คือเราอยากทำงานในหน่วยงานหนึ่งแถวๆบ้าน
เราก็ไปสอบที่หน่วยงานนั้นตั้งแต่ต้นปี56 สอบข้อเขียนผ่านตลอด
ติดสัมภาษณ์แทบทุกครั้ง .
ไปราวๆ 7-8 ครั้งได้ แต่ก็ไม่ได้งานที่นี้ซะที  (ที่เราไปหน่วยงาน แต่คนละส่วนงานกันนะ ในแต่ละครั้ง)
แต่ก็ยอมรับนะว่าบางครั้งที่ไม่ได้ก็เพราะเราทำพลาดเองบ้าง
บางครั้งก็เจอเส้นสายบ้างคนในบ้าง
บางครั้งเราทำเต็มที่แล้วแต่ครั้งนั้นก็มีคนที่เหมาะสมกว่าจริงๆ

ตอนนี้เราออกจากงานได้ 5 เดือนกว่าแล้ว เราก็พยามที่จะเข้าที่นี้ตลอด แต่ก็ผิดหวังตลอด

ระหว่างนี้เราก็สมัครสอบราชการในจังหวัดไปด้วยเท่าที่มีโอกาส ก็ติดสำรองบ้างไม่ติดบ้าง
สรุปก็คือยังตกงานอยู่ดี

ก็กินเงินเก็บจาการทำงานและเงินว่างงานจากประกันสังคมไป แต่ดีหน่อยที่เราอยู่ต่างจังหวัดก็เลยพออยู่ได้ไม่ลำบากอะไรมากนัก
แต่มันก็หมดไปทุกวัน

มีเหตุผลและความจำเป็นหลายๆอย่างที่เราต้องเข้าทำงานที่นี้ให้ได้จริงๆนะ

เราตัดสินใจลาออกจากงานที่ทำงานเดิม เพื่อที่นี้ เพื่อมาอ่านหนังสือ เตรียมสอบ และเพื่อพร้อมที่จะไปสอบที่นี้ได้ทุกเมื่อที่เขาเปิดโอกาสรับ โดยไม่กระทบวันลาที่ทำงานเก่าให้เราเสียประวัติว่าลาบ่อย
เพราะที่นี้จะไม่มีกำหนดการที่ชัดเจนล่วง ว่าสอบวันไหน ประกาศผลเมื่อไหร่ สอบสัมภาษณ์เมื่อไหร่
ทำให้ในแต่ละครั้งที่เราไปบางรอบใช้เวลาเกือย 3 เดือน ก็สอบรอบใหม่กลบไป รวมๆเดือนๆนึงต้องไปที่นี้ราวๆ 3 ครั้ง คือ ไปสมัครหนึ่งวัน สอบข้อเขียนหนึ่งวัน และสอบสัมภาษณ์อีก 1 วัน

ทุกวันนี้ เราก็พยายามหากิกรรมอะไรทำ อ่านธรรมมะ ไปทำบุญ หาแรงบันดาลใจจากบุคคลอื่นว่าเราไม่ใช่คนเดียวที่เจอเรื่องแย่ๆ อ่านหนังสือ  อ่านข่าวสาร ไป เพื่อไม่ให้ฟุ้งซ่าน

เรายังอยากสู้และหวังว่าสักวันมันจะเป็นวันของเรา

แต่ในบางเวลา เราก็เวิ่นเว้อ เห็นเพื่อน เห็นคนอื่นไปทำงาน ตามประสา อารมณ์คนตกงานอ่ะนะ มีเคว้ง มีสับสน
ว่าสิ่งที่เราทำอยู่มันจะเป็นจริงได้มั้ย เป็นจริงเมื่อไหร่ เราควรพอหรือยัง


เคยไปทำบุญกับแม่แล้วพระท่านทักมาด้วยว่าปีนี้ยังไม่ได้หรอก ดวงอ่อน แต่ปีหน้าถึงจะได้ ดวงจะดีขึ้น

แต่เราก็พยายามสอบต่อไปเท่าที่มีโอกาส อย่างน้อยก็ถือว่าเก็บเกี่ยวประสบการณ์ไป

มีเพื่อนๆ หรือพี่ๆ คนไหน
ที่รองานที่ตัวเองอยากทำนานๆแบบนี้ไหม
และรอนานแค่ไหน?
สุดท้ายเป็นจริงได้หรือเปล่า

ช่วยมาแชร์ประสบการณ์เพื่อเสริมสร้างแรงบันดาลใจให้กับคนที่กำลังหางานและสับสนหน่อยนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ