ไปเจอมาเยอะ แทบจะทุกสังคม ที่เวลาจะวิจารณ์เรื่องการเมือง จะชอบบอกว่า

"อย่ามาหาว่าผมเป็นแดง เป็นเหลือง เป็นหลิ่มนะ ผมเกลียดมันทุกสี"

ฟังแล้ว ซึ้งนะว่า คุณไม่ได้เข้าข้างใคร  
แต่...

เกลียดมันไปหมดทั้งประเทศ คงไม่ดีแน่

ตัวเราเอง คิดว่าก็ไม่ได้เลือกที่รักมักที่ชัง
แต่ถ้าไม่ชอบบางคน ที่เป็นแดง ก็ไม่บอกว่าเกลียดแดง
ไม่ชอบหลิ่มบางคน ก็ไม่บอกว่า เกลียดหลิ่ม

แต่ไม่ชอบ เรื่องการปลุกระดม ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายไหน ก็บอกไปตรงๆ ว่าไม่ชอบใครบ้าง

มันก็เท่านั้น

ปัญหาของประเทศ จะไม่ถูกแก้ไข ปรองดองที่แท้จริง จะไม่เกิดขึ้น
ถ้าคนบางพวก ไม่ว่าจะมากหรือน้อย ยังคงคิดว่า "ฉันเกลียดมันทุกคน"


เลือกข้าง เราว่าเลือกได้นะ ไม่แปลก
แต่เลือกแล้ว อย่าให้ขัดกับสิ่งที่เคยยึดถือหรือเปล่า เช่นว่า คุณธรรม จริยธรรม จรรยาบรรณ
ที่สำคัญที่สุดคือ สัจจะ ที่เราเคยพูดไปว่า ดี-ไม่ดี
ควรจะยึดไว้แค่นั้น โดยที่ไม่ถูกชี้นำ
เท่านั้นก็น่าจะพอนะ

หลังจากนี้ ช่วยกันหน่อยนะ
หากจะบอกว่าตัวเองไม่เลือกฝ่าย ขอให้ใช้คำว่า "หยิบยื่นความยุติธรรมให้ทั้งสองฝ่าย"
ความหมายโดยนัยก็คือ สนับสนุนก็ต่อเมื่อ ไม่ทำความเดือดร้อนให้อีกฝ่ายเท่านั้น

และถ้าอะไรที่ "ไม่มีใครเดือดร้อนจริงๆ" ก็ ปล่อยให้อีกฝ่าย ได้ทำอะไรอย่างที่ต้องการบ้างก็ได้
ดีป๊ะ?