อ่านจบทั้งสองเรื่อง เปรียบเทียบกับงานวรรณกรรมในโลกตะวันตก หรือแม้แต่ตะวันออกด้วยกันก็ยังรู้สึกแตกต่าง
แม้แต่นิยายวิทยาศาสตร์ของอาเธอร์ซีคลาก ก็ยังไม่เสนอแนวคิดอะไรทำนองนี้ ดูงานญี่ปุ่นแล้วมันเป็นเอกลักษณ์ที่เหมือนต้องมาจากที่นี่เท่านั้น
งานมันค่อนข้างจะพูดถึงชีวิตกับความตายได้ค่อนข้างลุ่มลึก และตั้งคำถามถึงการมีชีวิตอยู่ที่ต่างออกไปจากทางฝรั่ง เหมือนสังคมเขาดำรงความเป็นปัจเจกมาก แต่เท่าที่ดูวัฒนธรรมต่างๆของญึ่ปุ่นก็ดูไม่ต่างจากที่อื่นในเอเชียทั่วไป คือถ้าบอกว่าแนวคิดเหล่านี้มาจากอินเดียหรือธิเบตอะไรเทือกนั้นยังพอเชื่อนะ (ความเห็นส่วนตัว)
ก็เลยสงสัยว่าคนญี่ปุ่น จริงๆเขาอยู่กันยังไง ถึงมีแนวคิดหลุดๆหลอนๆอะไรแบบนี้ออกมาได้ นอกจากสองเรื่องนี้แล้ว ที่พอนึกถึงก็พวกอนิเมะที่หลุดๆ อย่างอีวานเกเลี่ยน ghost in the shell หรือ paprika
ในความรู้สึกเราคือ เรื่องพรรค์นี้คนฝรั่งมันคิดไม่ได้ มันต้องมาจากชาตินี้แหละ คือถ้าคืดมันก็ต้องออกมาอีกแนวหนึ่ง อย่างงานของอาเธอร์ซีคลาก หรือไม่ก็แบบเจเคโรลิงไปเลย
อ่าน The Ring รวมถึง Death Note แล้วเกิดสงสัยว่า ชาวญึ่ปุ่นเขาอยู่ในสังคมยังไง ถึงคิดเรื่องอะไรพรรค์นี้ขึ้นมาได้
แม้แต่นิยายวิทยาศาสตร์ของอาเธอร์ซีคลาก ก็ยังไม่เสนอแนวคิดอะไรทำนองนี้ ดูงานญี่ปุ่นแล้วมันเป็นเอกลักษณ์ที่เหมือนต้องมาจากที่นี่เท่านั้น
งานมันค่อนข้างจะพูดถึงชีวิตกับความตายได้ค่อนข้างลุ่มลึก และตั้งคำถามถึงการมีชีวิตอยู่ที่ต่างออกไปจากทางฝรั่ง เหมือนสังคมเขาดำรงความเป็นปัจเจกมาก แต่เท่าที่ดูวัฒนธรรมต่างๆของญึ่ปุ่นก็ดูไม่ต่างจากที่อื่นในเอเชียทั่วไป คือถ้าบอกว่าแนวคิดเหล่านี้มาจากอินเดียหรือธิเบตอะไรเทือกนั้นยังพอเชื่อนะ (ความเห็นส่วนตัว)
ก็เลยสงสัยว่าคนญี่ปุ่น จริงๆเขาอยู่กันยังไง ถึงมีแนวคิดหลุดๆหลอนๆอะไรแบบนี้ออกมาได้ นอกจากสองเรื่องนี้แล้ว ที่พอนึกถึงก็พวกอนิเมะที่หลุดๆ อย่างอีวานเกเลี่ยน ghost in the shell หรือ paprika
ในความรู้สึกเราคือ เรื่องพรรค์นี้คนฝรั่งมันคิดไม่ได้ มันต้องมาจากชาตินี้แหละ คือถ้าคืดมันก็ต้องออกมาอีกแนวหนึ่ง อย่างงานของอาเธอร์ซีคลาก หรือไม่ก็แบบเจเคโรลิงไปเลย