วันนี้ จขทก. มีเรื่องอยากระบายและขอคำแนะนำจากเพื่อนๆในพันธุ์ทิพว่า จขกท. ควารจะทำอย่างไรต่อไปกับแฟนดี เข้าเรื่องกันเลยนะคะ

เรื่องมีอยู่ว่า จขกท. อายุ 23 ปีแล้วคะ เพิ่งจบปริญญาตรีเมื่อไม่นานมานี้ จขกท. คบกับแฟนมา 8 ปี ตั้งแต่อยู่ชั้นมัธยมจนถึงปัจจุบัน ทางบ้านของแฟนกับทางบ้านของเรารับรู้ว่าเราคบกันคะ เราค่อนข้างเข้ากับทางบ้านของแฟนได้เป็นอย่างดี แต่มีปัญญาคือ พ่อกับแม่ของเราไม่ชอบแฟนเราคะ อาจจะเป็นเพราะว่าแฟนเราเป็นคนที่ไม่รักเรียน ไม่มีอนาคต วันๆได้แต่กินเที่ยวเล่น งานการไม่ทำ แฟนได้วุฒิมาแค่ชั้นม.3 ทางบ้านแฟนส่งให้เรียนต่อทางสายช่าง แฟนก้อเหมือนจะไม่ตั้งใจเรียน พอสอบตก แฟนก้อไม่ยอมไปสอบซ่อมหรือว่าเอางานไปส่ง ไม่สนใจอะไรสักอย่างเกี่ยวกับเรื่องการเรียน เราเองบางครั้งก้อต้องเอางานของแฟนมาเขียนให้ เพื่อให้แฟนเอางานไปส่งอาจารย์ แต่สุดท้ายแฟนก้อไม่ยอมไปสอบซ่อมอีกเลย จนเวลาล่วงเลยมานาน ปัจจุบันเค้าจึงได้แค่วุฒิชั้นม.3 เท่านั้นคะ (ลืมบอกไปว่าทางบ้านแฟนถูกเลี้ยงมาด้วยเงินคะ พ่อแฟนเสีย แม่อยู่ต่างจังหวัด แฟนอยู่กับย่าตั้งแต่เล็กๆ ถูกเลี้ยงมาแบบตามใจ แฟนจึงค่อนข้างที่จะติดความโก้หรู) จนวันนึงเราทะเลาะกับทางบ้านเราอย่างหนัก แม่ถามเราว่า ทำไมถึงไปคบกับคนแบบนี้ ทำไมไม่คิดไกลๆ ดูซิว่าคนๆนี้มีอะไรดีที่ไหน หนังสือหนังหาไม่เรียน วันๆได้แต่เกาะทางบ้านกิน งานการไม่ทำ แม่สั่งให้เราเลิกกับแฟนคนนี้คะ เราไม่รู้จะทำยังไง เราเลยไปปรึกษาแฟน แฟนเราบอกว่า ให้เราอดทนไปก่อน แฟนจะพยายามทำตัวให้ดีขึ้น เราให้โอกาสแฟนเรามาหลายครั้งแล้วคะ สุดท้ายมันก้อเป็นแบบเดิมคือไม่มีอะไรดีขึ้น แฟนเราก้อกินเที่ยวไปวันๆเช่นเคย เหมือนกับว่าสิ่งที่เราพูดไปมันไม่มีประโยชน์อะไรกับแฟนเลย จนบางครั้งเราเองก้ออยากจะเลิกกับแฟนคะ แต่เราก้อยังเป็นห่วง ยังกังวลว่า ถ้าไม่มีเราแล้วแฟนจะเป็นยังไง ใครจะคอยบอก คอยเตือน คอยสอน ในสิ่งที่แฟนทำผิด เหตุผลนี้เลยทำให้เราได้แต่อดทนคะ เวลาเราปรึกษาเพื่อน ก้อจะได้คำตอบมาว่าให้เลิก เรารู้ว่าการตัดใจจากใครบางคนมันเป็นอะไรที่ยากมาก บางครั้งเหมือนเราจะทำได้ แต่สุดท้ายก้อทำไม่ได้ บางครั้งอยากเดินออกไปจากตรงนั้น แต่ก้อยังกังวลห่วงคนข้างหลัง แบบนี้เราควรจะทำอย่างไรดีคะ เพราะทุกวันนี้เรามองไม่เห็นอนาคตของแฟนเลยคะ มันมืดด้านไปหมด