ไปเดินห้าง เจอแต่คนถือมือถือก้มหน้างุดๆ นั่งก็สนใจแต่จอแท็บเล็ต จอมือถือ ลงบันไดเลื่อน ขึ้นลิฟต์ ยืนเยี่ยว (นั่งขี้นี่ผมไม่ทราบเพราะไม่ได้ไปดู) เดินไปเดินมา ยืนรอซื้อตั๋วหนัง นั่งกินข้าว มือนึงตักข้าวอีกมือก็หยิบมือถือมากด นั่งกับเพื่อนแต่ละคนถือมือถือของใครของมัน ในที่ทำงานผม ทุกคนหยิบมือถือมาติ๊งต๊องๆ ไลน์กันหน้าดำคร่ำเครียด นั่งรถเมล์ นั่งรถไฟฟ้า ยืนก็เหอะ ก็เล่นมือถือ แท็บเล็ต
ที่ร้ายคือ ผมเห็นคนเดินออกกำลังกายรอบสนามกีฬา ก็ถือมือถือตาจ้องอยู่แต่มือถือ เดินเร็วๆ (ยังดีนะครับไม่ถึงกับวิ่งจ๊อกกิ้งไปด้วย เล่นไลน์ เล่นเฟซไปด้วย)
มันอะไรกันครับนี่ ผมก็เล่นนะ แต่เลือกเวลา สถานที่และโอกาส ไม่ค่อยได้มีใครเห็นผมหยิบมาเล่นเท่าไหร่ยกเว้นนั่งนานๆ ก็จะหยิบมาใช้ซักที

เห็นในต่างประเทศเขารณรงค์ให้คนมีมารยาทในการใช้มือถือขณะเข้าสังคมกับเพื่อนฝูง คือประณามพวกที่หยิบมือถือมาเอาแต่นั่งเล่นไม่สนใจวงสนทนา ไม่คุยกับใครทั้งๆ ที่มาด้วยกัน เขามองว่าเป็นการไร้มารยาท คนอยู่ต่อหน้ากลับไม่มีเรื่องคุย แต่กลับคุยกับใครก็ไม่รู้ทางมือถือ
แล้วในเมืองไทย มีหน่วยงานรณรงค์เรื่องนี้บ้างมั้ยครับ แต่ดูแล้วน่าจะได้รับผลกระทบแบบเดียวกันทั้งโลก(ที่มีประชากรใช้มือถือ3G) วัฒนธรรมนี้ดูจะส่งต่อระบาดกันราวกับเชื้อโรคซอมบี้

ผมไปยืนดูผู้คนที่เดินในห้าง เป็นแบบนี้กันเยอะมาก มองไปที่ไหนก็จะมีแต่คนสนใจมือถือของตนเอง

วันนี้เจอชายคนนึงหยิบมือถือมา 2 เครื่อง เล่นมือถือทั้งสองเครื่องเลยครับ (สงสัยขี้เกียจเปลี่ยนหน้าสลับไปมา) ?!