มันเป็นเรื่องของการออกแบบแต่แรก
หลักๆก็มาจากการออกแบบลักษณะเครื่องยนต์
สิ่งที่จะมากำหนดนิสัยเครื่องยนต์4จังหวะ คือ แคมชาฟท์
องศาการเปิดปิด ไอดี ไอเสีย โอเวอร์แลป ตรงนี้เป็นกัวใจหลักในการออกแบบเครื่องยนต์ว่าจะเป็นเช่นไร เอาไปใช้แนวไหน
ถ้าต้องการเครื่องที่แรง แต่ CC น้อย ต้องออกแบบให้แคมชาฟท์องศาสูง เพื่อรีดแรงม้าในรอบสูง เพราะแรงม้าคือแรงบิดxรอบ
สิ่งที่จะได้มาคือแรงม้าที่สูง แต่แน่นอน ย่อมมาที่รอบสูงด้วยเช่นกัน เพราะรอบต่ำประสิทธิภาพการประจุไอดีจะต่ำ และจะมีอีกส่วนที่เล็ดรอดออกไปกับไอเสียใจช่วงโอวเอร์แลป

ในทางกลับกันถ้าต้องการเครื่องที่ขี่ง่าย กราฟแรงม้านอนยาวเป็นที่นอน แรงบิดมีตั้งแต่รอบต้นๆ ต้องใช้แคมชาฟท์องศาต่ำ
การประจุไอดีในรอบต่ำจะมีประสิทธิภาพมากกว่า ระยะเวลาโอเวอร์แลปน้อย ไอดีไหลออกไปกับไอเสียน้อย ใช้ไอดีได้คุ้มค่า ผลคือแรงบิดดี ประหยัดน้ำมัน แต่เมื่อรอบสูง จะเจออาการ ไอดีเข้าไม่ทัน ไม่เสียออกไม่ทัน ผลก็คือ อั้น ปลายเหี่ยว

เมื่อได้โปรไฟล์แคมชาฟท์แล้วเราจึงมาไล่อตราส่วนอัด ตรงนี้ต้องอ้างอิงจากองศาแคมชาฟท์ แต่ช่างบ้านๆจะใช้การวัดกำลังอัดเอา และขนาดลูกสูบxชัก ก็มักจะกำหนดตามนิสัยของเครื่องซึ่งสอดคล้องกับองศาแคมชาฟท์

ดังนั้น เครื่องที่ CC มากกว่า ไม่ได้หมายความว่ากินน้ำมันมากกว่าเสมอไป อาจจะกินน้อยกว่าก็ได้เพราะใช้ไอดีได้คุ้มค่าในรอบต่ำกว่า ต่างจาก CC น้อยแต่รีดรอบ ต่อให้ใช้รอบสูงถึงจุดที่ไอดีไม่ไหลออกไปแล้ว แต่ความเร็วลูกสูบ ความฝืดของแหวนและผนัง กระเดื่อง สปริงวาล์ว จะทำให้เราเสียกำลังไปเปล่าๆอีกส่วนหนึ่ง ทำให้กินน้ำมันมากกว่าได้ครับ

ว่าเฉพาะเครื่องนะ เรื่องตัวรถ ความลื่น ความฝืด น้ำหนัก การแหวกอากาศ อีกเรื่อง