ชีวิตพวกเราควรมีเป้าหมาย จะเป็นอะไรก็ได้ที่ไม่ทำให้เราเหมือน Zombie ตื่นนอน ทำงาน กินข้าว แล้วก็นอน วนเวียนเป็นวงจรไม่มีวันจบ สุดท้ายเมื่อแก่ตัวเราก็หมดเรี่ยวแรงที่จะทำตามความฝันแล้ว เราก็จะมานั่งคิดว่า "รู้อย่างนี้ ทำอย่างนั้นซะก็ดี" อยู่เรื่อยไป

ผมเจอเป้าหมายชีวิตตอนที่ผมสังหรณ์ใจว่านี่อาจจะเป็นช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตคนที่เรารัก แม่ของผมตรวจเจอมะเร็งระยะที่ 3 ที่ปากมดลูก ทุกวันนี้ผมมีความสุขกับการทำงาน เพราะผมรู้แล้วว่าเราต้องทำเพื่อใคร

ขอให้ทุกๆคนสู้ๆ สู้เพื่อชีวิตที่ดีขึ้นของคนที่เรารัก สู้เพื่อรับใช้ความฝันของตัวเรา จงฝากอนาคตไว้ที่ตัวเอง ใช้ทุกๆวันของชีวิตให้คุ้มกับความฝันความต้องการของเรา