ปี 3 เทอม 1

    เทอม 1 ปี 3 จากก่อนหน้าที่จะเปิดเทอม ผมพยายามขอเธอเป็นแฟนถึงสามครั้ง เธอก็ยังปฏิเสธ แต่เราก็คุยกันเหมือนเดิม เมื่อถึงช่วงเปิดเทอม ในฐานะที่ผมเป็นนักกิจกรรม และมีตำแหน่งในองค์กรนิสิต โดยได้รับเลือกในตำแหน่งประธาน ซึ่งเป็นตำแหน่งสูงสุดของนิสิตจึงได้พบเจอกับน้องๆเฟรชชี่อยู่บ่อยครั้ง เพราะต้องไปจัดกิจกรรม และให้คำแนะนำกับน้องใหม่เสมอๆ จึงได้รู้จักกับน้องคนนึงเรียนอยุ่เศรษฐศาสตร์ ผิวขาว คิ้วเข้ม ยิ้มแล้วน่ารักมากๆ พอได้คุยกับน้องก็รู้สึกดีนะครับ หัวใจกระชุ่มกระชวย ผมกับน้องมักจะออกไปหาของกินตอนค่ำๆ กลางคืนเป็นประจำ แต่น้องเขามีแฟนแล้วนะ จบจากโรงเรียนเดียวกัน และมาเรียนที่นี่ด้วย แต่คนละคณะ

    แต่น้องก็รู้สึกว่าไม่ได้เสียหาย ก็รุ่นพี่คนนึง ไม่ได้มีอะไรไปมากกว่านั้น ผมก็คิดเช่นนั้นเหมือนกันครับ คิดเป็นน้องเป็นพี่เท่านั้นจริงๆ แต่เรื่องนี้เธอคนที่ผมขอเป็นแฟนหลายครั้งแต่ยังไม่สำเร็จ คือคนที่ผมคุยด้วยในขณะนั้น ได้รู้ข่าวคราวจากเพื่อนของเธอที่เรียนที่เดียวกะผม คือว่าเพื่อนเธอเจอผมไปไหนมาไหนกับน้องแล้วจึงไปเล่าให้เธอฟัง ซึ่งเธอก็มีเรียนทุกวัน เรียนที่กรุงเทพด้วย จะมาหาผมก็ไม่ค่อยจะสะดวก แต่เมื่อเธอรู้ว่าผมคุยกับน้อง เธอรู้สึกไม่พอใจทันที

    และมีอยู่คืนวันนึงผมชวนน้องไปกินนมแถวๆมหาลัย พอกะลังจะสั่งนมมากินเท่านั้นล่ะ เธอโทรมาหาผม แล้วถามผมด้วยเสียงที่นุ่มนวลว่า อยู่ไหน ผมก็บอก ออกมาหาไรกินข้างนอก แล้วเธอก็เอ่ยปากมาว่า เป็นแฟนกันมั้ย? ผมถึงกับแปลกใจ แต่ก็พรางเขิลหน่อยๆ ก็ถามเธอกลับไปว่า "เธอเมาหรือเปล่า" เธอบอก "เธอจริงจัง" ผมก็ตอบเธอไปว่า "ตกลง" นับจากวันนั้นเป็นต้นมาผมก็ได้เป็นแฟนกับเธอซะที หลังจากขอมานานหลายครั้งแต่ไม่สำเร็จ แต่เธอดันมาขอเองง่ายๆซะอย่างงี้ แปลกใจจริงๆ คงเป็นเพราะเธอกลัวผมจะไปคบกับน้องเศรษฐศาสตร์ล่ะมั้งครับ น้องช่วยพี่ได้เยอะเลย แต่วันนั้นผมก็กินนมกะน้องต่อปกตินะ เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น และผมก็ยังคุยกะน้องต่อปกตินะ ไม่ได้มีความสัมพัธ์กันมากกว่าพี่น้อง จนถึงปัจจุบันก็ยังเป็นพี่น้องที่ดีต่อกันและกัน

    นับจากตั้งแต่วันที่เธอขอผมเป็นแฟน เราก็ได้คุยกัน เป็นห่วงเป็นใยกันมากขึ้น แต่ก็มีความสุขที่สถานะของเราไม่ต้องแอบๆอีกต่อไป หลังจากนั้น 3 เดือนผ่านไป เธอเริ่มเที่ยวกลางคืนบ่อยขึ้น และเราก็อยุ่ห่างไกลกัน ตั้งแต่คบมาก็เจอกันแค่ 2-3 ครั้งเอง ทำให้ผมอดเป็นห่วงเธอไม่ได้ เธอไม่ค่อยจะรับโทรศัพผมสักเท่าไหร่ ผมก็เริ่มแปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้น ปรากฎว่าแฟนเก่าเธอกลับมาคุยกับเธออีกครั้ง ซึ่งเธอก็มีประวัติรักๆเลิกๆกับแฟนเก่าคนนี้ ช่วงนั้นเธอไม่รับโทรศัพผมเป็นอาทิตย์เลย ผมจึงพยายามหาข่าวสารว่าเธอเป็นอย่างไรบ้าง จากเฟสบุคเพื่อนบ้าง จากในสเตตัสบีบีบ้าง และผมก็ได้รู้ว่าคืนวันศุกร์เธอจะไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนๆ วันเสาร์เป็นวันว่างของผม ผมไม่มีเรียนพอดีจึงหาโอกาสไปเจอเธอให้ได้ ไปทวงถามความสัมพันธ์ของเรา เผื่อได้เจอหน้ากันจะคุยกันได้ดีขึ้น และกะว่าไปเซอร์ไพรซ์เธอด้วย

    เย็นวันศุกร์ผมก็ไปหาซื้อของที่ตลาดสด เพราะเธอเคยบ่นอยู่เหมือนกันว่าอยากทานอาหารฝีมือผม ผมเลือกเมนูที่เธอชื่นชอบ และผมชื่นชอบทำให้ 2 เมนูคือ ไข่ตอก(หมึก) และเขียวหวานไก่ และหาซื้อผลไม้ไปให้เธอด้วยผมซื้อแอปเปิ้ลไปด้วย ผมตื่นเช้าวันเสาร์ประมาณตี 4 ลุกขึ้นมาทำกับข้าว ทั้งหุงข้าวใส่ใบเตยหอมๆ และทำ 2 เมนูที่ตั้งใจไว้  ใช้เวลาประมาณชั่วโมงนึงเสร็จเรียบร้อย ก็จัดแจงกับข้าวใส่ถุง ใส่กระเป๋า และหวังไว้ว่าจะเซอร์ไพรซ์เธอที่หอของเธอเอง

    ขอย้อนไปนิดนึงนะครับ ผมเคยไปหอเธอครั้งนึง  ครั้งนั้นผมก็อยากรู้ว่าเธอเป็นอยู่อย่างไร และเป็นการเดทกันครั้งแรกในการคบกันเป็นแฟน เราไปดูหนังเรื่องแรก เรื่องพุ่มพวง ซึ่งไม่ค่อยจะโรแมนติกเอาซะเลย แต่ผมดูหนังพรางน้ำตาไหลไปด้วย เมื่อได้เห็นชีวิตการกินข้าวที่พุ่มพวงตอนเป็นเด็ก เหมือนกับผมกินข้าวที่บ้านเลย อาหารพื้นๆน้ำพริก และแกงผัก ปลาทอด ทำเอาผมคิดถึงชีวิตครอบครัวคนจนที่ผมได้ใช้มาตอนเด็ก และเราก็ไปเดินเล่นนิดหน่อย

    กลับมาที่จะไปหาหอเธอล่ะครับ ตอนนั้นประมาณตี 5 ผมก็นั่งรถตู้เที่ยวแรกไปกรุงเทพ และต่อรถไปหอพักเธอ ซึ่งผมก็ไม่ค่อยชำนาญการขึ้นรถในกรุงเทพเท่าไหร่ แต่อาศัยลักจำจากครั้งที่มาหาเธอ ที่เธอพาขึ้นรถสายต่างๆ นั่งรถประมาณ 2 ชั่วโมง พอไปถึงที่หอเธอ ประมาณ 7 โมงเช้ากว่าๆ ไม่ค่อยมีคนขึ้น-ลง หอสักเท่าไหร่ ทำให้ผมต้องนั่งรอคนมีคีย์การ์ดเข้า-ออก หอเพื่อที่จะได้แอบขึ้นไปได้ พอได้เข้าหอผมก็ตื่นเต้น ใจเต้นแรงมากเพราะจะมาเซอร์ไพรซ์เธอ แต่ก็ไม่รู้ว่าเธอจะคิดอย่างไร แต่ช่วงนั้นเธอคงไม่อยากคุยกับผมสักเท่าไหร่ พอไปถึงชั้น 4 ชั้นที่เธออยู่ ซึ่งห้องเธออยู่ใกล้ทางขึ้น-ลง บันได เมื่อใกล้ถึงห้องผมผมถึงกับตกใจเมื่อเห็นแม่ของเธอเปิดห้องออกมา ผมจึงก้มหน้าและเดินขึ้นไปชั้น 5 เหมือนว่าผมอยู่หอนี้ แม่เธอไม่เคยเห็นผมมาก่อน แต่ผมจำแม่ได้เพราะผมเห็นแม่เธอจากรูปในโทรศัพ ผมเหงื่อตกที่ชั้น 5 อยู่นาน คิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไร ผมจึงก้มหน้าก้มตาเดินลงไปที่ชั้นแรกหน้าหออีกครั้ง ซึ่งมีเก้าอี้นั่งอยู่ ผมนั่งคิดอยู่ว่าจะทำอย่างไรดี ประมาณ 10 นาที ก็มีวินมอไซต์มาจอดรถหน้าหอ และเธอก็ลงมาจากรถ เธอทำหน้าตกใจ และถามผมว่า "มาได้ยังไง" ผมก็ทวงถามถึงว่า "ทำไมเธอไม่ยอมรับสายผม" "ผมทำอะไรผิด" "แล้วเธอไปไหนมา ทำไมเธอต้องเที่ยวบ่อยขนาดนี้" เธอบอกว่า "เธอไปนอนบ้านเพื่อนมา เมื่อคืนไปเที่ยว" แต่ไม่ได้พูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับเราสองคน เธอก็ถามด้วยน้ำเสียงเฉยๆว่า "มีอะไรอีกไหม" ผมบอกเธอว่า ผมทำกับข้าวมาให้ ก็ยื่นให้เธอไป แล้วบอกว่า "มีอะไรก็ขอให้คุยกัน ไม่ใช่หนีไปแบบนี้" เธอก็ทำหน้าเฉย เราคุยกันไม่ถึง 5 นาที และผมก็เดินออกจากหอเธอไป และนั่งรถกลับมหาลัยทันที

    ผมโมโหในใจมากว่าทำไมเธอเป็นแบบนี้ ผมคิดว่าแฟนเก่าเธอคงกลับมาคืนดีแน่ๆ และเธอคงใจอ่อนเพราะประวัติรักๆเลิกๆกับแฟนเก่าบ่อยมาก และเขาก็เจอกันบ่อยเพราะอยู่กรุงเทพเหมือนกัน พอผมนั่งรถใกล้ถึงมหาลัยประมาณ 10 โมงกว่าๆ เธอก็โทรมาหาผม แล้วถามว่า "อยู่ไหน" ผมก็ตอบไปว่า "ถึงมอแล้ว" เธอก็บอกว่า "รีบกลับทำไม" ผมตอบไปว่า "ไม่มีเหตุผลที่จะอยู่เมื่อเธอเป็นแบบนี้" แล้วเธอก็วางสายไป ผมก็ยังโมโหในใจไม่หาย การเซอร์ไพรซ์ของผมกลับเป็นการเซอร์ไพรซ์ตัวเองซะอย่างงั้น เจออะไรไม่คาดคิดด้วย

    หลังจากนั้นอาทิตย์เดียว เบอร์โทรของเธอก็โทรเข้าโทรศัพของผม แต่เสียงเป็นเสียงผู้ชาย แฟนเก่าเธอนั่นเอง แฟนเก่าเธอบอกว่าเขาคบกันอยู่ ถามผมว่าจะเอายังไง ผมก็คิดไม่ออกบอกไม่ถูก สมองมันตึบไปหมด ก็เลยบอกไปว่า "ถามผู้หญิงดูละกัน" ซึ่งเธอคงแย่งโทรศัพมาแล้วบอกกับแฟนเก่าว่าขอคุยส่วนตัวกับผมก่อน เธอก็บอกมาว่า "อย่าไปกังวลไรมาก เขาก็เป็นแบบเนี้ย หึงหวง ไม่เลิกราให้ขาดไปเสียที" บอกผมว่าอย่าไปฟังแฟนเก่ามาก เขาจะเคลียร์เรื่องนี้เอง หลังจากเกิดเรื่องไม่กี่วัน เพื่อนเธอก็พยายามโทรมาปลอบใจผม และบอกผมว่าเขาคบกัน แต่ผมก็ทำใจแล้วล่ะครับ เพราะผมรู้สึกไม่มั่นใจเลยที่เขาจะเคลียร์ได้ เขาอยู่ด้วยกันซะแบบนั้น ผมต้องยอมรับความจริงให้ได้ และเธอก็หายไปเลย ผมก็ไม่ติดต่อกับเธออีกเลย สรุปก็คือเลิกกันไป แต่ผมก็ยังคาใจอยู่นะว่าเกิดอะไรขึ้นแบบนี้ได้ยังไง พอไม่มีเธอผมก็อยู่ตัวคนเดียวต่อไป จนขณะนั้นก็ใกล้หมดเทอม 1 ของปี 3 พอดีครับ

    สรุปว่าผมกับเธอคุยกันมาปีครึ่งแบบจีบๆหยอกๆกัน แต่คบกันจริงจังได้แค่ 3 เดือน สิ่งที่เกิดขึ้นกับผม เป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดมาก่อนเลย ว่าเขาคุยกันอยู่ สิ่งที่ผมพยายามทำเพื่อเธอก็ไม่ได้ช่วยให้เธอจะหันมาหาผมเลย เธอคงอยากจะคุยกับผมต่อ แต่ก็ห้ามใจตัวเองที่จะหันไปหาแฟนเก่าไม่ได้ ผมปลง แล้วตัดใจทิ้งทันที ผมอกหักแค่ 3 วันเองก็ดีขึ้นแล้ว แต่ผู้หญิงคนนี้ก็ยังเข้ามาในชีวิตผมอีก มาติดตามกันต่อตอนหน้านะครับว่าเธอจะมาไม้ไหน ในปี 3 เทอม 2