วันนี้ไปรับแจสเปอร์ (แบทแมน) มาแล้วค่า

หมัดเต็มตัวเลย...แต่ป้าบอกว่าหยอดยาแล้ว (แต่มันยังไม่ตายหลายตัว) ตอนนี้เลยรอคำตอบแน่นอนจากป้าอีกทีว่าหยอดแน่รึป่าว (ติดต่อป้าไม่ได้ มือถือไม่เปิด) เดี๋ยวได้คำตอบก็ค่อยจัดการต่อ

แต่ประเด็นๆๆๆๆ

ยี้ก็ยังคงแฟร่ๆๆๆ อยู่เช่นเดิม คงน่าจะเป็นธรรมดาของเจ้าถิ่น
เราให้แจสเปอร์อยู่ในกรงทางเข้าห้องนอนเรา (ห้องเราไม่มีประตู มีแต่มู่ลี่ ยี้ก็เดินผ่านไปผ่านมากรงตลอด) ดมเค้าบ้าง บางทีก็หยิ่งกลับมานอนที่ตัวเองแล้วจ้องเค้าอยู่ห่าง ๆ (แต่ไม่น่าจะห่วงๆ) พอเราไม่สนใจทั้งคู่ ยี้ก็จะแอบแวบไปดม ๆ ด้อม ๆมอง ๆ ที่กรงแล้วก็แฟร่ แจสเปอร์ก็กลัวตัวงอไปมุมกรงเลย แต่มีช็อตนึง เราอุ้มแจสเปอร์ออกมาจากกรง แล้วยี้เดินมาพอดี ยี้แฟร่สุดพลัง ชายแจสก็เต็มที่เลย มีส่งเสียงกลับ (ยัดกรงแทบไม่ทัน) เฮ้อ...อีกนานมั้ยเนี่ย

ตอนนี้คงได้แค่ให้ชายแจสอยู่ในกรงไปเรื่อย ๆ ก่อน ให้ยี้ผ่านไปผ่านมา ดมไปดมมา จนกว่าจะชินกัน (วิธีนี้โอเคใช่ป่ะคะ)
เราก็ทำส้วม (ฉุกเฉิน) ให้ชายเค้าในกรง หมอนมุ้ง อาหาร น้ำ ครบ แต่ส้วมใช้ผิดวิธีไปหน่อย ชายเค้าเอาไปนอนสบายใจเลย

โดยรวม
นิสัยแจสเปอร์ ไฮเปอร์ (มาก) อ้อนมากถึงมากที่สุด แต่ก็ดื้อพอดู ไม่ขู่ยี้ก่อน หลบฉาก (แสดงว่ารู้ตัวว่าอยู่ในบ้านเจ้าถิ่น) แต่ถ้ากรณีปะทะตรงยังไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง คงต้องรอซักสองสามวัน

ส่วนยี้ก็....นั่งเป็นางพญาเฝ้าห้อง ไม่ลงไปนอนบนบันไดเหมือนทุกที เล่นได้เหมือนเดิม สบายใจ ไม่ค่อยมีอาการเครียด (ไม่น่าเครียดนะ เพราะนั่งเก็บไม้เก็บมือ เล่นโน่นนี่นั่น เดินไปเดินมา ไม่เห็นพองขนอะไรซักอย่าง) แต่แจสเปอร์อย่าหลุดออกจากกรง หรือกระดุกกระดิกอะไรแรง ๆนะ ยี้แฟร่ทันทีเลยยยยย!

ยังงี้นี่ น่าจะเข้ากันได้ใช่มั้ยคะ 555+ (แอบนอยด์)

เอารูปมาฝาก
ยี้ก็นั่งหลับสบายใจ นึกขึ้นได้ก็ลงไปดูกรงแจสเปอร์ซะหน่อย


ส่วนแจสเปอร์ก็ นอนในส้วมสบายใจ




อิอิ....รักกัน ๆๆ เร็ว ๆ นะเจ้านายทั้งสอง นังทาสได้หายเครียด