ก่อนอื่นเราเป็นคนดูแลลูกและงานบ้านทั้งหมด ลูกชายอายุ 7 ขวบ แฟนทำงานนอกบ้าน จะกลับมา
ทานข้าวเที่ยงทุกวัน เราเป็นคนให้ความสำคัญกับการศึกษา,มารยาทและอาหาร ของลูกพอสมควร
    เรื่องการศึกษาเราจะคอยดูว่าเรื่องไหนที่ลูกไม่เข้าใจเราก็จะคอยสอนและให้ทำแบบฝึกหัดเรื่อยๆ
จนคล่อง (แต่ลูกไม่ค่อยชอบเรียนเท่าไหร่ ไม่ว่าจะสอนเหมือนเล่นเกมส์หรือสอนแบบจริงจัง แต่เราก็
คอยกำกับเรื่อยๆจนกว่าจะทำเสร็จ) ถึงแม้จะปิดเทอมเราก็จะต้องให้ลูกทำแบบฝึกหัดเล็กๆน้อยๆเพื่อ
เป็นการทบทวน(เล็กน้อยจริงๆ อย่างถ้าวันนี้ทำวิชาเลข ก็ 5 ข้อ ถ้าภาษาไทย ก็ คัดไทย ก-ฉ,ช-ฏ หรือ
เขียนชื่อนามสกุลภาษาไทย ถ้าภาษาอังกฤษก็ คัดตาม 4-5 คำ) เพราะไม่อยากยัดเยียดลูกเกินไป แต่
ก็ไม่อยากให้ลูกลืม
    ส่วนเรื่องมารยาทเราก็จะคอยสอนเรื่อยๆอะไรไม่ดีเราก็จะปราม เนื่องจากเค้าอยู่ในวัฒนธรรมต่างชาติ
เราก็จะอธิบายว่าที่ไหนทำได้ที่ไหนทำไม่ได้ และอะไรทำได้อะไรทำไม่ได้ และจะสอนเรื่องอยากให้คนอื่นปฏิ
บัติกับเราอย่างไรเราต้องปฏิบัติกับเค้าแบบนั้น ทำดีได้ดีทำชั่วก็จะไม่ได้ดี ตอนนี้มีปัญหาเวลาลูกอยู่บ้าน
เพื่อนเราที่มีลูกหรือเพื่อนเราที่มีลูกและพาลูกมาเล่นที่บ้านเรา บางครั้งลูกเราก็จะเห็นลูกคนอื่นเค้าทำนู่นนี่นั่น
ได้แต่ตัวเองทำไม่ได้ บางครั้งเราก็รู้สึกว่าลูกเราคงคิดว่าเรารักลูกคนอื่นมากกว่ารึเปล่า ความจริงเราก็อธิบาย
เรื่อยๆว่าแต่ละบ้านมีกฏของใครของมัน เราจะไปดุหรือเอ็ดลูกคนอื่นเหมือนลูกเราก็ใช่เรื่อง เดี๋ยวจะกลายเป็น
ปัญหาระหว่างพ่อแม่แต่เด็กไม่รู้เค้าจะเข้าใจเรารึเปล่าก็ไม่รู้ เพราะความคิดตรรกกะและวุฒิภาวะเค้ายังน้อย
     เรื่องอาหาร เราจะให้ความสำคัญเรื่องอาหาร 5 หมู่ ไม่ว่าจะอาหารไทยหรืออาหารฝรั่ง และเราเป็นคน
ทำเองทั้งหมด นานๆทีแฟนจะทำครั้ง เราเองก็จะเปลี่ยนเมนูอาหารเรื่อยๆกลัวแฟนและลูกเบื่ออาหาร แต่ลูก
เป็นคนทานข้าวช้า หลายคนบอกดี ทานช้าๆจะได้ย่อยง่าย แต่ช้าเป็นชั่วโมงครึ่งสองชั่วโมง ถ้าเราไม่นั่งกำกับ
เช่นวันหยุดเสาร์อาทิตย์เราก็จะสบายๆรีแล็กซ์ไม่อยากเร่งมาก แต่ก็เป็นเหมือนเดิมตลอด เราก็ต้องมาให้สัญ
ญาณ  เพราะลูกจะชอบเล่น เห็นอะไรก็เล่นได้หมด แม้แต่อาหาร จาน ช้อน ส้อม แต่ข้อดีคือเค้าทานได้หมด
แทบทุกอย่างยิ่งผักและผลไม้ ไม่มีปัญหา
    เรื่องแฟน เราจะเป็นคนเตรียมอาหารเช้า กลางวัน เย็นไว้ให้ ถ้ามีประชุมต่างจังหวัดหรือช่วงไหนเครียดๆ
เราก็จะคอยเตรียมน้ำให้แช่ และนวดให้ก่อนเข้านอน
    ส่วนงานบ้านเราก็ทำความสะอาดดูดฝุ่น ซักผ้า พับผ้า รีดผ้า ทำอาหารล้างถ้วยล้างจานเองทั้งหมด นานๆแฟน
จะช่วยที
    ตอนนี้มีปัญหา ลูกจะสนิทและเหมือนรักแฟนมากกว่าเรา เพราะเค้าเป็นคนง่ายๆ และชอบสปอล์ยลูก เดี๋ยวก็ไปทะเล
ไปว่ายน้ำ ไปนู่นไปนี่ และเราก็จะเป็นคนคอยขัด เพราะบางทีเวลาไม่เอื้ออำนวยหรือมีอะไรสำคัญที่ต้องทำและเค้าลืม
ลูกก็จะคิดว่าที่ไม่ได้ไปก็เพราะเราเป็นคนห้าม กับแฟนก็มีปัญหาเรื่องเค้าเป็นคนไม่เรียบร้อยและตัวเค้าเองมีอิทธิพลกับ
พฤติกรรมของลูกมาก อย่างเสื้อผ้าเค้าก็ถอดกระจายเต็มห้องและลูกก็ทำตาม เปิดตู้หรือลิ้นชักก็ปิดไม่เป็น เราต้องคอยปิดให้
แต่ถ้าวันไหนเราพูด ก็จะสวนเราว่าเค้ากำลังจะทำอยู่ ทำไมพูดเยอะจัง บ่นเยอะจัง บางครั้งเราพยายามอธิบาย เพราะเราก็รู้ว่า
ไม้แก่ดัดยาก เติบโตมาต่างกัน แต่เราไม่อยากให้ลูกมาเรียนแบบในด้านไม่ดีไปซะทุกอย่าง พอพูดเยอะก็จะกลายเป็นทะเลาะกัน
และทำให้เรารู้สึกเหมือนเราเป็นตัวปัญหา ถ้าไม่มีเราลูกก็ได้เป็นอิสระ ไม่ต้องเรียน ไม่ต้องระวังเรื่องมารยาท ไม่ต้องสนใจเรื่อง
อาหารการกิน ส่วนแฟนก็ได้เล่นไอแพดตามสบาย จะถอดจะทิ้งอะไรก็ได้ ไม่มีใครมาพูดมาบ่น
   แต่ในความเป็นจริง เราคงยอมแพ้ไม้ได้ เพื่อคนที่รักเราคงต้องสู้ต่อไป แค่อยากระบายและอยากถามว่าเพื่อนๆที่มีวงจรชีวิตหรือ
มีความรู้สึกคล้ายกัน จัดการกับตัวเองอย่างไรให้รู้สึกรีเฟรชขึ้นมาอีกครั้ง
    ปกติเรื่องภายในครอบครัวจะไม่ค่อยคุยกับเพื่อนหรือคนอื่น เพราะถือว่าไฟในอย่านำออกไฟนอกอย่านำเข้า ถ้าคนไม่เข้าใจเค้าอาจ
จะมองเราหรือนำเรื่องของเราไปพูดต่อได้ จึงเลือกระบายในพันทิป
    ต้องขอโทษที่ข้อความค่อนข้างยาว น้ำเยอะ เนื้อน้อย
ขอบคุณทุกความคิดเห็นครับ