เจอประจำบนรถไฟฟ้า  หาที่นั่งได้ ก็จิ้มเอาๆ
บางทีลงรถไฟฟ้าแล้ว ก็ยังเดินจิ้มไม่มองเลย ทงทางหนะ
จิ้มอยู่นั่นแหละ แทบจะไม่เงยหน้าขึ้นมาเล้ย.....


ว่ามีคนแอบชอบอยู่  
น่ารักมากๆ และดูจากลักษณะแล้วก็น่าจะยังไม่มีคู่ครอง

- จะเดินเข้าไปทักเลย ก็ไม่ได้เห็นสายตาก่อนเข้าไป ว่าเปิดโอกาสหรือป่าว
  ตำราเดิมๆ ใช้ไม่ได้ผลซะละ  ขืนเดินเข้าไปสุ่มสี่สุ่มห้า โดนตะเพิดออกมาจะ fail เอา
- อยากจะเข้าไปทัก ก็กลัวจะขัดจังหวะ เพราะเธอดูเล่นอย่างมีสมาธิลึกมาก
- จะเรียก "คุณผู้หญิงครับ" ก็ดันใส่หูฟังอยู่  เธอเลยไม่ได้ยิน
- จะเรียกดังๆ ให้เธอได้ยิน ก็อายคนอื่นๆ บนชานชาลา เผื่อเธอไม่ให้เบอร์จะได้หน้าไม่แตกต่อหน้าธารกำนันมากนัก
- จะสะกิด ก็กะไรอยู่ ไม่กล้าพอ เดี๋ยวหาว่าแต๊ะอั๋ง ดูไม่เป็นสุภาพบุรุษ
- จะเดินตามไป รอจังหวะ จนเธอเลิกเล่นมือถือ ก็ดั้น ขึ้นมอไซต์รับจ้างไปซะละ
- หรือบางที คิดจะเดินตามไป เพื่อรอจังหวะจะได้เข้าไปทัก ก็กลัวว่าจะดูเป็นโลกจิตไปเสียอีก



อยากถามคุณผู้หญิง (ที่ยังโสด) ครับ
ว่าผมควรทำยังไง ถ้าอยากเข้าไปทัก อยากได้รู้จัก และ (เผื่อมีโอกาส) ได้รักคุณครับ


คนบางคนที่ถูกใจ นานๆ จะโชคดี สวรรค์ลิขิตให้เจอสักที
แต่กลับไม่มีจังหวะ ไม่มีโอกาส ให้ได้เข้าไปทักเลย
ก็เลยต้องปล่อยให้หลุดลอยไป