ตั้งครรภ์จากความไม่ตั้งใจค่ะ พ่อของเด็กคือแฟนเก่าที่มีปัญหากัน ช่วงที่เกิดน้องขึ้นคือช่วงที่กำลังจะเลิกรา ยื้อไปมาหลายเดือน เค้าบอกว่าหมดรักเรานานแล้วแต่เจอกันก็ยังมามีอะไรกันทุกครั้ง ส่วนเราก็ยอมเพราะลึกๆแล้วก็ยังรักเค้าอยู่ จากนั้นก็เลิกรากันไปจริงๆ เค้าทิ้งไปค่ะ ไม่รับสายอีกและเปลี่ยนเบอร์มือถือไปเลย

     จนเรามารู้ตัวทีหลังว่าท้อง ก็ติดต่อเค้าไปทางอีเมล เค้าก็ไม่พอใจหาว่าเป็นความผิดของเราที่ยื้อเค้าเอาไว้จนเกิดเรื่อง แต่เค้าก็บอกว่ายินดีรับผิดชอบทุกอย่าง แต่ยังงัยก็จะไม่กลับมาคบกับเรา

     ตลอดเวลาตั้งครรภ์ ติดต่อไปทีเค้าก็มาหาทีอ่ะค่ะ มาแบบเสียไม่ได้ มาแล้วก็รีบกลับค่ะ เราพยายามถามอยู่ตลอดว่าไม่คิดถึงลูกในท้องบ้างหรอ ไม่อยากเจอลูกในท้องบ้างหรอ ลูบท้องทักทายลูกบ้างสิ เค้าก็อือ อือ  บอกทีก็ทำทีค่ะ ไม่เคยถามถึงลูกในท้อง แต่เวลาเราเล่าเค้าก็ตั้งใจฟังดี เราวีนแตกภาษาคนท้อง ร้องไห้ไปหลายครั้ง เพราะเค้าไม่รักเราแล้ว ทำไมต้องพาลไม่รักลูกที่เกิดจากเราด้วย เค้าพูดประโยคให้เราเจ็บจนถึงตอนนี้อ่ะค่ะ ว่าถ้าลูกเกิดออกมาแล้วเค้าก็อาจจะรักก็ได้ (แปลว่าเราเข้าใจถูก เค้าไม่เคยรักลูกในท้องเราเลย ความผูกพันไม่ต้องพูดถึง ไม่เคยมี เพราะไม่เคยมาใช้เวลาอยู่ด้วยกัน ไม่เคยแบ่งปันเวลาที่เห็นพัฒนาการในท้องด้วยกัน) บางทีก็นึกโกรธสาปแช่ง ทำไมผู้ชายคนนี้ใจดำได้ขนาดนี้ แต่พอหายโกรธก็คิดใหม่ว่าเค้าหมดใจให้แล้ว เค้ารับผิดชอบขนาดนี้ก็ดีถมไป สับสนจริงๆค่ะ

     เราท้องแรกอ่ะค่ะ อะไรก็ดูใหญ่และหวาดกลัวไปหมด ใจอยากหาที่พึ่งแต่มีก็เหมือนไม่มี (หรือว่าไม่มี แต่หลอกตัวเองไปว่ามี) ฐานะเค้าดีกว่าเรามาก ไม่ได้มีปัญหาเรื่องเงิน ค่าหาหมอ ซื้อของเตรียมให้ลูก เค้าจ่ายมาให้ทุกอย่าง (แต่ไม่เคยไปด้วยสักครั้ง) น้องชายเราเป็นคนพาไปฝากครรภ์ค่ะ ดีที่คุณหมอไม่เคยถามอะไรมากมายให้สะเทือนใจเลย (ถามนิดหน่อยแบบไม่เจาะลึก)

     เราเคยทำงานได้เงินเดือนเยอะมาก แต่แพ้ท้องหนักและต้องหาหมอบ่อย ลางานมากไม่ได้ เลยต้องลาออกจากงาน ตอนนี้ค่ากินค่าอยู่ก็ใช้เงินเก็บที่มีอยู่ (เค้าไม่เคยมาให้เงินใช้ส่วนตัว ที่จ่ายให้เต็มที่เฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับลูก) เราควรขอเงินเดือนเค้าบ้างไหมคะ ไม่เคยคุยกันเรื่องนี้ เพราะเค้าก็ไม่เคยเสนอจะดูแล

     มันน้อยใจกังวลใจไปเสียหมดค่ะ ช่วยวิเคราะห์ด้วยค่ะ เราควรจะทำอย่างไรกับผู้ชายคนนี้ดีคะ เค้าเป็นคนยังงัยและจะให้เค้ามีบทบาทกับลูกแค่ไหนดีคะ