ผมมีแฟนคนนึง เขาเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากเลยหล่ะ..
ผมกับเขาพึ่งคบกันไม่กี่เดือนมานี่เองครับ
ตลอดเวลาที่ผมกับเขาอยู่ด้วยกันผมมีความสุขมาก และเขาก็ดูมีความสุขเหมือนกับผม
แต่บางเวลา เขาก็เหมือนคิดถึงคนเก่าขึ้นมา แต่ผมก็เข้าใจแหล่ะ
แฟนของผมเขาเป็นคนที่เฉย ส่วนผมเคยเป็นคนที่เจ้าชู้มาก่อน
แต่ทุกวันนี้ผมเลือกหยุดที่เขามาตั้งแต่ต้น เพราะผมรู้สึกว่าเขานี่แหละคือคนที่ไช่ของผม
ผมทุ่มเททุกๆอย่างไห้เขา เขาทำไห้ผมรู้ว่าความรักจริงๆมันเป็นยังไง
ช่วงแรกๆ เขาก็ยอมรับว่าเขาเองก็ยังลืมคนเก่าไม่ได้ แต่ก็ไม่ไช่ว่าเขายังรัก
ผมก็ปล่อยไห้มันเป็นไปตามหน้าที่ของเวลา ปัจจุบันนี้ผมกับเขาห่างกันมาซักพัก
เพราะครอบครัวของเขา รับไม่ได้ที่ผมกับเขาคบกัน เขาจึงอยากไห้ผมกับแฟนผมเลิกกัน
ตอนนี้ผมเลยออกมาห่างๆ เพราะผมรู้ว่าถ้าอยู่ต่อไป เขาเองก็จะอึดอัด เพราะครอบครัวต้องมาก่อน
ผมเข้าใจ..ผมกับเขาติดต่อกันบ้างในบางที ผมคิดถึงเขาจัง ผมเปิดแต่โทรศัพท์ดูรูปที่ถ่ายด้วยกันทุกวัน
ผมร้องไห้ ผมเสียใจ แต่ผมไม่เคยคิดอยากจะไปจากเขาเลย ผมรักเขามากเลยอะครับ..ผมรู้ตัวเลย
ถ้าผมมีโอกาสได้พูดผมอยากจะพูดกับเธอว่า
เค้า..รักเธอนะ ไม่ว่าจะต้องห่างสักแค่ไหนก็ยังยืนยันที่จะรักเธอต่อไปแบบนี้
ที่เธอเคยอคติคิดว่ารักมันไม่มีจริง..ที่ใครต่อใครเคยทำร้ายใจของเธอ
เค้าอยากเป็นคนนนั้น คนที่ทำไห้เธอยิ้ม และสบายใจในทุกๆเรื่อง
เค้ายังอยากจับมือของเธออีกครั้ง เค้ายังอยากไห้เธอมาหนุนแขนเค้าตอนนอนแล้วไห้เค้ากอดเธอจากด้านหลัง
เค้ายังอยากพาเธอไปเลี้ยงขนมที่เธอชอบ เค้ายังอยากดูแลเธออยู่เลย..
ทำไมเธอต้องไป เค้ารู้ว่าเธอเองก็รักเค้าเหมือนกัน แล้วทำไมเราไม่สู้ไปด้วยกัน
เค้าจะรอเธอนะ รอวันที่เธอพร้อมกับมาเดินเคียงข้างเค้าอีกครั้ง เวลา..
จะทำไห้เธอได้รู้ว่าสิ่งที่เธอต้องการคืออะไร  เค้าจะอยู่ที่เดิมตรงนี้ เผื่อวันนึงที่เธออยากยื่นมือมากุมมือเค้าอีกครั้ง
หรือ มองเธอมีความสุขกับคนที่เธอคู่ควร..มากกว่าเค้า  ไม่ว่าจะนานแค่ไหน จะต้องรออีกสักกี่เดือนหรือกี่ปี
เค้าก็จะขอรักเธอไปแบบนี้ แล้วมายืนคู่กันอีกนะ ...