ก็อาศัยอยู่ด้วยกันที่บ้านผม ที่กทม
แต่เมื่อ 2 ปีที่แล้วเธออยากกลับมาทำงานที่บ้านเธอ ที่มีครอบครัวเธออยู่ ผมก็บอกว่า ไม่มีปัญหาที่จะย้ายไป
ขอแค่ อย่าให้ครอบครัวเข้า มาก้าวกาย เรื่องของเราสองคน(การอยุ่กินด้วยกันผมกับแฟน ที่บ้านแฟนรับรู้ตั้งแต่ต้น)
เธอก็บอกไม่มีปัญหา หรอก(แต่ตอนที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันกับที่บ้านเค้า ที่บ้านเค้าก็ดีพอสมควร)
แต่พอมาอยุ่ด้วยกัน จริงๆ ปัญหาก็เริ่มเกิด คนแรก คือ ยายของเธอ ที่ค่อยบ่นคอยด่า ผมตลอด
ผมเป้นคนทำกับข้าวให้คนในบ้านกิน แก ก็จะบ่น ไม่อร่อย กินนั่นไม่ได้ กินนี่ไม่ได้ หรือทำกับข้าวช้า
ก็จะโดนด่าประจำ เวลานั่งกินก็จะค่อยแหนบแหนมเรื่องน่าตาผม(อาจจะขี้เหร่ แล้วแก่กว่าหลานเค้าพอสมควร)
ผมก็เลยบอกแฟนไปว่าไม่ทำแล้วนะหากินกันเองดีกว่า จะได้ไม่โดนบ่น แต่ยายแก ก็จะด่าเปรยๆ ว่าผมหยิ่ง ไม่อยากมากิน
ข้าวร่วมกับเค้า คนถัดมาที่มีปัญหาคือ พี่สาวคนโต(อายุน้อยกว่าผม) ตอนพี่สาวแฟน ไปอยู่กับแฟนแล้วโดนแฟนทิ้ง
ก็มาอาศัยที่บ้านผมที่ กทม เกือบสองปี ตลอดเวลาที่อาศัย ทำตัวดี ไม่พูดไม่จา ให้ความเคารพผมตลอดเวลา
แต่พอกลับมาที่บ้านนี่ เปลี่ยนไปหน้ามือเป็นหลังเท้าเลย เพราะที่บ้านนี้เค้าคือหลานสุดโปรดของ ตายาย ลูกสุดรักของพ่อแม่
เรียกผมว่ามัน ลับหลังตลอด ที่โมโหสุดคือ แนะนำผู้ชายให้ น้องสาว(แฟนผม)บอกว่าให้มาช่วยดูแลแฟนผม(ผู้ชายคนนี้ทำงานที่เดียวกับแฟนผมแล้วก็เป็นเพื่อนแฟนพี่สาวเค้า)
เวลาไปบ้านพ่อแม่เค้า แม่เค้ากับถามลูกสาวว่า เป็นไง ที่ทำงาน มีคนมาจีบหรือเปล่า(งงแล้วผมเป็นตัวอะไรกันแน่)
พอเริ่มอึดอัด ผมก็ทะเลาะกับแฟนบ่อยมากขึ้น แรกๆเธอก็พอเข้าใจ แต่หลังๆ เธอกลับด่าผมตลอด ด่าทุกเรื่องที่เป้นเรื่องครอบครัวเธอ
แถมยังเจอรูปที่เค้าไปเที่ยวกับที่ทำงานถ่ายรูปผู้ชายคนที่พี่สาวเค้าแนะนำมาโอบกอดอยู่ พอผมเห้น ก็บอกไม่มีอะไร พอซักไซร้มากก็ด่า
ไล่ผม บอกเลิกผม ผมก็ได้แต่เงียบ เพราะเค้ารู้ว่าผมรักเค้ามาก และไม่ไปไหน บางครั้งก็บอก ว่าอยากเลิกกันสักที
แต่ตัวเค้าเองก็หาความเลวของผมจนเป็นของอ้างไม่ได้ บอกอุตส่าด่าก็แล้ว ไล่ก็แล้วยั่วให้โมโหก็แล้ว ไม่ยอมทำร้ายเค้าสักที
เค้าจะได้มีข้ออ้างเลิกได้ง่ายๆหน่อย(น้ำตาซึมเลยผม) แล้วเมื่อไม่นาน ก็ทะเลาะกันอีก(จากเรื่องคนในครอบครัวเธอเหมือนเดิม)
เธอก็ไล่ผมเหมือนเดิม ผมก็เงียบๆ แล้วเธอก็บอกว่า รักเธอไหม ผมบอกรัก เธอก็พูดต่อ แล้วไม่คิดจะปล่อยคนที่รักไปให้มีความสุขบ้างหรอ
ผมก็ได้แต่สะกดอารมไว้ คิดสะว่าพอเราเงียบเธออารมดี ก็จะไม่พูดแบบนี้อีก
ถ้าจะถามว่า ทำไม ยังทนอยู่ ก็คงเพราะไม่มีที่ไปและรักเธอมาก เพราะก่อนที่จะคบกับเธอ ผมผ่านเรื่องราวร้ายๆมามากแล้วเกี่ยวกับผู้หญิง
จนพยายาม ฆ่าตัวตายมาหลายครั้ง เพราะหมดตัว และโดนหลอก จนต้องไปอาศัยอยู่ที่วัด หลังจากทำใจได้ จนได้พบกับเธอก็คิดว่า
คนนี้คือคนสุดท้ายในชีวิตแล้ว(อายุเยอะแล้วด้วย) แต่ก็มาเจอแบบนี้อีก มันท้อเหมือนกัน
ปล.ผมไม่มีเพื่อนสักคนที่ไว้คุยไว้ระบาย (ชีวิตที่แสนจะแย่ ไม่มีทั้งเพื่อนในชีวิตจริง หรือแม้กระทั่ง ในโลกออนไลน์)