**กระทู้นี้อาจจะมีเนื้อหาจิ้นวายบ้างนิดๆหน่อยๆ
ถ้าไม่อยากอ่านอะไรแนวๆนั้น แนะนำว่ากดปิดกระทู้ไปจะดีกว่านะคะ
ความเดิมตอนที่แล้ว..
ท่ามกลางพายุฝนที่ตกลงมาอย่างหนัก มาโคโตะตะโกนเรียกชื่อเรย์ ก่อนจะพุ่งลงน้ำเพื่อไปช่วยเรย์ที่กำลังจะจมน้ำอยู่กลางทะเล
ด้านในเต๊นท์ฮารุกับนางิสะกำลังหลับสนิทอยู่
แต่ฮารุก็สะดุ้งตื่นขึ้นเพราะเสียงของมาโคโตะ
นางิสะก็งัวเงียตื่นขึ้นมาด้วย
เมื่อลองสำรวจว่าทั้งสองคนไม่อยู่ในเต๊นท์ ฮารุกะก็เพ่งสายตาฝ่าพายุไปยังท้องทะเลที่กำลังบ้าคลั่ง
ด้านมาโคโตะที่ว่ายฝ่าพายุตามเรย์ไป
เมื่อเห็นคลื่นซัดแรงจนเรย์กำลังจะจมน้ำต่อหน้าต่อตา มาโคโตะก็หยุดชะงัก เนื้อตัวสั่นเทิ้ม
ฮารุบอกให้นางิสะไปตามอาจารย์แล้วโดดลงทะเลไป
แต่นางิสะตะโกนไล่หลังว่าไปคนเดียวมันอันตราย แล้วก็โดดลงน้ำตามฮารุไปด้วย
ฮารุว่ายไปถึงตัวมาโคโตะ นางิสะตะโกนบอกว่าจะเป็นคนช่วยเรย์เอง ให้ฮารุดูแลมาโคโตะไว้
แต่ทันใดนั้นเอง เกลียวคลื่นขนาดใหญ่ ก็โถมเข้าใส่ทั้งสี่คน จนพลัดหลงไปคนละทาง...
ฮารุลากตัวมาโคโตะว่ายมาถึงเกาะร้าง ฮารุเรียกชื่อมาโคโตะ แต่มาโคโตะไม่ตื่น
ฮารุจึงสำรวจว่ามาโคโตะได้รับบาดแผลที่ไหนรึเปล่า แล้วก็เช็คลมหายใจ
เมื่อสัมผัสได้ถึงลมหายใจแผ่วๆ ฮารุจึงตัดสินใจจะช่วยผายปอด
ตึง ตึง ตึง
ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง
ฉับพลัน มาโคโตะ ก็สะดุ้งตื่น สำลักน้ำออกมา แค่กๆๆๆๆ
(หูยยย ลุ้นจนเกือบลืมแคปภาพค่ะ
)
มาโคโตะร้อนรนจะรีบไปช่วยเรย์ แต่ฮารุกะบอกว่า นางิสะจัดการเองได้ ไม่ต้องเป็นห่วง
ตอนนี้ทั้งคู่น่าจะมาติดชายฝั่งที่เกาะสึคิชิม่า และบอกให้มาโคโตะพักผ่อนซะ
ด้านนางิสะกับเรย์ ก็ขึ้นฝั่งอีกด้านของเกาะโดยปลอดภัยดี
เรย์ขอโทษที่ทำให้ทุกคนวุ่นวาย (วุ่น Y จริงๆค่ะแหมม เกือบไปแล้ววว)
และเรย์ก็สังเกตเห็นท่าทีแปลกๆของมาโคโตะตอนอยู่กลางทะเลด้วย
มาโคโตะเล่าให้ฮารุฟังว่า นึกว่าตนเองจะชินกับทะเลแล้ว
แต่เมื่อเห็นเรย์กำลังจะจมน้ำ ภาพความทรงจำเก่าๆที่ไม่อยากจะนึกถึงก็ย้อนกลับมา
มาโคโตะขอโทษที่พาทุกคนมาตั้งแคมป์ ขอโทษที่ตั้งชมรมว่ายน้ำขึ้น
เพราะความเอาแต่ใจของตนที่อยากว่ายน้ำกับฮารุและอยากว่ายผลัดกับทุกคน
"ถ้าไม่มีฮารุ ก็ไม่มีความหมายหรอก เพราะฉันอยากว่ายน้ำกับฮารุยังไงล่ะ"
นางิสะกับเรย์วิ่งตามหาจนเจอทั้งคู่พอดี
มาโคโตะขอโทษที่ช่วยเรย์ไม่ได้ เรย์บอกว่าเป็นความผิดของผมเองต่างหาก
ฮารุโกรธที่เรย์แอบมาว่ายน้ำคนเดียวตอนดึกๆ แต่เมื่อนางิสะช่วยแก้ตัวให้ว่า เพราะเรย์อยากว่ายน้ำเก่งเหมือนคนอื่นๆ ฮารุก็เงียบไป
นางิสะบอกว่าเป็นความผิดของมาโคโตะที่ออกมาช่วยเองคนเดียวด้วย
และก็ฮารุที่ไม่ยอมฟังใครเลย โดดลงน้ำตามมาอีกคน
"นางิสะก็โดดลงน้ำตามมาเหมือนกันนั่นแหล่ะ" ฮารุย้อน
แต่เมื่อเห็นว่าทุกคนปลอดภัยก็ดีแล้ว ทั้งสี่คนเลยไปหาที่หลบฝนบนประภาคารร้าง
[มีต่อ]
[Free!] กระทู้เม้ามอย + spoil Free! ตอน 6 ค่ะ
ถ้าไม่อยากอ่านอะไรแนวๆนั้น แนะนำว่ากดปิดกระทู้ไปจะดีกว่านะคะ
ความเดิมตอนที่แล้ว..
ท่ามกลางพายุฝนที่ตกลงมาอย่างหนัก มาโคโตะตะโกนเรียกชื่อเรย์ ก่อนจะพุ่งลงน้ำเพื่อไปช่วยเรย์ที่กำลังจะจมน้ำอยู่กลางทะเล
ด้านในเต๊นท์ฮารุกับนางิสะกำลังหลับสนิทอยู่
แต่ฮารุก็สะดุ้งตื่นขึ้นเพราะเสียงของมาโคโตะ
นางิสะก็งัวเงียตื่นขึ้นมาด้วย
เมื่อลองสำรวจว่าทั้งสองคนไม่อยู่ในเต๊นท์ ฮารุกะก็เพ่งสายตาฝ่าพายุไปยังท้องทะเลที่กำลังบ้าคลั่ง
ด้านมาโคโตะที่ว่ายฝ่าพายุตามเรย์ไป
เมื่อเห็นคลื่นซัดแรงจนเรย์กำลังจะจมน้ำต่อหน้าต่อตา มาโคโตะก็หยุดชะงัก เนื้อตัวสั่นเทิ้ม
ฮารุบอกให้นางิสะไปตามอาจารย์แล้วโดดลงทะเลไป
แต่นางิสะตะโกนไล่หลังว่าไปคนเดียวมันอันตราย แล้วก็โดดลงน้ำตามฮารุไปด้วย
ฮารุว่ายไปถึงตัวมาโคโตะ นางิสะตะโกนบอกว่าจะเป็นคนช่วยเรย์เอง ให้ฮารุดูแลมาโคโตะไว้
แต่ทันใดนั้นเอง เกลียวคลื่นขนาดใหญ่ ก็โถมเข้าใส่ทั้งสี่คน จนพลัดหลงไปคนละทาง...
ฮารุลากตัวมาโคโตะว่ายมาถึงเกาะร้าง ฮารุเรียกชื่อมาโคโตะ แต่มาโคโตะไม่ตื่น
ฮารุจึงสำรวจว่ามาโคโตะได้รับบาดแผลที่ไหนรึเปล่า แล้วก็เช็คลมหายใจ
เมื่อสัมผัสได้ถึงลมหายใจแผ่วๆ ฮารุจึงตัดสินใจจะช่วยผายปอด
ตึง ตึง ตึง
ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง
ฉับพลัน มาโคโตะ ก็สะดุ้งตื่น สำลักน้ำออกมา แค่กๆๆๆๆ
(หูยยย ลุ้นจนเกือบลืมแคปภาพค่ะ )
มาโคโตะร้อนรนจะรีบไปช่วยเรย์ แต่ฮารุกะบอกว่า นางิสะจัดการเองได้ ไม่ต้องเป็นห่วง
ตอนนี้ทั้งคู่น่าจะมาติดชายฝั่งที่เกาะสึคิชิม่า และบอกให้มาโคโตะพักผ่อนซะ
ด้านนางิสะกับเรย์ ก็ขึ้นฝั่งอีกด้านของเกาะโดยปลอดภัยดี
เรย์ขอโทษที่ทำให้ทุกคนวุ่นวาย (วุ่น Y จริงๆค่ะแหมม เกือบไปแล้ววว)
และเรย์ก็สังเกตเห็นท่าทีแปลกๆของมาโคโตะตอนอยู่กลางทะเลด้วย
มาโคโตะเล่าให้ฮารุฟังว่า นึกว่าตนเองจะชินกับทะเลแล้ว
แต่เมื่อเห็นเรย์กำลังจะจมน้ำ ภาพความทรงจำเก่าๆที่ไม่อยากจะนึกถึงก็ย้อนกลับมา
มาโคโตะขอโทษที่พาทุกคนมาตั้งแคมป์ ขอโทษที่ตั้งชมรมว่ายน้ำขึ้น
เพราะความเอาแต่ใจของตนที่อยากว่ายน้ำกับฮารุและอยากว่ายผลัดกับทุกคน
"ถ้าไม่มีฮารุ ก็ไม่มีความหมายหรอก เพราะฉันอยากว่ายน้ำกับฮารุยังไงล่ะ"
นางิสะกับเรย์วิ่งตามหาจนเจอทั้งคู่พอดี
มาโคโตะขอโทษที่ช่วยเรย์ไม่ได้ เรย์บอกว่าเป็นความผิดของผมเองต่างหาก
ฮารุโกรธที่เรย์แอบมาว่ายน้ำคนเดียวตอนดึกๆ แต่เมื่อนางิสะช่วยแก้ตัวให้ว่า เพราะเรย์อยากว่ายน้ำเก่งเหมือนคนอื่นๆ ฮารุก็เงียบไป
นางิสะบอกว่าเป็นความผิดของมาโคโตะที่ออกมาช่วยเองคนเดียวด้วย
และก็ฮารุที่ไม่ยอมฟังใครเลย โดดลงน้ำตามมาอีกคน
"นางิสะก็โดดลงน้ำตามมาเหมือนกันนั่นแหล่ะ" ฮารุย้อน
แต่เมื่อเห็นว่าทุกคนปลอดภัยก็ดีแล้ว ทั้งสี่คนเลยไปหาที่หลบฝนบนประภาคารร้าง
[มีต่อ]