เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนช่วงปิดเทอมเราอยากหางานทำ เราเป็นนักศึกษาค่ะ
ด้วยความที่ไม่เคยทำงานที่ไหนมาก่อนเลย ทางบ้านก็ค้าขายเป็นเจ้าของกิจการไม่เคยเป็นลูกจ้างเค้า เรื่องของเรื่องคือไม่อยากกลับบ้าน
ก็เลยหางานทำซะที่มอเลย ร้านก็อยู่ใกล้มอนั้นแหละค่ะ เป็นร้านข้าวต้ม เราก็ไปเป็นเด็กเสริ์ฟ เค้าถามจะเอาเงินเดือนเท่าไหร่
เราก็ไม่กล้าเรียกเนอะ กลัวเยอะไป เราก็เลยบอกว่าเอาให้ฐานเงินเท่าๆกับเด็กเสริ์ฟที่นี้แหละค่ะ
แต่... เด็กเสิร์ฟที่นี้มันเป็นคนเวียดนาม และก็นอนที่นี้ ทำงานตั้งแต่ 4 โมงครึ่ง - ตี 3 แล้วมันก็เป็นผู้ชายด้วย ค่าข้าว ค่าห้อง ค่าไฟมันก็ไม่เสีย
เจ้าของร้านเค้าออกให้ทุกอย่าง แต่เราเป็นผู้หญิงพี่เค้าเลยบอกว่าทำแค่ 6โมง - เที่ยงคืนพอ เท่ากับเราทำงาน 6 ชม.
เรามีหน้าที่รับออเดอร์ เป็นหน้าที่หลัก!! ส่วนถ้ารับเสร็จแล้ว ว่างๆก็ช่วยมันเสิร์ฟ เช็คบิล เก็บโต๊ะบ้าง แล้วแต่...
แต่ทิปเราไม่เคยได้ เพราะเราอยู่ไม่ถึงเลิกร้าน แต่วันนึงทิปก็ไม่เท่าไหร่หรอกเพราะเป็นร้านอาหาร ไม่ใช่ผับ บาร์
เราถามว่าการทำงานครั้งแรกของเรา มันสนุกนะ ได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ แต่ เราก็ท้อใจบ้าง ที่ว่าเวลาอะไรๆผิดมักจะมาโทษที่เรา
มีอยู่ครั้งนึง พี่เจ้าของร้านไม่อยู่ 3 วัน เค้าขอให้เราอยู่ถึง ตี 2 ได้ไหม? เราก็โอเคได้ ทุกๆวันเราทำงานด้วยความตั้งใจเต็มร้อย
และแล้วใกล้ถึงเวลาที่เราจะได้รับเงินเดือนเป็นครั้งแรกในชีวิต ....
พี่เจ้าของร้าน: พี่ให้หนูวันละ 100 นะ ตอนแรกจะให้ 80 บาท เพราะหนูกินข้าวเย็นกับที่ร้าน >> นึกในใจข้าวเย็นนี้เค้าให้กินฟรีไม่ใช่หรอคะ
ถ้าหนูทำหลายๆเดือนแล้วพี่จะเพิ่มเงินให้ ยังไงหนูก็ทำตลอดไม่ใช่หรอ?
กลับมาถึงหอพัก >> วันละ 100 งั้นเรอะ? กุทำหมดทุกอย่างทั้งรับออเดอร์ เสิร์ฟอาหาร เช็คบิล เช็ดโต๊ะ วันละ 100 ตกชม.ละ 16.67บาท
กุไม่ใช่แรงงานต่างด้าวนะ เห้ยย!! เวียดนาม เดือนละ 7000 ตกชม.ละ 23 บาท ทำไหมไม่คิดเป็นชม.ให้กุ
เดือนละ 7000 ค่าห้อง ค่าข้าว ค่าไฟ มันยังฟรีอีกนะ เออกุซึ้งละ ไหนจะที่กุทำงานล่วงเวลาอีก
ถึงตอนนี้ดูเหมือนร้านมันใกล้จะเจ๊งละ อย่างว่านะ โกงคนอื่นไว้ ก็ไม่เจริญหรอก ตอนแรกจะฟ้องกรมแรงงาน แต่
ใบสัญญาการทำงานก็ไม่มี จะเอาอะไรไปสู้เค้า แต่ก็ ช่างมันเต๊อะ!! ถือว่าได้ประสบการณ์การเป็นลูกจ้างคน
ถ้าไม่มีเหตุการณ์แบบนี้ เราก็ยังไม่เข้าใจหัวอก ลูกจ้าง แล้วต่อไปเราเรียนจบเราจะไปเป็นหัวหน้าที่ดีได้อย่างไร
เข็ดแล้วจริงๆ นะ ต่อไปก่อนทำงานที่ไหน ต้องขอเซ็นสัญญาละ เห้อ เพลีย
คนที่เป็นนายจ้างก็ขอให้ นึกถึงใจเค้าใจเราบ้างนะค่ะ ถ้าเราดีกับเค้า เค้าจะรักเรา และทำงานให้เราอย่างเต็มศักยภาพ องค์กรก็จะยั่งยืนค่ะ
>>แชร์ประสบการณ์ทำงานได้เงินวันละ 100 บาท<<
ด้วยความที่ไม่เคยทำงานที่ไหนมาก่อนเลย ทางบ้านก็ค้าขายเป็นเจ้าของกิจการไม่เคยเป็นลูกจ้างเค้า เรื่องของเรื่องคือไม่อยากกลับบ้าน
ก็เลยหางานทำซะที่มอเลย ร้านก็อยู่ใกล้มอนั้นแหละค่ะ เป็นร้านข้าวต้ม เราก็ไปเป็นเด็กเสริ์ฟ เค้าถามจะเอาเงินเดือนเท่าไหร่
เราก็ไม่กล้าเรียกเนอะ กลัวเยอะไป เราก็เลยบอกว่าเอาให้ฐานเงินเท่าๆกับเด็กเสริ์ฟที่นี้แหละค่ะ
แต่... เด็กเสิร์ฟที่นี้มันเป็นคนเวียดนาม และก็นอนที่นี้ ทำงานตั้งแต่ 4 โมงครึ่ง - ตี 3 แล้วมันก็เป็นผู้ชายด้วย ค่าข้าว ค่าห้อง ค่าไฟมันก็ไม่เสีย
เจ้าของร้านเค้าออกให้ทุกอย่าง แต่เราเป็นผู้หญิงพี่เค้าเลยบอกว่าทำแค่ 6โมง - เที่ยงคืนพอ เท่ากับเราทำงาน 6 ชม.
เรามีหน้าที่รับออเดอร์ เป็นหน้าที่หลัก!! ส่วนถ้ารับเสร็จแล้ว ว่างๆก็ช่วยมันเสิร์ฟ เช็คบิล เก็บโต๊ะบ้าง แล้วแต่...
แต่ทิปเราไม่เคยได้ เพราะเราอยู่ไม่ถึงเลิกร้าน แต่วันนึงทิปก็ไม่เท่าไหร่หรอกเพราะเป็นร้านอาหาร ไม่ใช่ผับ บาร์
เราถามว่าการทำงานครั้งแรกของเรา มันสนุกนะ ได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ แต่ เราก็ท้อใจบ้าง ที่ว่าเวลาอะไรๆผิดมักจะมาโทษที่เรา
มีอยู่ครั้งนึง พี่เจ้าของร้านไม่อยู่ 3 วัน เค้าขอให้เราอยู่ถึง ตี 2 ได้ไหม? เราก็โอเคได้ ทุกๆวันเราทำงานด้วยความตั้งใจเต็มร้อย
และแล้วใกล้ถึงเวลาที่เราจะได้รับเงินเดือนเป็นครั้งแรกในชีวิต ....
พี่เจ้าของร้าน: พี่ให้หนูวันละ 100 นะ ตอนแรกจะให้ 80 บาท เพราะหนูกินข้าวเย็นกับที่ร้าน >> นึกในใจข้าวเย็นนี้เค้าให้กินฟรีไม่ใช่หรอคะ
ถ้าหนูทำหลายๆเดือนแล้วพี่จะเพิ่มเงินให้ ยังไงหนูก็ทำตลอดไม่ใช่หรอ?
กลับมาถึงหอพัก >> วันละ 100 งั้นเรอะ? กุทำหมดทุกอย่างทั้งรับออเดอร์ เสิร์ฟอาหาร เช็คบิล เช็ดโต๊ะ วันละ 100 ตกชม.ละ 16.67บาท
กุไม่ใช่แรงงานต่างด้าวนะ เห้ยย!! เวียดนาม เดือนละ 7000 ตกชม.ละ 23 บาท ทำไหมไม่คิดเป็นชม.ให้กุ
เดือนละ 7000 ค่าห้อง ค่าข้าว ค่าไฟ มันยังฟรีอีกนะ เออกุซึ้งละ ไหนจะที่กุทำงานล่วงเวลาอีก
ถึงตอนนี้ดูเหมือนร้านมันใกล้จะเจ๊งละ อย่างว่านะ โกงคนอื่นไว้ ก็ไม่เจริญหรอก ตอนแรกจะฟ้องกรมแรงงาน แต่
ใบสัญญาการทำงานก็ไม่มี จะเอาอะไรไปสู้เค้า แต่ก็ ช่างมันเต๊อะ!! ถือว่าได้ประสบการณ์การเป็นลูกจ้างคน
ถ้าไม่มีเหตุการณ์แบบนี้ เราก็ยังไม่เข้าใจหัวอก ลูกจ้าง แล้วต่อไปเราเรียนจบเราจะไปเป็นหัวหน้าที่ดีได้อย่างไร
เข็ดแล้วจริงๆ นะ ต่อไปก่อนทำงานที่ไหน ต้องขอเซ็นสัญญาละ เห้อ เพลีย
คนที่เป็นนายจ้างก็ขอให้ นึกถึงใจเค้าใจเราบ้างนะค่ะ ถ้าเราดีกับเค้า เค้าจะรักเรา และทำงานให้เราอย่างเต็มศักยภาพ องค์กรก็จะยั่งยืนค่ะ