ซาลามัตดาตัง..........สวัสดีตอนเย็นครับ............ว่าจะเข้ามาคุยตั้งแต่ตอนบ่ายแก่ๆ......บังเอิญให้มีเหตุที่จะต้องไปรพ.สงฆ์.....สาเหตุเพราะว่าพี่น้องของน้าหยอยขอแรงให้เอาเงินไปบริจาคให้กองทุนรักษาพระภิกษุสงฆ์ป่วย(บ้านผมทำเป็นประจำเมื่อมีโอกาส)......ไปตอน2โมงเย็น นึกว่าจะกลับมาคุยได้ทัน.......ไม่รู้มีราชวงศ์พระองค์ใดเสด็จไปบนเส้นทางถนนพญาไทในช่วงเวลานั้น.....เลยติดอยู่ในเส้นทางดังกล่าว.......แต่ดีใจครับ-ไม่รู้สึกว่าเบื่อหน่ายแต่อย่างใด หากการจราจรจะติดขัดบ้างด้วยเหตุนั้นๆ
เมื่อวานน้าหยอยเกริ่นนำไปแล้วว่า ผมจะแนะนำวิธีการเจียร์แคมชาฟท์สำหรับการทำรถประหยัดน้ำมันให้ดูเป็นตัวอย่าง......แต่คงไม่เจาะลึกเข้าไปถึงการวัดองศาการเปิดและปิด.....และการย้ายมุมจุดระเบิด(มันยุ่งเหยิงมากมายนะครับ...ไม่ต้องการให้เพื่อนพ้องน้องหลานในนี้ปวดหัว).เอาเป็นว่ารู้ไว้พอประเทืองปัญญา...เช่น การจะทำรถแข่งนั้น ก็แปลว่าเราจะต้องสร้างลูกเบี้ยวให้มีมุมเตะกระเดื่องวาล์วนานๆ(ให้ไอดีเข้าไปบรรจุเยอะๆ)..........และหากจะทำให้รถประหยัดน้ำมันก็ต้องทำให้ลูกเบี้ยวมีมุมเตะน้อยๆลง....เป็นเรื่องปกติ
คุณอาจจะสงสัยว่า ผมไปจ้างร้านไหนให้ทำเพลาราวลิ้นให้-เพราะมันเป็นความลับ(สำหรับวงการรถแข่ง)..........ผมก็ขออธิบายว่า ผมทำเองครับ....ไม่ใช่เขียนคุยให้เวอร์แต่ประการใด เนื่องจากว่าโรงกลึงกับผมนั้น เป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาเป็นสิบๆปีเข้าไปแล้ว.......พูดด้วยใจจริงๆก็คือ ไม่มีช่างสาขาใดอีกแล้วที่จะดื้อดึงเหมือนช่างโรงกลึง........เช่นเราอยากจะให้กลึงอย่างนี้...พี่แกจะบอกว่ามันไม่เวิร์คนะ.ต้องกลึงอย่างในใจที่พี่แกนึกเอาไว้แล้ว.....
แถมสำทับมาด้วยว่า พี่แกกลึงมาเป็น10ปีแล้ว......ต้องกลึงอย่างที่แกว่าบอกถึงจะฮ้อแร่ด........โฮย....กว่าจะเกลี้ยกล่อมให้กลึงแบบที่เราต้องการได้ ประสาทผมจะกิน.........แล้วพี่แกยังกลึงผิดมาอีกต่างหากด้วย.......สรุปแล้ว ผมกับช่างกลึงก็จบสิ้นความใยดีต่อกันมากว่า10ปีดังกล่าว....
แล้วผมจะทำยังไงต่อ.........ก็ซื้อเครื่องกลึงเองเลยดีก่า........ผมไปซื้อเครื่องกลึงขนาดเล็ก(3ฟุต) มือ2มาจากถนนเลียบแม่น้ำเจ้าพระยา.เอามาหัดกลึงงานเอง........ก็ไปซื้อลูกสูบรถแบบค้างสต็อคเขามาทีละ30-40ลูก......(ลูกสูบของคาวาซากิจอย80ซี.ซี.ที่ผลิตมาขายเป็นรุ่นแรกในไทยน่ะ)........เขาขายให้ลูกละ110บาท....ผมไปเหมามาจากจังหวัดอุตรดิตถ์ คราวที่ไปสอนขับขี่ปลอดภัยที่วิทยาลัยเทคนิคประจำจังหวัด........
สรุปแล้ว...ผมกลึงเองได้ระดับหนึ่งแล้วก็ต่ออยอดมาทำเพลาราวลิ้นเอง....เพลาราวลิ้นนั้นเป็นลูกเบี้ยวหนีศูนย์ฯ.....ใช้เครื่องกลึงราคา4-5หมื่นไม่ได้ครับ......ต้องเครื่องกลึงข้อเหวี่ยงตัวละหลายแสน.....เกินกำลังของผมมากไปหน่อย....เลยดัดแปลงเอามอเตอร์หินเจียร์.....มาทำขาจับลูกเบี้ยวเอง...ขาจับลูกเบี้ยวคืออุปกรณ์ในการถอดวาล์วทั่วไปนี่แหละ-ตัวละ300บาท......เอามาเชื่อมยึดหูจับและปรับได้กับหินเจียร์...แล้วใช้วิชานั่งทางใน....เจียร์ลูกเบี้ยวเอาง่ายๆจนออกมาดังที่คุณเห็น
เป็นเรื่องปวดกระโหลกสำหรับคนไม่เข้าใจเรื่องช่างครับ......แต่ช่างมีระดับจะอ่านทางกันออก.....ผมเอามาเขียนเพื่อจุดประกายให้กับใครก็ได้ที่เข้ามาอ่านพบ และอยู่ตจว.ที่อยากทำรถแข่งเล่น...........ขอแถมให้อีกนิดครับ......เพลาลูกเบี้ยวที่ว่านี้ เมื่อเราเจียร์จนได้รูปทรงที่ต้องการแล้วจะต้องเอาเพลาราวลิ้นไปชุบ "ไนไตรดิ้ง"......ไม่งั้นจะสึกเมื่อใช้งานไปได้ไม่เกิน1ชม.
ดูรูปเครื่องมืออัตโนนาโถของผมนะครับ.........
เราจะทำลูกเบี้ยวทรงไหนก็เอาหมึกแมจิกวาดตำแหน่งไว้ก่อน.......แล้วใช้ความมานะ.......เจียร์มุมเตะเอาตามต้องการครับ
อยากให้กระทู้มีสาระ
เมื่อวานน้าหยอยเกริ่นนำไปแล้วว่า ผมจะแนะนำวิธีการเจียร์แคมชาฟท์สำหรับการทำรถประหยัดน้ำมันให้ดูเป็นตัวอย่าง......แต่คงไม่เจาะลึกเข้าไปถึงการวัดองศาการเปิดและปิด.....และการย้ายมุมจุดระเบิด(มันยุ่งเหยิงมากมายนะครับ...ไม่ต้องการให้เพื่อนพ้องน้องหลานในนี้ปวดหัว).เอาเป็นว่ารู้ไว้พอประเทืองปัญญา...เช่น การจะทำรถแข่งนั้น ก็แปลว่าเราจะต้องสร้างลูกเบี้ยวให้มีมุมเตะกระเดื่องวาล์วนานๆ(ให้ไอดีเข้าไปบรรจุเยอะๆ)..........และหากจะทำให้รถประหยัดน้ำมันก็ต้องทำให้ลูกเบี้ยวมีมุมเตะน้อยๆลง....เป็นเรื่องปกติ
คุณอาจจะสงสัยว่า ผมไปจ้างร้านไหนให้ทำเพลาราวลิ้นให้-เพราะมันเป็นความลับ(สำหรับวงการรถแข่ง)..........ผมก็ขออธิบายว่า ผมทำเองครับ....ไม่ใช่เขียนคุยให้เวอร์แต่ประการใด เนื่องจากว่าโรงกลึงกับผมนั้น เป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาเป็นสิบๆปีเข้าไปแล้ว.......พูดด้วยใจจริงๆก็คือ ไม่มีช่างสาขาใดอีกแล้วที่จะดื้อดึงเหมือนช่างโรงกลึง........เช่นเราอยากจะให้กลึงอย่างนี้...พี่แกจะบอกว่ามันไม่เวิร์คนะ.ต้องกลึงอย่างในใจที่พี่แกนึกเอาไว้แล้ว.....
แถมสำทับมาด้วยว่า พี่แกกลึงมาเป็น10ปีแล้ว......ต้องกลึงอย่างที่แกว่าบอกถึงจะฮ้อแร่ด........โฮย....กว่าจะเกลี้ยกล่อมให้กลึงแบบที่เราต้องการได้ ประสาทผมจะกิน.........แล้วพี่แกยังกลึงผิดมาอีกต่างหากด้วย.......สรุปแล้ว ผมกับช่างกลึงก็จบสิ้นความใยดีต่อกันมากว่า10ปีดังกล่าว....
แล้วผมจะทำยังไงต่อ.........ก็ซื้อเครื่องกลึงเองเลยดีก่า........ผมไปซื้อเครื่องกลึงขนาดเล็ก(3ฟุต) มือ2มาจากถนนเลียบแม่น้ำเจ้าพระยา.เอามาหัดกลึงงานเอง........ก็ไปซื้อลูกสูบรถแบบค้างสต็อคเขามาทีละ30-40ลูก......(ลูกสูบของคาวาซากิจอย80ซี.ซี.ที่ผลิตมาขายเป็นรุ่นแรกในไทยน่ะ)........เขาขายให้ลูกละ110บาท....ผมไปเหมามาจากจังหวัดอุตรดิตถ์ คราวที่ไปสอนขับขี่ปลอดภัยที่วิทยาลัยเทคนิคประจำจังหวัด........
สรุปแล้ว...ผมกลึงเองได้ระดับหนึ่งแล้วก็ต่ออยอดมาทำเพลาราวลิ้นเอง....เพลาราวลิ้นนั้นเป็นลูกเบี้ยวหนีศูนย์ฯ.....ใช้เครื่องกลึงราคา4-5หมื่นไม่ได้ครับ......ต้องเครื่องกลึงข้อเหวี่ยงตัวละหลายแสน.....เกินกำลังของผมมากไปหน่อย....เลยดัดแปลงเอามอเตอร์หินเจียร์.....มาทำขาจับลูกเบี้ยวเอง...ขาจับลูกเบี้ยวคืออุปกรณ์ในการถอดวาล์วทั่วไปนี่แหละ-ตัวละ300บาท......เอามาเชื่อมยึดหูจับและปรับได้กับหินเจียร์...แล้วใช้วิชานั่งทางใน....เจียร์ลูกเบี้ยวเอาง่ายๆจนออกมาดังที่คุณเห็น
เป็นเรื่องปวดกระโหลกสำหรับคนไม่เข้าใจเรื่องช่างครับ......แต่ช่างมีระดับจะอ่านทางกันออก.....ผมเอามาเขียนเพื่อจุดประกายให้กับใครก็ได้ที่เข้ามาอ่านพบ และอยู่ตจว.ที่อยากทำรถแข่งเล่น...........ขอแถมให้อีกนิดครับ......เพลาลูกเบี้ยวที่ว่านี้ เมื่อเราเจียร์จนได้รูปทรงที่ต้องการแล้วจะต้องเอาเพลาราวลิ้นไปชุบ "ไนไตรดิ้ง"......ไม่งั้นจะสึกเมื่อใช้งานไปได้ไม่เกิน1ชม.
ดูรูปเครื่องมืออัตโนนาโถของผมนะครับ.........
เราจะทำลูกเบี้ยวทรงไหนก็เอาหมึกแมจิกวาดตำแหน่งไว้ก่อน.......แล้วใช้ความมานะ.......เจียร์มุมเตะเอาตามต้องการครับ