ผมโดนธนาคารกสิกรไทยฟ้องให้ชำระหนี้ ผมทำบัตรหายแจ้งอายัดกับธนาคารแล้วตั้งแต่วันที่ 15 ก.ย.55 แต่คนร้ายนำไปซื้อสินค้าก่อนแจ้งอายัด ประมาณ 1 ช.ม. ลายเซนต์ในใบเซลสลิปไม่เหมือนหรือคล้ายกับลายเซ็นต์ของผู้ถือบัตรที่ให้ไว้กับธนาคาร มีพยานบุคคลและเอกสารหลักฐานที่พิสูจน์ว่าในขณะที่มีการใช้บัตรเครดิตผมทำงานอยู่ในสำนักงาน ซึ่งมีระยะทางห่างกันประมาณ 90 ก.ม. ศาลแขวงนัดไกล่เกลี่ย ผู้รับมอบอำนาจของธนาคารกสิกรไทยไม่มาศาล ทนายความที่ยื่นฟ้องศาลไม่มา แต่มอบหมายให้ทนายความอีกคนหนึ่งมาแทน ผมร้องเรียนย์คุ้มครองผู้ใช้บริการทางการเงิน ธปท เจ้าหน้าผู้รับเรื่องของธปทแจ้งว่าศูนย์คุ้มครองฯ มีหน้าที่ให้ธนาคารชี้แจงผู้ถือบัตรเท่านั้น ไม่มีอำนาจบังคับธนาคาร และแนะนำให้ร้องเรียนต่อบริษัท ข้อมูลเครดิตแห่งชาติ จำกัด (NCB) ธนาคารชี้แจงว่าตามข้อตกลงและเงื่อนไขการใช้บัตรเครดิต ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้ถือบัตร ต้องชำระหนี้ทั้งจำนวน ผมผิดหวังกับการปฏิบัติหน้าที่ของศูนย์คุ้มครองผู้ใช้บริการทางการเงิน ธปท อย่างมาก ไม่ได้เป็นที่พึ่งให้กับประชาชนที่ได้รับการปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมจากธนาคารกสิกรไทย รวมทั้ง ผมได้อุทธรณ์ต่อคณะกรรมการคุ้มครองข้อมูลเครดิต ซึ่งคณะกรรมการฯ ไม่ได้วินิจฉัยข้อโต้แย้งดังกล่าว ผมเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม หากศาลตัดสินว่าไม่ได้เป็นหนี้ธนาคาร จะตัดสินใจอีกครั้งหนึ่งว่าจะดำเนินการอย่างไรกับธนาคารที่ทำให้ผมได้รับความเสียหาย เสียเครดิตมาแล้ว 2 ปี กว่าๆ ผมร้องเรียนประธานคณะกรรมการตรวจสอบของธนาคารตามหลักธรรมาภิบาลที่หนดให้ผู้มีส่วนได้เสียร้องเรียนที่ช่องทางนี้ แต่ไม่มีผลคืบหน้า ผมร้องเรียนกรรมการผู้จัดการ เพื่อขอให้ยุติการดำเนินคดี หน่วยงานรับเรื่องร้องเรียนให้คำแนะนำให้ผมไปศาล แสดงให้เห็นว่าธนาคารกสิกรไทย ซึ่งได้รับรางวัลธรรมาภิบาลดีเด่น ปฏิบัติต่อผู้ถือบัตรของธนาคารอย่างไม่ยุติธรรม ผมจะปรึกษากับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องของสำนักงาน กลต และ ตลท เพื่อดำเนินการต่อไป