คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
แก่นแท้คือกฎธรรมชาติค่ะ ซึ่งตัวเราก็เป็นหนึ่งในธรรมชาติ ดังนั้นเราทุกคนจึงมีแก่นแท้ในตัวเอง
การจะเอาชนะธรรมชาติได้ ก็ต้องชนะตัวเองก่อน จะชนะตัวเองได้ ก็ต้องยอมรับได้ว่าตัวเอง "เป็น" อะไร
ตอนที่แก่นแท้ถามเอ็ดว่า จะยอมแลกความรู้เล่นแร่แปรธาตุทั้งหมดเพื่อร่างกายของอัลจริงหรือ เธอจะได้เป็นแค่มนุษย์ธรรมดาๆ ไม่ใช่นักเล่นแร่แปรธาตุเหล็กไหลอีกแล้วนะ แล้วก็เอ็ดก็ตอบว่า
"ฉันก็เป็นมนุษย์ธรรมดามาตั้งแต่แรกอยู่แล้วนี่"
นั่นแปลว่าเอ็ดยอมรับตัวตนของตัวเองได้แล้วค่ะ เมื่อยอมรับตัวเองได้ ก็เอาชนะตัวเองได้ แล้วก็พลอยเอาชนะแก่นแท้ในตัวเองไปได้ด้วยอีกต่อหนึ่ง
ตลอดเรื่องเราจะเห็นว่าเอ็ดพยายามเอาชนะพระเจ้า พยายามปีนป่ายไปให้ถึงสถานะของพระเจ้า ซึ่งคำว่าพระเจ้าในที่นี่ หมายถึงกฎธรรมชาติ กฎจักรวาล หรือก็คือตัวแก่นแท้นั่นเอง ตัวแก่นแท้แท้จริงแล้วไม่มีตัวตนที่แน่นอนค่ะ ดีไซน์ของแก่นแท้ที่ออกมาจึงไม่มีหน้าตา แต่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์ เพราะมันเกิดขึ้นมาจากความคิดจิตใจของเหล่ามนุษย์นั่นเองค่ะ มันคือตัวตนสมมติของมนุษย์ผู้สมบูรณ์แบบ ผู้มีความรู้ทุกสิ่งทุกอย่างในจักรวาล แต่ว่าความรู้นั้นก็ต้องเป็นไปตามกฎของแก่นแท้ ตัวแก่นแท้เองนั่นแหละที่เป็นกฎอันนั้นค่ะ
เอ็ดมัวแต่วิ่งไล่หาแก่นแท้ แสวงหาพลังเพื่อที่จะได้ทัดเทียมหรือเหนือกว่า จนลืมไปว่าตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของแก่นแท้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แก่นแท้ไม่ได้อยู่ในสถานะของคู่ต่อสู้ แต่อยู่ในฐานะของกติกา ดังนั้นเอ็ดจึงไม่สามารถเอาชนะแก่นแท้ได้ เพราะตัวเอ็ดเองก็เป็นส่วนหนึ่งของมันเหมือนกัน ไม่มีความจำเป็นเลยที่เอ็ดต้องไปแสวงหาในสิ่งที่ตัวเองก็มีอยู่กับตัว เมื่อเอ็ดรู้แบบนี้ จึงสามารถเอาชนะแก่นแท้ได้ โดยที่ไม่ได้เอาชนะค่ะ
การเอาชนะในที่นี้ก็คือการ "เข้าใจกติกา" ของธรรมชาตินั่นเอง เมื่อเอ็ดเข้าใจกติกา เอ็ดก็จะสามารถรู้ได้ว่าต้องเล่นยังไงให้ชนะ ทำยังไงให้ได้ของที่ตัวเองต้องการโดยที่ไม่ได้สูญเสียอะไรไป
ตัวเอ็ดที่ไล่ตามไปถึงสุดขอบของแก่นแท้ และเข้าใจกติกาทั้งหมดแล้ว ก็ไม่มีความจำเป็นต้องเก็บความรู้ไร้ประโยชน์ระหว่างการเดินทางเอาไว้อีก(ความรู้ที่ใช้ในการเล่นแร่แปรธาตุ) เอ็ดจึงละทิ้งสิ่งนั้นเพื่อแลกกับอัลค่ะ
วิชาแปรธาตุก็เป็นแค่วิชาสนองความต้องการของมนุษย์เท่านั้น แต่ไม่สามารถเอาชนะธรรมชาติได้ เพราะตัววิชาแปรธาตุเองก็เกิดขึ้นมาจากกระบวนการทางธรรมชาติ(ในเรื่อง)เหมือนกัน มันไม่สามารถชุบคนตายได้ ช่วยนีน่าไม่ได้ ศิลานักปราชญ์ก็ต้องใช้ชีวิตมากมายแลกเปลี่ยน มันเป็นกติกาของจักรวาล เป็นการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม เอ็ดก็แค่เข้าใจมัน เมื่อเอ็ดแลกประตูตัวเองกับอัล จึงเป็นเวลาที่เอ็ดกลายเป็นสุดยอดนักเล่นแร่แปรธาตุที่แท้จริงค่ะ
เราอธิบายงงอ๊ะเปล่า คือมันค่อนข้างปรัชญา เราเองก็แอบงงในบางทีเหมือนกันตอนทำความเข้าใจกับเรื่องนี้
ประมาณว่า สูงสุดคืนสู่สามัญอ่ะค่ะ
การจะเอาชนะธรรมชาติได้ ก็ต้องชนะตัวเองก่อน จะชนะตัวเองได้ ก็ต้องยอมรับได้ว่าตัวเอง "เป็น" อะไร
ตอนที่แก่นแท้ถามเอ็ดว่า จะยอมแลกความรู้เล่นแร่แปรธาตุทั้งหมดเพื่อร่างกายของอัลจริงหรือ เธอจะได้เป็นแค่มนุษย์ธรรมดาๆ ไม่ใช่นักเล่นแร่แปรธาตุเหล็กไหลอีกแล้วนะ แล้วก็เอ็ดก็ตอบว่า
"ฉันก็เป็นมนุษย์ธรรมดามาตั้งแต่แรกอยู่แล้วนี่"
นั่นแปลว่าเอ็ดยอมรับตัวตนของตัวเองได้แล้วค่ะ เมื่อยอมรับตัวเองได้ ก็เอาชนะตัวเองได้ แล้วก็พลอยเอาชนะแก่นแท้ในตัวเองไปได้ด้วยอีกต่อหนึ่ง
ตลอดเรื่องเราจะเห็นว่าเอ็ดพยายามเอาชนะพระเจ้า พยายามปีนป่ายไปให้ถึงสถานะของพระเจ้า ซึ่งคำว่าพระเจ้าในที่นี่ หมายถึงกฎธรรมชาติ กฎจักรวาล หรือก็คือตัวแก่นแท้นั่นเอง ตัวแก่นแท้แท้จริงแล้วไม่มีตัวตนที่แน่นอนค่ะ ดีไซน์ของแก่นแท้ที่ออกมาจึงไม่มีหน้าตา แต่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์ เพราะมันเกิดขึ้นมาจากความคิดจิตใจของเหล่ามนุษย์นั่นเองค่ะ มันคือตัวตนสมมติของมนุษย์ผู้สมบูรณ์แบบ ผู้มีความรู้ทุกสิ่งทุกอย่างในจักรวาล แต่ว่าความรู้นั้นก็ต้องเป็นไปตามกฎของแก่นแท้ ตัวแก่นแท้เองนั่นแหละที่เป็นกฎอันนั้นค่ะ
เอ็ดมัวแต่วิ่งไล่หาแก่นแท้ แสวงหาพลังเพื่อที่จะได้ทัดเทียมหรือเหนือกว่า จนลืมไปว่าตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของแก่นแท้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แก่นแท้ไม่ได้อยู่ในสถานะของคู่ต่อสู้ แต่อยู่ในฐานะของกติกา ดังนั้นเอ็ดจึงไม่สามารถเอาชนะแก่นแท้ได้ เพราะตัวเอ็ดเองก็เป็นส่วนหนึ่งของมันเหมือนกัน ไม่มีความจำเป็นเลยที่เอ็ดต้องไปแสวงหาในสิ่งที่ตัวเองก็มีอยู่กับตัว เมื่อเอ็ดรู้แบบนี้ จึงสามารถเอาชนะแก่นแท้ได้ โดยที่ไม่ได้เอาชนะค่ะ
การเอาชนะในที่นี้ก็คือการ "เข้าใจกติกา" ของธรรมชาตินั่นเอง เมื่อเอ็ดเข้าใจกติกา เอ็ดก็จะสามารถรู้ได้ว่าต้องเล่นยังไงให้ชนะ ทำยังไงให้ได้ของที่ตัวเองต้องการโดยที่ไม่ได้สูญเสียอะไรไป
ตัวเอ็ดที่ไล่ตามไปถึงสุดขอบของแก่นแท้ และเข้าใจกติกาทั้งหมดแล้ว ก็ไม่มีความจำเป็นต้องเก็บความรู้ไร้ประโยชน์ระหว่างการเดินทางเอาไว้อีก(ความรู้ที่ใช้ในการเล่นแร่แปรธาตุ) เอ็ดจึงละทิ้งสิ่งนั้นเพื่อแลกกับอัลค่ะ
วิชาแปรธาตุก็เป็นแค่วิชาสนองความต้องการของมนุษย์เท่านั้น แต่ไม่สามารถเอาชนะธรรมชาติได้ เพราะตัววิชาแปรธาตุเองก็เกิดขึ้นมาจากกระบวนการทางธรรมชาติ(ในเรื่อง)เหมือนกัน มันไม่สามารถชุบคนตายได้ ช่วยนีน่าไม่ได้ ศิลานักปราชญ์ก็ต้องใช้ชีวิตมากมายแลกเปลี่ยน มันเป็นกติกาของจักรวาล เป็นการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม เอ็ดก็แค่เข้าใจมัน เมื่อเอ็ดแลกประตูตัวเองกับอัล จึงเป็นเวลาที่เอ็ดกลายเป็นสุดยอดนักเล่นแร่แปรธาตุที่แท้จริงค่ะ
เราอธิบายงงอ๊ะเปล่า คือมันค่อนข้างปรัชญา เราเองก็แอบงงในบางทีเหมือนกันตอนทำความเข้าใจกับเรื่องนี้
ประมาณว่า สูงสุดคืนสู่สามัญอ่ะค่ะ
แสดงความคิดเห็น
แก่นแท้คืออะไรกันแน่ครับ [คิดว่าสปอย fullmetal alchemist brotherhood]
และ อย่าง เอ็ด ในตอนสุดท้ายที่มารับอัล แก่นแท้พูดว่า เอ็ดเอาชนะแก่นแท้ได้ หมายความว่าอะไรกันครับ ? แล้วรับทุกสิ่งคืนไป ทำไมไม่คืนขามาด้วยละครับ ?
ทิ้งท้าย การ์ตูนเรื่องนี้ผมจัดให้ขึ้นหิ้งในดวงใจไว้เลยครับ เพิ่งมาได้ดูอีกทีหลังจากดูไปเมื่อนานมาแล้ว แล้ว หลง ๆ ลืม ๆ ดูกี่ที่ก็สุดยอดในอารมณ์ความรู้สึกจริง ๆ ตอบจบรู้สึกอิ่ม และได้ข้อคิดมาก ๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้