คุณ POr  Tamprateep  ได้ส่งคุ๊กกี้มาให้กล่องใหญ่  เพื่อให้ไปแจกครับ  ผมได้เสนอไปว่าอยากเอาไปแจกเด็กๆตามมูลนิธิ  เพราะผู้ใหญ่คงไม่ได้ชอบคุ๊กกี้มากเท่าเด็กๆแน่นอน  ผมเลือกที่จะไปให้ที่บ้านนกขมิ้น  เพราะผมชอบการทำงานของที่นี่  

บ้านนกขมิ้นจะรับเด็กที่เร่ร่อน  และเด็กกำพร้าต่างๆมาอยู่ในบ้านโดยความสมัครใจ  เมื่อเด็กๆเข้ามาแล้วจะถูกจัดให้อยู่ในบ้าน  ที่เป็นบ้านจริงๆ  มีตัวอาคาร  มีพื้นที่รอบๆบ้าน  มีที่นอน มีห้องครัว  ห้องนั่งเล่น  และมีพ่อแม่ที่เป็นอาสาสมัครที่เป็นคู่สามีภรรยากันจริงๆ  โดยในบ้านหนึ่งหลังจะรับเด็กไม่เกิน10คน  เพื่อที่จะได้รับการดูและอย่างทั่วถึง  ได้รับการอบรม  สั่งสอนแบบเด็กที่มีครอบครัวทั่วไป  เด็กๆทุกคนจะได้รับโอกาสทางการศึกษาอย่างเต็มที่เท่าที่เด็กจะไปถึงได้  มีการแบ่งงานกันทำ  สอนให้รู้จักระเบียบวินัย  การอยู่ร่วมกันซึ่งแตกต่างจากบ้านเด็กกำพร้าของรัฐทั่วๆไป  บ้านนกขมิ้นมีทั้งหมด7สาขาครับ  และบางสาขาอย่างที่เชียงรายจะรับเด็กที่ติดยาเสพติด  เพื่อบำบัดครับ

บ้านนกขมิ้นก่อตั้งโดยสองมิชชั่นนารี  เมื่อก่อนจะได้รับเงินสนับสนุนจากองค์กรต่างๆจากต่างประเทศ  แต่ช่วงหลายปีมานี้เงินจากต่างประเทศลดลงอย่างมากครับ  ไม่เพียงพอกับรายจ่ายในแต่ละเดือน  ทำให้ทางมูลนิธิต้องออกหาเงินบริจาคเอง  ทั้งรับบริจาคโดยตรง  การตั้งกล่องรับบริจาค ซึ่งมักจะโดนมิจฉาชีพมาขโมยกล่อง  แอบมั่วมาเปลี่ยนกล่องไป  ซึ่งเงินบริจาคจากการตั้งกล่องถือเป็นรายได้หลักในการดำรงอยู่ของมูลนิธินี้ครับ  

วันนี้ผมเอาคุ๊กกี้ของคุณ POr  และได้นำร่ม6คัน  และเสื้อกันฝนอีก10ตัว  ที่พี่เภสัชกรฝากให้มาแจกเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาครับ  ผมเก็บไว้2ตัวให้ลุงซาเล้งไว้ใช้ครับ  เคยเอาไปให้ยายผัดไทด้วย  แต่ยายบอกว่าใช้ไม่เป็น  ทั้งร่มพับ ทั้งเสื้อกันฝนครับ  ถ้าจะเอาไปแจกคนเร่ร่อนก็ไม่ค่อยได้ใช้กัน  เกรงว่าจะเอาไปขายซะหมด  เลยเอามาแจกให้น้องๆติดตัวเวลาไปเรียนหนังสือดีกว่าครับ

ความสุขของเด็กๆมีได้ไม่ยากหรอกครับ  ขนมอร่อยๆที่พวกเค้าไม่ค่อยได้ทาน  แค่นี้ก็คงดีใจไปหลายวันแล้ว
  

คุ๊กกี้น่ากินมากๆ  น่าจะมี40ถุงครับ  เพราะจัดเรียงมาสองชั้นเลย


เสื้อกันฝนจะไม่เหมือนแบบที่ขายกัน20นะครับ  เนื้อพลาสติกหนากว่ามาก  สามารถใช้ได้นานครับ


สำนักงานของบ้านนกขมิ้นในกทม.  จะอยู่ที่ ซ. เสรีไทย17ครับ  เลยแยกนิด้ามานิดเดียว  เวลาเข้าซอยมาแล้วก็ตรงเข้ามานิดหน่อย  จะเจอบ้านนกขมิ้นอยู่ขวามือครับ




น้องคนนี้น่ารักมากครับ  ออกมาต้อนรับอย่างดี  เล่าที่มาของมูลนิธิ  ยกตัวอย่างเด็กๆที่โตมาจากที่บ้านนี้  หลายคนก็จบปริญญาตรี  บางคนก็ต่อป.โทด้วยครับ  ที่นี่จะส่งให้เท่าที่เด็กๆจะเรียนไหวครับ  ถ้าเรียนไม่ไหวก็จะฝึกอาชีพครับ





มีอาสาสมัครจากต่างประเทศด้วยครับ  ผมไม่กล้าสบตาเลยนะ  กลัวเค้าจะเดินมาคุยด้วย  555




ทั้งสามรูปนี้คือคนเดียวกันครับ  ซ้ายบนตอน6ขวบ  ขวาคือตอนเรียนจบครับ




ที่นี่เค้ามีวิธีบริจาคอีกรูปแบบนึงครับ  คือจะใช้การ์ดนี้  เวลาเราต้องการบริจาคก็ไปที่เซเว่น  แล้วก็ใช้การ์ดนี้ยิงบาร์โค๊ด  สามารถบริจาคได้ตั้งแต่1บาทขึ้นไป  โดยไม่เสียค่าธรรมเนียมครับ  



เวลาเราซื้อของในเซเว่น  เหลือเงินทอนเป็นเศษเหรียญ  ถ้าเราไม่อยากเก็บไว้ให้หนักกระเป๋า  เราก็หยิบการ์ดนี้ขึ้นมาให้เค้ายิงบาร์โค๊ดไปเลยครับ  เงินทุกบาท ไม่เสียค่าธรรมเนียมจะถูกส่งไปที่บ้านนกขมิ้นนี้ทันที  จะกี่บาท  ทางเซเว่นก็รับนะครับ  บาท สองบาทก็รับครับ  แค่หยิบการ์ดขึ้นมาให้พนักงานยิงบาร์โค๊ดเท่านั้นเองครับ

อยากให้ทุกๆท่านมีบัตรนี้ติดกระเป๋าไว้ครับ  เข้าเซเว่น ซื้อของ  แล้วมีเงินทอน บาทสองบาท  ก็ให้พนักงานยิงบาร์โค๊ด บริจาคไปเลยครับ  

ใครอยากได้บัตรนี้  ส่งที่อยู่มาไว้ที่หลังไมค์ผมได้เลยนะครับ  วันสองวันนี้ผมว่าง  ผมจะวิ่งไปเอาให้ และจะใส่ซองติดแสตมป์ส่งให้ฟรีๆครับ

แค่เงินทอน  แค่คนละบาท สองบาท  แต่ถ้าหลายๆคน มันก็เยอะนะครับ  เงินนี้จะช่วยแก้ปัญหาสังคม คนเร่ร่อน ลดอาชญากรรมของสังคมได้อย่างถูกจุด อย่างนึงเลยนะครับ

หากท่านใดจะบริจาคโดยตรงก็ได้ครับ  เข้าไปที่เวบไซต์ของบ้านนกขมิ้น  จะมีลงเลขที่บัญชีไว้(ผมไม่เอามาลงเพราะกลัวจะผิดกฎของเวบครับ)  http://www.baannokkamin.net

หรือหากท่านใดมีร้านค้า  ก็สามารถติดต่อให้ทางมูลนิธิมาตั้งกล่องก็ได้นะครับ  ที่นี่เค้าจะมีวิธีป้องกันพวกมิจฉาชีพด้วยครับ

ผมไม่รับฝากเงินให้เอาไปบริจาคที่นี่นะครับ  ท่านสามารถบริจาคได้โดยตรงครับ  แต่ถ้าจะฝากขนม  ฝากนม  ยินดีครับ  แต่ผมจะสะดวกทุกๆวันจันทร์นะครับ

ขอบคุณมากๆครับ