o ท่ามพายุอื้ออึงเหมือนขึงโกรธ
ฟ้าพิโรธดินสะท้านจนหวั่นไหว
คลื่นกระเพื่อมโถมหาดฟาดฝั่งไกล
สิงขรใหญ่ตระหง่านก็สั่นคลอน

o ประกาศิตสวรรค์นั้นสรรค์สร้าง
ให้เปิดทางปรเมศวร์เกศสิงขร
เหล่ากมเลศเทวัญสัญญากร
ก็พร่างพรอำนวยด้วยฤทธี

o ดังกึกก้องแซ่ซร้องโห่ร้องเสียง
ส่งผู้เกรียงแกร่งกล้าสุธาสี
จุติพื้นภพแคว้นแดนธานี
ปฐพีโอบขวัญสั่นสะเทือน

o สุรีย์คล้อยจันทร์เคลื่อนเดือนลอยห่าง
ฟ้ามิสร่างแสดแสงร้อนแรงเหมือน
ท่ามเหน็บหนาวดวงฉายกล้ำกรายเยือน
อุ่นลางเลือน อกว้าง ก็ร้างไกล

o เพียบพร้อมด้วยบุญฤทธิ์สิทธิโชค
ข่มสามโลกด้วยธรรมน้อมนำใส-
พิสุทธิ์เดชเพรงบุญค้ำคูณไป
ด้วยจิตใจวาจาถ้อยคารม

o หอมแมกไม้หลากถิ่นรวยรินอ่อน
ฝูงภมรบินว่อนร่อนประสม
เข้าคลอเคล้าเคียงใกล้ได้เริงรมย์
ต่างเชยชมกายาจนสาใจ

o ขอเทพไท้ทั่วแถนทั้งแดนสรวง
รับบำบวงเรียงร้อยถ้อยคำไข
ช่วยปกป้องคุ้มครองทั้งผองภัย
สุขสดใสไร้โรคาอย่ามาเยือน

o เจริญธรรมกรรมดีที่ล้วนสร้าง
ให้พร้อมพร่างดั่งใจหาใดเหมือน
ดั่งจันทราสุกสว่างท่ามกลางเดือน
มิตรเหย้าเยือนเพื่อนรักสามัคคี

o คนสำคัญวันนี้..แสนดีพร้อม
บุญห้อมล้อมบรรจบ นพศรี
อายุมั่นขวัญยืนเป็นหมื่นปี (แหะๆๆ)
ร่วมภักดีร่วมด้วยขออวยพร

  พิรุณร่ำ..
16 สิงหาคม 2556