ฝากให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ลุง ป้า น้า อา ทุกๆคนก่อนนอน ทั้ง แดง นอนแดง สลิ่ม ประชาชนคนไทย ทุกๆคน
ผมเองก็เป็นเพียงคนไทยตัวเล็กๆคนหนึ่ง ที่ดำรงชีวิตอยู่ภายใต้กฏหมายของราชอาณาจักรไทย พยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ทำผิดกฏหมายนั้น
สิ่งที่อยากบอกทุกๆคนก็คือ
ในการเริ่มต้นแก้ไขปัญหาใดๆนั้น หากเราเริ่มต้นด้วยวิธีที่ถูกต้อง แม้ไม่ได้ยืนยันว่าบั้นปลายจะได้ผลลัพธ์ที่ถูกหรือผิด แต่เราจะได้เรียนรู้ว่ามีปัญหาตรงไหน อะไรบ้างที่ยังทำไม่ถูก ยังไม่รอบคอบเพียงพอ สุดท้าย หลังจากลองผิด ลองถูก ผลลัพธ์ที่ถูกต้องย่อมมาถึง และเราจะรู้
ว่ามันน่ารื่นรมย์เพียงใด
แต่... หากเราเริ่มต้นด้วยวิธีการที่ผิดแล้วนั้น บั้นปลายย่อมจะไม่มีทางเป็นสิ่งที่ถูกต้องได้ และเราจะต้องเริ่มต้นใหม่จากศูนย์เสมอ
อุปมาก็เหมือนการเมืองไทย ประเทศที่ผู้คนในประเทศ พร่ำบอกตัวเองว่าเป็นประเทศประชาธิปไตย แต่เมื่อเกิดปัญหาทางการเมืองขึ้นมาเมื่อใด
วิธีการแก้ปัญหาที่ผู้คนเหล่านั้น ซึ่งสามารถทำได้ เลือกที่จะทำคือการ รัฐประหาร ยึดอำนาจ เปลี่ยนแปลงรัฐธรรมนูญ หากว่าการทำรัฐประหารที่คนบางคนเรียกร้องตลอดมาเป็นเรื่องดีจริงๆ เหตุใด ประเทศไทยเรา จึงมิได้กลายเป็นประเทศมหาอำนาจในโลกนี้ไปแล้วเล่า ก็ประเทศเรามีการทำรัฐประหารยึดอำนาจตลอดการเปลี่ยนแปลงการปกครองไปแล้วถึง 12 ครั้ง
สิ่งเดียวที่ประชาชนคนไทย ได้จากการรัฐประหาร 12 ครั้งก็คือ ความหวาดกลัวภายใต้เงาของทหาร ไม่มีผู้ใดจะแตะต้องได้ แม้แต่รัฐบาล ยัง
ต้องยอมสยบอยู่ภายใต้เงาของทหาร แล้วนี่เราเรียกตัวเองว่าประเทศประชาธิปไตยได้เต็มปากหรือ??
การรัฐประหารในปี พ.ศ 2549 ครั้งล่าสุด นอกจากคนไทยจะได้ความหวาดกลัวในสถาบันทหารเพิ่มขึ้นแล้ว เรายังได้ของแถมอีก 1 นั่นคือความ
แตกแยกทางความคิด ครั้งรุนแรงที่สุด อย่างไม่เคยปรากฏมาก่อนในประวัติศาสตร์ของประเทศไทย แต่เรื่องเดิมๆ ก็ตามมาครบถ้วน
เราต้องเริ่มต้นใหม่จากศูนย์อีกครั้ง ทั้งเศรษฐกิจ การเมือง การปกครอง หลักนิติรัฐ
หากคนไทยหลายๆคน เรียกร้องให้มวลชนคนเสื้อแดง ยอมรับการตัดสินของศาล เพื่อประเทศไทยจะได้เริ่มต้นใหม่
บั้นปลายของของเส้นทางนี้ มีเพียงผลลัพธ์ที่ผิดเพี้ยนเท่านั้น เพราะศาล และรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน ซึ่งเป็นผลลัพธ์มาจากการรัฐประหาร มัน
ผิดตั้งแต่เริ่มแล้ว หรืออาจจะถูก หากว่าพวกคุณๆ ยอมรับกันสักที ว่าประเทศเราปกครองด้วยระบอบเผด็จการทหาร
ประชาธิปไตยที่พวกคุณๆ ค่อนขอดว่าอาศัยเพียงเสียงส่วนมาก โดยไม่ใส่ใจเสียงส่วนน้อย ไม่ใช่ประชาธิปไตยที่แท้จริง
แต่ผมอยากเรียนให้พวกคุณทราบว่า การเริ่มต้นที่ถูกต้อง มันจะพัฒนาไปสู่ผลลัพธ์ที่ถูกต้องได้แน่นอน วันหนึ่ง เสียงส่วนมากของประเทศ จะ
กลายเป็นเสียงที่ทรงประสิทธิภาพ ชนิดที่พวกคุณคาดไม่ถึง
แต่หาก เราไม่เริ่มต้นให้ถูกต้องตั้งแต่วันนี้ แล้วอีกกี่ปีเล่า ที่ประเทศไทยจะเรียนรู้ได้สักที ว่าประชาธิปไตยที่ดีได้ดั่งใจพวกคุณหวังไว้
นั้น มันต้องทำยังไง หากพวกคุณยอมรับการรัฐประหาร และผลลัพธ์จากการรัฐประหาร นั่นย่อมเท่ากับว่าประเทศเราจะไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย เรา
ผ่านประวัติศาสตร์การรัฐประหารมา 12 ครั้ง เหตุใดเราจึงยังไม่เรียนรู้ผลลัพธ์ของมันอีก เหตุใดเราจึงยังยอมรับมันได้อีก
เริ่มต้นสิ่งทึ่ถูกต้องตั้งแต่วันนี้ เพื่อวันหนึ่ง เราจะพูดให้ลูกหลานของเราฟังได้อย่างเต็มภาคภูมิ ว่านี่คือสิ่งที่ผู้คนใน
ประเทศนี้ได้ต่อสู้ ฟันฝ่ามาเพื่อพวกเค้า
หรือ ปล่อยให้พวกเค้าต้องมายอมรับการรัฐประหารอีกครั้ง อีกครั้ง และเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง อีกครั้ง เฉกเช่นเดียวกับพวกเราในวันนี้ อย่าง
นั้นหรือ
การเริ่มต้นที่ถูกต้อง อาจจะนำไปสู่ผลลัพธ์ที่ผิด
ผมเองก็เป็นเพียงคนไทยตัวเล็กๆคนหนึ่ง ที่ดำรงชีวิตอยู่ภายใต้กฏหมายของราชอาณาจักรไทย พยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ทำผิดกฏหมายนั้น
สิ่งที่อยากบอกทุกๆคนก็คือ
ในการเริ่มต้นแก้ไขปัญหาใดๆนั้น หากเราเริ่มต้นด้วยวิธีที่ถูกต้อง แม้ไม่ได้ยืนยันว่าบั้นปลายจะได้ผลลัพธ์ที่ถูกหรือผิด แต่เราจะได้เรียนรู้ว่ามีปัญหาตรงไหน อะไรบ้างที่ยังทำไม่ถูก ยังไม่รอบคอบเพียงพอ สุดท้าย หลังจากลองผิด ลองถูก ผลลัพธ์ที่ถูกต้องย่อมมาถึง และเราจะรู้
ว่ามันน่ารื่นรมย์เพียงใด
แต่... หากเราเริ่มต้นด้วยวิธีการที่ผิดแล้วนั้น บั้นปลายย่อมจะไม่มีทางเป็นสิ่งที่ถูกต้องได้ และเราจะต้องเริ่มต้นใหม่จากศูนย์เสมอ
อุปมาก็เหมือนการเมืองไทย ประเทศที่ผู้คนในประเทศ พร่ำบอกตัวเองว่าเป็นประเทศประชาธิปไตย แต่เมื่อเกิดปัญหาทางการเมืองขึ้นมาเมื่อใด
วิธีการแก้ปัญหาที่ผู้คนเหล่านั้น ซึ่งสามารถทำได้ เลือกที่จะทำคือการ รัฐประหาร ยึดอำนาจ เปลี่ยนแปลงรัฐธรรมนูญ หากว่าการทำรัฐประหารที่คนบางคนเรียกร้องตลอดมาเป็นเรื่องดีจริงๆ เหตุใด ประเทศไทยเรา จึงมิได้กลายเป็นประเทศมหาอำนาจในโลกนี้ไปแล้วเล่า ก็ประเทศเรามีการทำรัฐประหารยึดอำนาจตลอดการเปลี่ยนแปลงการปกครองไปแล้วถึง 12 ครั้ง
สิ่งเดียวที่ประชาชนคนไทย ได้จากการรัฐประหาร 12 ครั้งก็คือ ความหวาดกลัวภายใต้เงาของทหาร ไม่มีผู้ใดจะแตะต้องได้ แม้แต่รัฐบาล ยัง
ต้องยอมสยบอยู่ภายใต้เงาของทหาร แล้วนี่เราเรียกตัวเองว่าประเทศประชาธิปไตยได้เต็มปากหรือ??
การรัฐประหารในปี พ.ศ 2549 ครั้งล่าสุด นอกจากคนไทยจะได้ความหวาดกลัวในสถาบันทหารเพิ่มขึ้นแล้ว เรายังได้ของแถมอีก 1 นั่นคือความ
แตกแยกทางความคิด ครั้งรุนแรงที่สุด อย่างไม่เคยปรากฏมาก่อนในประวัติศาสตร์ของประเทศไทย แต่เรื่องเดิมๆ ก็ตามมาครบถ้วน
เราต้องเริ่มต้นใหม่จากศูนย์อีกครั้ง ทั้งเศรษฐกิจ การเมือง การปกครอง หลักนิติรัฐ
หากคนไทยหลายๆคน เรียกร้องให้มวลชนคนเสื้อแดง ยอมรับการตัดสินของศาล เพื่อประเทศไทยจะได้เริ่มต้นใหม่
บั้นปลายของของเส้นทางนี้ มีเพียงผลลัพธ์ที่ผิดเพี้ยนเท่านั้น เพราะศาล และรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน ซึ่งเป็นผลลัพธ์มาจากการรัฐประหาร มัน
ผิดตั้งแต่เริ่มแล้ว หรืออาจจะถูก หากว่าพวกคุณๆ ยอมรับกันสักที ว่าประเทศเราปกครองด้วยระบอบเผด็จการทหาร
ประชาธิปไตยที่พวกคุณๆ ค่อนขอดว่าอาศัยเพียงเสียงส่วนมาก โดยไม่ใส่ใจเสียงส่วนน้อย ไม่ใช่ประชาธิปไตยที่แท้จริง
แต่ผมอยากเรียนให้พวกคุณทราบว่า การเริ่มต้นที่ถูกต้อง มันจะพัฒนาไปสู่ผลลัพธ์ที่ถูกต้องได้แน่นอน วันหนึ่ง เสียงส่วนมากของประเทศ จะ
กลายเป็นเสียงที่ทรงประสิทธิภาพ ชนิดที่พวกคุณคาดไม่ถึง
แต่หาก เราไม่เริ่มต้นให้ถูกต้องตั้งแต่วันนี้ แล้วอีกกี่ปีเล่า ที่ประเทศไทยจะเรียนรู้ได้สักที ว่าประชาธิปไตยที่ดีได้ดั่งใจพวกคุณหวังไว้
นั้น มันต้องทำยังไง หากพวกคุณยอมรับการรัฐประหาร และผลลัพธ์จากการรัฐประหาร นั่นย่อมเท่ากับว่าประเทศเราจะไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย เรา
ผ่านประวัติศาสตร์การรัฐประหารมา 12 ครั้ง เหตุใดเราจึงยังไม่เรียนรู้ผลลัพธ์ของมันอีก เหตุใดเราจึงยังยอมรับมันได้อีก
เริ่มต้นสิ่งทึ่ถูกต้องตั้งแต่วันนี้ เพื่อวันหนึ่ง เราจะพูดให้ลูกหลานของเราฟังได้อย่างเต็มภาคภูมิ ว่านี่คือสิ่งที่ผู้คนใน
ประเทศนี้ได้ต่อสู้ ฟันฝ่ามาเพื่อพวกเค้า
หรือ ปล่อยให้พวกเค้าต้องมายอมรับการรัฐประหารอีกครั้ง อีกครั้ง และเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง อีกครั้ง เฉกเช่นเดียวกับพวกเราในวันนี้ อย่าง
นั้นหรือ