ความรู้ความสามารถเทียบไม่ได้เลยในตอนที่ผมกับเขา อายุงานเท่ากัน
ตอนผมอายุงานเท่าเขา ผมรู้เนื่องานเยอะกว่า รู้จักผลิตภัณฑ์มากกว่า รู้จักการทำงานมากกว่า

แต่ผมสู้เขาไม่ได้แค่เรื่องการพูดคุย มนุษยสัมพันธ์ เรื่องการเจ๊าะแจ๊ะ เวลาผู้ใหญ่ในบริษัทมา เขาจะเข้าหาตลอด มือไม้อ่อน

ในที่สุดวันนี้ เขาได้รับการยอมรับมากกว่าผมเนื่องจากการเข้าหาผู้ใหญ่ และการเจ๊าะแจ๊ะพูดคุยกับแผนกอื่นๆ

รู้สึกท้อแท้จริงๆครับ คือเรารู้ว่าเขาไม่ได้เก่งกว่าเรา แต่เขากลับไปได้ดีกว่าเรา
คนที่จะรู้ว่าเขาไม่ได้เก่งจริง จะต้องเป้นคนที่ได้ทำงานร่วมกับเขาเท่านั้นครับ สมมติคนแผนกอื่นเห็นเขาแต่ไม่เคยทำงานร่วมจะดูไม่ออกเลยว่าเขาทำงานไม่เป็น

ผมเชื่อว่าคนๆนี้จะได้เป้นหัวหน้างานในอนาคตด้วยลักษณการทำงานและเจ๊าะแจ๊ะ และก็หวังว่าวันนั้นคนจะรู้ความจริง