ผมกับแฟนอายุ ยี่สิบกลางๆ ( วัยทำงาน )
เราคบกันมาได้ เกือบๆ 2 ปี ( ปัจจุบันย้ายมาพักด้วยกัน แต่เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะครับ)

ลักษณะการเป็นอยู่ของเราก็ปกติดี โดยผมจะเป็นคนใส่ใจแฟนในทุกๆเรื่อง แนะนำและส่งเสริมทุกๆอย่าง ผมเป็นคนที่ตื่นเช้ากว่า ,ทำงานบ้าน, คอยไปรับไปส่ง , ผมทำงานไม่ต้องรูดบัตร แต่แฟนเข้างานเป็นก่ะ และรูดบัตร แต่ผมก็ไปส่งแต่เช้า แล้วถ้าเขาต้องเลิกงานดึก ผมก็ไม่รอ ตั้งแต่ 5-6โมงเย็น จนแฟนเลิกงาน 4 ทุ่ม ( เป็นแบบนี้ตลอดตั้งแต่คบกันมาจะ 2 ปี ) โดยไม่ขาดตกบกพร่อง ยิ่งเรื่องบนเตียงผมก็เป็นคนที่มีความต้องการ ค่อนข้างมาก แต่ปัญหาที่พบคือ เรามีอะไรกันน้อยมาก ( บางเดือนแทบไม่ได้แอ้มเลย ) สิ่งเดียวที่ผมพอจะทำได้คือ ช่วยเหลือตัวเองเท่านั้น

แน่นอนผมเคยนอกใจแฟนผมครั้งหนึ่งเมื่อปลายปีที่แล้ว แต่สุดท้ายผมก็เลิกกับกิ๊ก และเลิกนิสัยนั้น เพื่อที่จะพิสูจตัวเองว่าเราต้องดีให้ถึงที่สุด ไม่ใช่เพราะว่า แฟนผมรวย หรือมีอะไรดีกว่านะ

แฟนมีรายได้น้อยกว่าผมเกือบครึ่ง นิสัยก็กึ่งๆเลือดร้อน อารมเสียง่าย อีโก้สูง แต่ก็มีเสน่ห์ระดับหนึ่ง (หุ่น กับหน้าตา ) ดีกับคนในครอบครัวผม รักษาภาพพจน์ตลอดเวลาอยู่ต่อหน้า ครอบครัวผม ( ทั้งเรื่องการงานบ้าน , ช่วยเหลืองานที่บ้านผม ,การพูดคุยกับผู้ใหญ่เข้าได้ดี )  แต่เวลาอยู่กับผมก็อีกเรื่องหนึ่ง

เราวางแผนเรื่องแต่งงานกันบ้างแล้ว (ผมจึงเลิกนิสัยเจ้าชู้)...แต่มันก็ดันมาติดที่ว่า เรื่องอย่างว่า ผมกับเขา ต่างกันเยอะมาก
ผมควรจะทำอย่างไงดี เพราะผมก็ไม่รุ้ว่าจะอดกลั่น ได้แค่ไหน ?  ถ้าเธอคิดว่ามันไม่สำคัญสำหรับชีวิตคู่ แต่ผมก็ยังต้องการเรื่องอย่างว่าอยู่นะ